Poradnik dla właścicieli szczeniąt

Zapraszając szczeniaczka do naszego serca i życia, oprócz miłości, musimy mu zapewnić odpowiednią opiekę. Pierwsze kroki w nowej roli - roli opiekuna - nie zawsze są łatwe. Aby pomóc uporządkować informacje, związane z zawitaniem młodego psiaka w progi nowego domu, stworzyliśmy ten poradnik. Kilka elementów, na które zwrócimy tu uwagę, pomoże właściwie przygotować się na nowy rozdział życia - życia z własnym psem.

Transport

W miarę możliwości, podróż do nowego domu powinna być jak najkrótsza. Przemieszczanie się środkami transportu może wywołać ogromny stres u psa . Niektóre z nich cierpią nawet na chorobę lokomocyjną, której objawy, nie dość, że trudne do zniesienia dla psa, mogą być także uciążliwe dla jego właściciela. Najlepiej jednak przyzwyczajać pieska do podróży od jak najmłodszego wieku, pomoże to uniknąć nieprzyjemnych niespodzianek w późniejszym okresie.
Szczeniaczka dobrze jest przewozić w specjalnie do tego przeznaczonym transporterze - nie wiemy wszak, jak małe zwierzątko zareaguje na dotychczas nieznane bodźce (zapachy, dźwięki). Pieska większej rasy można spróbować przewieźć na rękach, pod warunkiem, że posiadał on będzie obrożę i smycz. Lepiej nie karmić psa tuż przed podróżą. Warto mieć przy sobie butelkę z wodą, by w razie potrzeby pies miał szansę zaspokoić pragnienie.

Nowy dom

Na szczeniaczka powinno już czekać posłanie w jakimś spokojnym kącie, miski na wodę i karmę, kilka zabawek (piłeczka, ringo itp.). Warto przygotować wybór (w małych ilościach) różnych karm dla szczeniąt, aby ewentualne minięcie się z gustem naszego nowego "nabytku" nie stało się przyczyną głodówki. Najlepiej jest poznać wcześniej rodzaj żywienia, do jakiego nasz pupilek zdążył się przyzwyczaić i na początek nie wprowadzać drastycznych zmian w diecie.
W dniu przyjazdu powinniśmy pieskowi zapewnić jak największy komfort i spokój. Nawet najbardziej żywiołowe i wesołe szczeniaczki z pewnością będą się czuły swobodniej, jeśli nie zaprosimy do domu całej rodziny i połowy znajomych tylko po to, aby pochwalić się nowo przybyłym podopiecznym. Najlepiej jest przywieźć pieska rano, aby miał szansę spędzić z nami ciekawy dzień na zabawie i harcach, co z pewnością ułatwi mu aklimatyzację. Poranny przyjazd ma znaczenie także z tego powodu, że pierwsza noc (i kilka kolejnych) w nowym domu nie będzie dla pieska łatwa. Tęsknota za mamą i rodzeństwem ma szanse być chociaż odrobinę mniejsza w sytuacji, kiedy poprzedzi ją pełen atrakcji dzień, spędzony z czułym i uważnym nowym opiekunem.

Pierwsze spacery

Od początku należy przyzwyczajać pieska do chodzenia na smyczy. Zaleca się także, aby pierwsze spacery nie odbywały się w przestrzeni stricte publicznej. Wskazane jest wyprowadzanie psa do np. prywatnego ogródka, co jest swego rodzaju działaniem prewencyjnym, mającym na celu uchronienie nieodpornego jeszcze szczenięcia na kontakt ze zbyt dużym rezerwuarem zarazków. Warto zapewnić pupilkowi kontakt z jednym - dwoma psami, co do których stanu zdrowia nie będziemy mieć wątpliwości (np. psy z zaprzyjaźnionych domów). Ich obecność pozytywnie wpłynie na proces socjalizacji naszego podopiecznego.
Spacer to czas przeznaczony nie tylko na poznawanie świata, ale i na umacnianie relacji z opiekunem, także na edukację. Należy więc nie tylko z psem chodzić, ale też reagować na wszelkie jego działania - karcić niepożądane, nagradzać właściwe. Jeśli chcemy zapanować nad takimi psimi zachowaniami jak ciągnięcie smyczy czy zjadanie odchodów, musimy znać metody postępowania z tak reagującym zwierzęciem.
Dlatego ważnym jest, abyśmy nie ustawali w procesie poszerzania wiedzy na temat psich obyczajów. Znając dobrze fizjologię, zwyczaje, charakter, preferencje oraz mowę ciała psa, jesteśmy w stanie zapewnić mu opiekę, na jaką zasługuje.

