Ropomacicze

Ropomacicze to choroba polegająca na nagromadzeniu się wydzieliny gruczołowej we wnętrzu macicy. Po pewnym czasie (np. w miesiąc lub dwa po cieczce) wydzielina ta ulega zakażeniu i pojawia się ropa. Toksyny ropne wchłaniają się do układu krwionośnego i powodują zatrucie całego organizmu, a w szczególności uszkodzenie nerek, wątroby i serca. Ropomacicze może spowodować bardzo poważne zaburzenia w funkcjonowaniu organizmu, a w bardzo zaawansowanym stadium i rozpoznane zbyt późno może doprowadzić do śmierci zwierzęcia. Schorzenie to dotyczy głównie suk powyżej 5 roku życia, jednak jest także spotykane u kotek i młodszych suk. Wyróżnia się 2 rodzaje ropomacicza: otwarte i zamknięte.

Czym jest ropomacicze?

ropomacicze to choroba polegająca na nagromadzeniu się wydzieliny gruczołowej we wnętrzu macicy. Po pewnym czasie (np. w miesiąc lub dwa po cieczce) wydzielina ta ulega zakażeniu i pojawia się ropa. Toksyny ropne wchłaniają się do układu krwionośnego i powodują zatrucie całego organizmu, a w szczególności uszkodzenie nerek, wątroby i serca. ropomacicze może spowodować bardzo poważne zaburzenia w funkcjonowaniu organizmu, a w bardzo zaawansowanym stadium i rozpoznane zbyt późno może doprowadzić do śmierci zwierzęcia. Schorzenie to dotyczy głównie suk powyżej 5 roku życia, jednak jest także spotykane u kotek i młodszych suk. Wyróżnia się 2 rodzaje ropomacicza: otwarte i zamknięte.

Przyczyny

Główną przyczyną wystąpienia ropomacicza są zaburzenia hormonalne w organizmie zwierzęcia. Powoduje to nadmierną czynność gruczołów macicznych i ich przerost. Jednocześnie z gruczołów produkowana jest wydzielina, która ulega zakażeniu bakteriami.

Wystąpieniu ropomacicza sprzyjają:
– niekorzystny cykl rozrodczy,
– zbyt długie stosowanie antykoncepcji hormonalnej lub stosowanie ich podczas cieczki (rui),
– stosowanie środków wczesnoporonnych,
– ciężkie porody,
– wiek zwierzęcia (powyżej 5 lat).

Objawy

Początkowo właściciel zwierzęcia może nie zauważać żadnych objawów choroby. Stają się one zauważalne dopiero po około 2 miesiącach od zakończenia się cieczki.

Objawy ropomacicza otwartego:
– wypływ wydzieliny (zwykle gęstej, koloru kremowego, czasem cuchnącej) z dróg rodnych, choć może ona niekiedy nie występować,
– zwiększone pragnienie i nadmierne wydalanie moczu,
– apatia, osowiałość, osłabienie,
– powiększony brzuch,
– zmniejszenie lub brak apetytu,
– wymioty.

Objawy ropomacicza zamkniętego:
– wzmożone pragnienie,
– objawy silnego zatrucia,
– śmierć zwierzęcia.

Diagnozowanie

Aby potwierdzić diagnozę ropomacicza, zwłaszcza w przypadku braku widocznych objawów (np. wyciek z pochwy), należy przeprowadzić następujące badania:
– badanie USG,
– badanie cytologiczne wymazu z dróg rodnych,
– badanie krwi (OB, morfologia, badanie biochemiczne).

Leczenie

Leczenie ropomacicza może przebiegać w dwojaki sposób: nieoperacyjnie lub operacyjnie.

Leczenie nieoperacyjne (zachowawcze) może być stosowane jedynie u bardzo młodych suk (kotek) i podczas schorzenia i bardzo niewielkich rozmiarach. Należy jednak pamiętać, że leczenie zachowawcze wiąże się z ryzykiem niepowodzenia i wysokimi kosztami. Warto również pamiętać o tym, że choroba może powrócić.

Leczenie operacyjne jest najskuteczniejszą metodą usunięcia i zapobiegania nawrotom ropomacicza. Należy przy tym wziąć pod uwagę stan zdrowia zwierzęcia. Przy bardzo złym stanie zdrowia leki mogą złagodzić schorzenie i operację można odłożyć do czasu, aż nastąpi poprawa. Podczas zabiegu chirurg usuwa całą macicę wraz z zawartością i jajnikami. Po zabiegu zwierzę dość szybko dochodzi do siebie, a okres rekonwalescencji trwa kilka dni.

Zapobieganie

Najskuteczniejszą metodą zapobiegania ropomaciczu jest sterylizacja suki (kotki) w jak najwcześniejszym etapie jej życia. Należy również pamiętać, że stosowanie antykoncepcji hormonalnej zwiększa ryzyko wystąpienia ropomacicza w późniejszym wieku zwierzęcia.

data publikacji artykułu: 2008-01-16

Popularne teraz

Komentarze