Przepuklina pępkowa

Przepuklina pępkowa jest problemem wrodzonym zarówno u psów jak i kotów, polegającym na niecałkowitym zamknięciu ściany jamy brzusznej w miejscu w którym znajduje się pępek. Wynika to najczęściej z nieprawidłowej embriogenezy, choć wśród przyczyn wymienia się również nadmierne napinanie pępowiny podczas porodu lub zbyt krótkie jej obcięcie.
Pierścień pępkowy płodu, przez który przebiegają naczynia pępkowe, przewód żółtkowy oraz szypuła omoczni zamyka się w chwili urodzenia, tworząc bliznę pępkową. Kiedy otwór nie zarasta lub jest nieprawidłowo uformowany, powstaje okrągłe uwypuklenie.

Przepuklina pępkowa

Przepuklina pępkowa jest problemem wrodzonym zarówno u psów jak i kotów, polegającym na niecałkowitym zamknięciu ściany jamy brzusznej w miejscu w którym znajduje się pępek. Wynika to najczęściej z nieprawidłowej embriogenezy, choć wśród przyczyn wymienia się również nadmierne napinanie pępowiny podczas porodu lub zbyt krótkie jej obcięcie.
Pierścień pępkowy płodu, przez który przebiegają naczynia pępkowe, przewód żółtkowy oraz szypuła omoczni zamyka się w chwili urodzenia, tworząc bliznę pępkową. Kiedy otwór nie zarasta lub jest nieprawidłowo uformowany, powstaje okrągłe uwypuklenie.

Rasy predysponowane

  • wyżeł weimarski;

  • airedale terrier;

  • basenji,

  • pekińczyk;

  • pointer;

  • shih tzu;

  • yorkshire terier.



Przepuklina pępkowa jest tzw. przepukliną prawdziwą, co oznacza że worek przepukliny utworzony jest nie tylko ze skóry, ale również z otrzewnej ściennej, czyli błony wyścielającej wnętrze jamy brzusznej. W większości przypadków wrota przepukliny są tak małe, że z wnętrza jamy brzusznej wypada przez nie tylko tłuszcz i ewentualnie fragmenty sieci. W dużych przepuklinach ich zawartość mogą stanowić jelita.
Przepuklina zwykle jest odprowadzalna, czyli możliwe jest jej wmasowanie do wnętrza jamy brzusznej oraz wyczucie wrót przepukliny. Niekiedy zawartość przepukliny może być zrośnięta ze ścianą worka i wówczas odprowadzenie do wnętrza brzucha nie jest możliwe. Może również dojść do uwięźnięcia zawartości przepukliny w worku przepuklinowym, co może być stanem zagrażającym życiu.

Poza przypadkiem uwięźnięcia, przepuklina pępkowa nie daje objawów chorobowych, a właściciele zgłaszają się z pupilem do lekarza z powodu niepokojącego ich worka na brzuchu. Często przepuklina małych rozmiarów nie zostaje zauważona przez opiekuna zwierzęcia, lecz wykryta przez lekarza podczas rutynowego badania klinicznego, najczęściej poprzedzającego pierwsze szczepienia szczeniąt lub kociąt.

Nie ma możliwości leczenia zachowawczego tej jednostki chorobowej, wszelkie próby masowania i wciskania zawartości worka przepuklinowego do wnętrza jamy brzusznej są nieskuteczne. Najlepszą metodą jest leczenie operacyjne. Jeżeli otwór jest niewielkiej średnicy i przedostanie się do niego jelit jest mało prawdopodobne, można odczekać z operacją do wieku kilku miesięcy, kiedy opiekunowie być może zdecydują się na sterylizację/kastrację i będzie można połączyć te zabiegi. Co do słuszności operowania przepuklin niewielkich rozmiarów, zdanie jest podzielone i w dużej mierze zależy od doświadczeń lekarzy. Część teorii głosi, że jest to tylko wada kosmetyczna i nie wymaga interwencji chirurgicznej, druga część niezależnie od rozmiarów wady, zaleca operację z powodu ryzyka uwięźnięcia.
W przypadku uwięźnięcia, rozwijają się objawy tzw. ostrego brzucha, a operacja jest konieczna w ciągu kilku godzin, ponieważ może dojść do martwicy jelit, zapalenia otrzewnej lub wstrząsu.

data publikacji artykułu: 2014-10-17

Popularne teraz

Komentarze