Żywienie legwana zielonego

Legwan zielony jest to największa jaszczurka spotykana w amatorskich hodowlach. Legwany są dość powszechnie utrzymywane w większych sklepach zoologicznych i często trafiają przez to do nieodpowiednich ludzi. Ze względu na egzotyczne środowisko tej jaszczurki zapewnienie jej odpowiednich warunków środowiskowych oraz pokarmowych często sprawia trudności nawet doświadczonemu terraryście.

Legwan zielony jest to największa jaszczurka spotykana w amatorskich hodowlach. Legwany są dość powszechnie utrzymywane w większych sklepach zoologicznych i często trafiają przez to do nieodpowiednich ludzi. Ze względu na egzotyczne środowisko tej jaszczurki zapewnienie jej odpowiednich warunków środowiskowych oraz pokarmowych często sprawia trudności nawet doświadczonemu terraryście.

Ogólne zasady żywienia legwanów

Legwan zielony jest to jaszczurka roślinożerna, która w naturze odżywia się głównie zielonymi częściami roślin, w skład jej diety wchodzą również pąki i owoce. W naturalnym środowisku gady te nie zjadają białka zwierzęcego, spożycie owadów zdarza się sporadycznie i raczej nie jest celowym zamierzeniem legwanów.

W terrarium należy starać się przybliżyć dietę do warunków naturalnych. Główna zasadą w żywieniu legwanów jest zachowanie proporcji 80% roślin zielonych oraz 20% owoce i warzywa. Mieszankę należy oprószyć preparatem witaminowo-mineralnym. Dodatek białka zwierzęcego możemy zastosować tylko w określonych sytuacjach, zdrowy legwan nie wymaga tego typu składników w swojej diecie. Legwany karmione białkiem zwierzęcym szybko rosną, aczkolwiek skraca się ich okres życia, ponadto białko zwierzęce może przyczynić się do zaburzeń rozwojowych.

Co dziennie należy sporządzać nową mieszankę, niedopuszczalne jest zostawienie w terrarium niezjedzonych resztek, ponieważ mogą stać się pożywką dla rozwoju patogenów.

Żywienie letnie

Latem żywienie legwanów nie sprawia większego kłopotu, ponieważ nie ma problemu z dostępnością roślin, owoców i warzyw. Rośliny wchodzące w skład pokarmu najlepiej pozyskiwać z własnej uprawy, bądź też ze sprawdzonego miejsca. Rośliny zakupione w sklepie pochodzą z upraw towarowych i posiadają bardzo dużą ilość szkodliwych substancji takich jak pestycydy, które mogą zaszkodzić legwanom. Rośliny pozyskiwać można również z naturalnych siedlisk, należy pamiętać aby te tereny nie były zlokalizowane w pobliżu ulic, co wiązało by się z zanieczyszczeniami przez metale ciężkie. Ponadto rośliny pozyskiwane nawet z oddalonych siedlisk mogą być wektorem dla pasożytów.

W cieplejszych okresach roku w celu uzyskania pokarmu dla legwana można pozyskać z ogródkowych upraw takie rośliny jak lucerna, liście roślin strączkowych, cukinii, rzodkiewki, liście chrzanu, koperek czy zioła takie jak bazylia, mięta, melisa. Jeśli w ogrodzie znajdują się owocowe drzewa i krzewy to również możemy podać legwanowi liście z tych rośli, a w momencie pojawienia się owoców możemy urozmaicić dietę o jabłka, gruszki czy maliny pamiętając jednak, że owoce te mają niekorzystny stosunek wapniowo fosforowy, więc nie mogą stanowić stałego elementu diety. Tą niekorzystną proporcję można zneutralizować poprzez dodatek preparatów witaminowo-mineralnych. W skład diety mogą wchodzić także liście drzew liściastych, między innymi klon, lipa czy wierzba.

Żywienie zimowe

Żywienie w okresie zimy wiąże się z ograniczeniem dostępu do wielu roślin, przez co ten element hodowli staje się dość uciążliwy. Zimą należy zadbać o własną uprawę roślin w kiełkownicy oraz doniczkach.

Należy wyposażyć się w minimum 2 kiełkownice, tak aby zachować ciągłość upraw, należy również wziąć pod uwagę prędkość wzrostu roślin. Mieszankę kiełków można zakupić w sklepie zielarskim oraz z produktami zdrowej żywności. Kiełki również są bardzo dobrym uzupełnieniem diety w okresie letnim. W doniczkach można posadzić rośliny strączkowe oraz zioła. Mieszanki zimowe również należy wzbogacić w preparaty witaminowe. Ich ilość oraz sposób podawania jest zawsze oznaczona na opakowaniu z wyszczególnieniem na porę roku.

Szkodliwe produkty

W diecie legwanów nie powinny znaleźć się takie rośliny jak konwalie, bluszcz, wilcze łyko, tojad oraz części roślin psiankowatych takich jak pomidory, ziemniaki czy papryka. Należy unikać roślin z supermarketów, głównie tych pojawiających się wczesną wiosną oraz zimą. Spośród roślin nie należy podawać tych które zawierają dużą ilość szczawianów, czyli sałaty, szczawiu, rabarbaru, szpinaku.

Wprowadzając nowe elementy w diecie legwana zielonego należy to czynić stopniowo, tak aby flora jelitowa w układzie pokarmowym gada nie uległa zagrożeniu. Nie podajemy roślin niepewnego pochodzenia, karmy dla psów i kotów oraz innych tego typu substancji. Wszelkie nieznane nam rośliny należy wcześniej sklasyfikować oraz sprawdzić czy nie wchodzą w skład roślin trujących bądź szkodliwych dla legwana zielonego.

Specjalna dieta w czasie choroby, w okresie gdy gady mają obniżoną odporność, a także w okresie wzrostu młodych osobników i ciężarnych samic należy skonsultować z lekarzem weterynarii specjalizującym się w hodowli zwierząt egzotycznych.

data publikacji artykułu: 2010-05-04

Popularne teraz

Komentarze