Żywienie żółwi lądowych Testudo sp.

Żywienie żółwi lądowych jest zagadnieniem obfitym w szereg mitów. Uważa się, że można je karmić sałatą bez dostępu do wody, a terrarium to zbędny wydatek, co oczywiście jest absurdem. Gady w takich warunkach sukcesywnie giną w cierpieniu, spowodowanym deformacją kośćca oraz innymi chorobami. Żółwie wymagają odpowiednio zbilansowanej diety oraz terrarium z oświetleniem UVB.

Komponując dietę należy dokładnie zapoznać się z potrzebami pokarmowymi danego gatunku. Niniejszy artykuł dotyczy żółwi najczęściej spotkanych w hodowli amatorskiej, czyli z rejonu Morza Śródziemnomorskiego (Testudo sp.).

Żywienie żółwi lądowych jest zagadnieniem obfitym w szereg mitów. Uważa się, że można je karmić sałatą bez dostępu do wody, a terrarium to zbędny wydatek, co oczywiście jest absurdem. Gady w takich warunkach sukcesywnie giną w cierpieniu, spowodowanym deformacją kośćca oraz innymi chorobami. Żółwie wymagają odpowiednio zbilansowanej diety oraz terrarium z oświetleniem UVB.

Komponując dietę należy dokładnie zapoznać się z potrzebami pokarmowymi danego gatunku. Niniejszy artykuł dotyczy żółwi najczęściej spotkanych w hodowli amatorskiej, czyli z rejonu Morza Śródziemnomorskiego (Testudo sp.).

Żywienie w naturze

Żółwie w naturze wędrują w poszukiwaniu pokarmu, przez co mają dostęp do bardzo zróżnicowanych produktów. Mając tak szeroki wybór roślin, są w stanie zbilansować dietę w elementy niezbędne do prawidłowego rozwoju.

Oprócz roślin, żółwie mają dostęp do pierwiastków w glebie, takich jak wapń. Wapń oraz promienie słoneczne UVB (synteza D3) są niezbędnymi składnikami prawidłowego rozwoju tych gadów.

W naturze odżywiają się roślinnością trawiastą z dużą domieszką ziół. Okazjonalnie zjadają owoce. Żółwie Testudo sp. należą do obligatoryjnie roślinożernych, dodawanie białka zwierzęcego, warzyw czy owoców, mija się z ich potrzebami pokarmowymi.

Żywienie letnie

W okresie letnim można karmić babką lancetowatą i szerokolistną, bardzo popularnym mniszkiem lekarskim, koniczyną, powojem polnym, a nawet pokrzywami. Liście pokrzywy powinny być wcześniej zgniecione lub sparzone gorącą wodą. Ponad to, w składzie diety mogą znaleźć się: bratek, fiołki (trójbarwny, polny, wonny), jasnota biała i purpurowa, jastrun, krwawnik, niezapominajka, powój polny, stokrotka, tasznik, wrotycz, wyka (ptasia, siewna, płowa), żółtlica drobnokwiatowa.

Dobry pokarm charakteryzuje się korzystnym stosunkiem wapnia do fosforu oraz dużą zawartością błonnika. Owoce posiadają dużo cukrów i fosforu w swoim składzie, więc powinny stanowić okazjonalny dodatek lub zostać zupełnie wyeliminowane z diety tych zwierząt. Warzywa są ubogie w błonnik, nie są zalecane również ze względu na zbyt dużą zawartość białka.

Bardzo dobrym rozwiązaniem jest wypuszczanie żółwi w okresie letnim na pastwisko. Sam będzie dobierał odpowiednie rośliny, wypas zapewni również dostęp do naturalnych promieni słonecznych oraz ruch. Miejsce wypuszczenia powinno być wolne od roślin trujących dla żółwia, oddalone od dróg oraz wolne od środków ochrony roślin.

Nieporozumieniem jest dodatek białka zwierzęcego w żywieniu żółwi. Dzięki niemu zwierzęta szybciej przyrastają, ale kończy się to nieodwracalną deformacją karapaksu. Taki żółw ma problemy z poruszaniem się i prawidłową fizjologią organizmu.

Żywienie zimowe

Na wypadek konieczności wybudzenia żółwia z hibernacji, należy wcześniej pomyśleć o zapasach w postaci suszu bądź własnej uprawie. Zebrane w okresie lata rośliny trzeba umyć, osuszyć i rozłożyć osobno tak, aby miały możliwość poprawnego zasuszenia się.

Dobrym rozwiązaniem jest własna uprawa ziół. Popularne kiełki nie są zalecane, ponieważ zawierają zbyt dużą ilość protein i są dla żółwia tuczące. W doniczkach, oprócz ziół, można posiać np. fasole, której liście są chętnie zjadane, a sama uprawa jest prosta.

Susze ze sklepu wymagają przeanalizowania składu. Lepiej zakupić susze jednoskładnikowe i samemu komponować mieszanki. Warto mieszać suszone rośliny w okresie letnim ze świeżymi, wówczas unikniemy odmowy przyjmowania pokarmu. Można również zalewać rośliny ciepłą wodą, po napęcznieniu należy je osuszyć i podać żółwiowi. Korzystniejszym rozwiązaniem jest przygotowanie gada do zimowania. Proces ten pomaga utrzymać zwierze w dobrej kondycji.

Woda

Gady potrzebują dostępu do świeżej wody. Powinien to być niewielki zbiorniczek, który umożliwia zanurzenie plastronu. Nie może być zbyt głęboki, ponieważ żółwie lądowe nie potrafią pływać.

Szkodliwe produkty

Trzeba unikać roślin zawierających szczawiany, ponieważ blokują one wchłanianie wapnia. Do tych produktów należą między innymi: szczaw, szpinak, gryka, rabarbar, kapusta, owies, sałata, mięta kłosowa, marchew.

Wprowadzając do diety nową roślinę należy upewnić się, czy nie będzie stanowiła zagrożenia dla danego gatunku żółwia. Jeżeli nie jesteśmy pewni, to jej nie podawajmy. Największą grupę roślin trujących dla tego gada są rośliny cebulowe, ozdobne oraz krzewy. Oto niektóre najbardziej znane rośliny szkodliwe: bukszpan, cis, hortensja, jemioła, konwalia, łubin, rododendron, krokus, konwalia, ziemniak, aksamitka, dąb, cytrusy, chaber, irys, jaskier.

Szkodliwymi produktami są również wszelkie produkty przetworzone, czyli słodycze, chleb, ser itp.

Suplementy diety

Sepia powinna stanowić element diety, ponieważ uzupełnia niedobór wapnia w roślinach.

Podawanie syntetycznych, czystych witamin w nadmiarze może okazać się toksyczne dla żółwia. Bezpieczniejsze są multiwitaminy doustne, chyba że lekarz weterynarii zaleci inne aplikowanie.

Gotowa karma

W sklepach zoologicznych jest szeroka gama pokarmów dla żółwi lądowych. Należy pamiętać, że żywienie ma być zbliżone do naturalnego... który żółw w naturze odżywia się granulatem?

data publikacji artykułu: 2010-05-19

Popularne teraz

Komentarze