Dieta przy zwyrodnieniach stawów

Choroba zwyrodnieniowa stawów ma różne przyczyny i oblicza. Obejmuje ona uszkodzenie tkanki chrzęstnej oraz zmiany zapalne w obrębie stawu. Ich konsekwencją jest dotkliwy ból. Stan zapalny bywa także związany z genezą choroby, co ma istotne znaczenie w procesie leczenia oraz w doborze odpowiednich farmaceutyków. Charakterystyczne dla osteoartrozy (inna nazwa zwyrodnienia) jest zaburzenie metabolizmu komórek stawowych - szybciej zużywają się stare niż powstają nowe.

Przyczyny

Do czynników sprzyjających chorobie zalicza się sędziwy wiek zwierzęcia, rasę (z reguły większą podatność na zmiany w obrębie stawów wykazują przedstawiciele ras dużych), wady genetyczne oraz przebyte wypadki i urazy. Nie bez znaczenia jest też kształt diety - zarówno jej skład mineralny jak i kaloryczność. Zbyt obfite posiłki doprowadzić mogą do otyłości, od której tylko krok dzieli naszego pupila do choroby zwyrodnieniowej. Także niektóre zakażenia bakteryjne bądź infekcje wirusowe wywierają wpływ na kondycję stawów naszego podopiecznego.

Dieta a profilaktyka

Badania przeprowadzone na ludziach wykazały, że duże znaczenie dla prawdopodobieństwa wystąpienia choroby zwyrodnieniowej stawów ma odpowiednio skomponowana dieta. Okazało się, że osoby spożywające na co dzień produkty bogate w przeciwutleniacze (głównie wit. C), wykazywały kilkukrotnie niższą skłonność do zachorowań na tym tle (niezależnie od pozostałych czynników środowiskowych). Przeciwutleniacze (do których należą także wit. A i E) redukują ilość wolnych rodników w organizmie. Ma to znaczenie dla całej jego gospodarki. W stawie rodniki powstają w procesie katabolizmu chrząstki. Mogą wpływać na postęp jej degradacji.

Także niektóre karotenoidy (luteina i zeaksantyna), również pełniące rolę przeciwutleniaczy, pozytywnie wpływają na stan chrząstek stawowych. W naturze związki te znaleźć możemy w roślinach zielonych oraz czerwono - pomarańczowych (pomidory, marchew, pomarańcze).

Dieta a leczenie

Osteoartoza to choroba nieuleczalna, zaistniałych zmian nie można cofnąć. Leczenie obejmuje więc zapobieganie dalszemu rozwojowi schorzenia, łagodzenie skutków dotychczasowych zmian, leczenie bólu oraz uzupełnianie brakujących składników, poprawiających funkcjonowanie stawu.

Dieta zwierząt, u których zdiagnozowano zwyrodnienie może wyglądać dwojako. Jednym ze sposobów karmienia jest stosowanie karm specjalistycznych, których dobór i dozowanie określa lekarz weterynarii. Ich skład dokładnie zaspokaja potrzeby chorego zwierzęcia, zbędna jest wówczas dodatkowa suplementacja. Ważnym jest, aby właściciel uważnie obserwował, czy wprowadzone farmaceutyki oraz karma wpływają na poprawę samopoczucia i ruchliwość zwierzęcia. Każdy organizm jest bowiem inny, może więc różnie reagować na zmiany zawartości miski. Zazwyczaj, po dopasowaniu odpowiedniej, zwiększającej komfort życia z chorobą karmy, stosuje się ją dożywotnio.

Zwierzętom karmionym jedzeniem gotowanym należy (również pod okiem weterynarza) zreorganizować dietę, używając produktów, sprzyjających regeneracji zwyrodniałych tkanek. W takim przypadku konieczne jest wprowadzenie odpowiednich suplementów diety.

Skład diety przy chorobie zwyrodnieniowej stawów

Niezmiernie ważne jest dostarczenie organizmowi odpowiedniej dawki antyoksydantów - witaminy C, karotenoidów itp. Z mikroelementów kluczowe znaczenie odgrywa z kolei mangan (występuje np. w orzechach), niezbędny podczas syntezy kolagenu (składnik chrząstki). Nienasycone kwasy tłuszczowe Omega 3 wykazują właściwości przeciwzapalne, w związku z czym ich zawartość w diecie musi być uwzględniona.
Suplementy oraz karmy specjalistyczne bogate są w glikozaminoglikany - mają one podstawowe znaczenie dla kondycji stawu. Kwas hialuronowy, siarczan chondroityny, siarczan keratanu - budują one tkanki chrząstki, wiążą w niej wodę i regulują funkcjonowanie stawu.

Jako wsparcie diety pupila obciążonego zwyrodnieniowym zapaleniem stawów stosować można granulowany ekstrakt z chrząstki. Siarczkowe glukozaminoglikany, zawarte w jego składzie mają za zadanie wesprzeć metabolizm tkanki chrzęstnej oraz poprawić ruchliwość stawu.

Osteoartoza to poważna choroba. Ponieważ dieta odgrywa w niej dużą rolę, należy roztropnie podejść do jej komponowania. Najlepiej też nie robić tego samodzielnie, ale skorzystać z porady lekarza weterynarii lub doświadczonego dietetyka zwierzęcego.