Nadpobudliwość u psa
Zespół nadpobudliwości-nadaktywności
Zespół nadpobudliwości-nadaktywności u psów należy do grupy zaburzeń psychicznych. Polega na braku samokontroli u psa – pies gryzie, skacze, biega, szarpie np. rękę właściciela, wykazując w tych zachowaniach brak umiaru. Czasami przeradza się to w nadmierną agresywność lub stany lękowe i agresję ze strachu.
Przyczyny rozwinięcia się zespołu nadpobudliwości-nadaktywności mogą być różne. Mówiąc najogólniej – wpływ na powstanie tego zaburzenia mają warunki, w jakich wychowuje się pies w pierwszych 12 tygodniach swojego życia. Jedną z przyczyn jest odstawienie szczenięcia od matki w okresie 4-6 tygodnia życia malucha. W tym okresie suka uczy szczenięta samokontroli i koryguje niepożądane zachowania (gdy piesek jest zbyt żywiołowy i nieposłuszny, matka chwyta go za kark i przytrzymuje przy ziemi tak długo, aż maluch się uspokoi).
Czasami przyczyną bywa zbytnia pobłażliwość suki w stosunku do szczeniąt (dotyczy to zwłaszcza ras o wysokiej tolerancji na ból). Jeśli właściciel nie przejmie wtedy roli wychowawcy, u piesków może rozwinąć się zespół nadpobudliwości-nadaktywności. Prawidłową reakcją już u sześciotygodniowego szczeniaka jest zaprzestanie szaleńczego skakania czy gryzienia, gdy na nie krzykniemy lub zapiszczymy z bólu. Szczeniak dwumiesięczny, który nie potrafi się uspokoić na nasze wyraźne sygnały cierpi najprawdopodobniej na zespół nadpobudliwości-nadaktywności.
Innym czynnikiem wywołującym to zaburzenie jest brak odpowiedniej ilości bodźców w czasie pierwszych 12 tygodni życia psa. Jeśli zwierzę jest izolowane od świata zewnętrznego, przebywa w kojcu lub klatce, nie ma kontaktu z innymi psami i ludźmi, wtedy może rozwinąć się u niego nadmierna aktywność.
Zespół nadpobudliwości-nadaktywności objawia się następująco:
- pies jest bez przerwy w ruchu
- niemożność wytrzymania w jednym miejscu
- szaleńcze bieganie, skakanie
- nieustająca zabawa bez chwili na odpoczynek
- gryzienie i szarpanie ręki opiekuna, ubrań, dywanów, mebli itp.
- nadmierne szczekanie
- pies pozostawiony sam w domu, gryzie i niszczy wszystko, co wpadnie mu w łapy
- bardzo mała ilość snu
- niska tolerancja na bodźce zewnętrzne
- po pewnym czasie nadmierna agresywność lub stany lękowe (agresja ze strachu)
Zachowania takie są bardzo męczące i uciążliwe. Powinno się jak najszybciej rozpocząć terapię, choć niestety może ona trwać długo i niekoniecznie przynieść jakieś efekty. Leczeniem zespołu nadpobudliwości-nadaktywności powinien zająć się doświadczony lekarz weterynarii – specjalista psychologii zwierząt. Celem takiego leczenie jest nabycie przez psa umiejętności samokontroli swojego nadmiernego pobudzenia. Ważnym elementem jest nagradzanie zwierzęcia, gdy uda mu się zachować samokontrolę. Czasami zachodzi konieczność podawania leków uspokajających lub preparatów, których działanie wyciszy psa.
Polecane produkty
Popularne teraz
Kości prasowane - szkodliwe czy nie?
Kamica układu moczowego
Orangutany giną przez produkcje słodyczy
Jaka jest rola żółwi w ekosystemie?
Jedne z najrzadszych ptaków na świecie wykluły się w ZOO.