Zdrowie

Jeżeli bierzemy pieska ze schroniska bądź z domu prywatnego, powinniśmy poddać go kontroli lekarskiej. Szczególnie, jeśli jest to zwierzątko wykazujące jakieś oznaki zaniedbania lub wyniszczenia.
Lekarz weterynarii, po zapoznaniu się ze stanem zdrowia naszego pupilka, wyznaczy termin szczepień i odrobaczeń, ewentualnie rozpocznie leczenie - w przypadku zdiagnozowanej dolegliwości. Za właściwy rozwój emocjonalny i zdrowie zwierzaka odpowiada kilka czynników - przede wszystkim dieta, odpowiednia dawka ruchu oraz pielęgnacja psa.
Aby zwierzę prawidłowo się rozwijało i było po prostu szczęśliwe, zachowana musi być równowaga pomiędzy wspomnianymi czynnikami.
Bardzo duży nacisk kładziony jest obecnie na uświadamianie właścicieli zwierząt w zakresie profilaktyki zdrowotnej. Wiele chorób naszych pupili zagraża bowiem nam samym (tzw. choroby odzwierzęce).

Odrobaczanie i szczepienie

Jeżeli szczeniak, którego zaprosiliśmy pod swój dach pochodzi z hodowli, jest zapewne odrobaczony. Hodowca zazwyczaj dostarcza nowym właścicielom harmonogram kolejnych odrobaczeń, a także orientacyjny kalendarz szczepień psa. Sugeruje również termin kolejnej wizyty kontrolnej u weterynarza.
Wszelkich informacji szczegółowych, dotyczących szczepień oraz walki z pasożytami udzieli nam lekarz weterynarii.
Pamiętajmy, że istnieje związek pomiędzy obecnością pasożytów w organizmie naszego podopiecznego a skutecznością zaaplikowanej szczepionki. Bezwzględnie więc należy zwierze odrobaczyć przed szczepieniem. Częstsze odrobaczanie zaleca się również wówczas, kiedy zwierzę żyje w jednym mieszkaniu z dziećmi lub ma z nimi częsty kontakt.

Kastracja i sterylizacja

Obecnie lansuje się powszechnie postawę prosterylizacyjną. Środowiska weterynaryjne oraz obrońców zwierząt grzmią na alarm - powiększa się rzesza niechcianych, porzuconych, zaniedbanych, głodnych i bestialsko uśmierconych zwierząt. Schroniska i azyle pękają w szwach. Odpowiedzialny opiekun to w dzisiejszym rozumieniu taki, który nie poddaje się powszechnie panującym mitom. Poddanie ukochanego zwierzęcia zabiegowi sterylizacji lub kastracji jest wyrazem troski o ogół zwierząt - wszak korzystnie wpływa na zmniejszenie ich, i tak już zbyt licznej, populacji. Ponadto wysterylizowane suki (szczególnie te, u których zabieg przeprowadzono w młodym wieku) wykazują dużo mniejszą podatność na dolegliwości na tle hormonalnym - ropomacicze, zapalenie sutków czy ciążę urojoną. Zalety sterylizacji oraz opis zabiegu znajdują się w poświęconym temu zagadnieniu artykule, na naszym portalu.

Wychowanie

Szczeniaka najlepiej jest przywieźć do nowego domu między szóstym a dwunastym tygodniem życia. Jest to czas, w którym zwierzę jest już wystarczająco dojrzałe, żeby znieść bez większego uszczerbku rozłąkę z matką, pozostając jednocześnie wciąż podatnym na kształtowanie. Jest to więc w jego rozwoju dobry moment na podjęcie procesu wychowania. Właściwe ustalenie pozycji szczeniaka w hierarchii ludzkiego stada odgrywa kluczową rolę w budowaniu późniejszych relacji z domownikami.
Oczywiście, pewne podstawowe kwestie w wychowaniu pieska powinny zostać poruszone już w czasie pierwszych tygodni jego życia. Zadanie to spoczywa na pierwszych opiekunach zwierzaka. Nauka czystości, jako najistotniejsza w kontekście życia ze zwierzęciem we wspólnej przestrzeni, nie może być przez nas pomijana. Rozpoczęta wystarczająco wcześnie z pewnością przyniesie pożądane efekty.
Pamiętajmy, że młody pies jest dużo bardziej podatny na kształtowanie niż dorosły osobnik. Nauczenie go kilku podstawowych komend nie będzie trwało długo, a wpłynie wyjątkowo pozytywnie na kształt wzajemnej z psem relacji. Także zabawa z psem może służyć do utrwalania - drogą pozytywnej motywacji - zachowań, jakich od niego oczekujemy. Osoby zainteresowane bardziej intensywną pracą z podopiecznym odsyłamy do literatury specjalistycznej oraz zachęcamy do poszukiwania ofert treningowych szkół dla psów.

Jeżeli przynosimy szczeniaka do domu, w którym mieszkają dzieci, jeszcze staranniej zadbać musimy o poprawne konstruowanie więzów rodzinnych. Obydwoje, dziecko i pies, powinny być nauczone, jakie zachowania uważane są za niedopuszczalne. Konsekwentne i spokojne egzekwowanie ustalonych zasad jest niezmiernie ważne dla zachowania równowagi i bezpieczeństwa w rodzinnym stadzie.

Zaproszenie pod swój dach szczeniaczka, potraktowanie go jak członka rodziny, opieka nad nim oraz wychowanie go - wszystkie te aspekty stanowić mogą źródło niezwykłych przeżyć. Warto więc - oczywiście w pełni świadomie i odpowiedzialnie - podjąć takie wyzwanie.