Lobelia (stroiczka)

Nazwa łacińska: Lobelia spp.

Gatunki wrażliwe na zatrucie: koty, psy, konie

Część trująca: cała roślina

Substancja trująca i jej działanie: lobelina - alkaloid piperydynowy oddziałujący na układ nerwowy

Stopień toksyczności: umiarkowany do ciężkiego

Alkaloidy piperydynowe dobrze wchłaniają się z przewodu pokarmowego oraz skórę i błony śluzowe. Ich wpływ na zwoje nerwowe jest podobny do nikotyny, a w mięśniach poprzecznie prążkowanych do alkaloidów kurary. Działanie lobeliny jest krótkotrwałe - jest ona szybko rozkładana. Kiedyś była powszechnie stosowane w farmakologii np. do reanimacji, jednak jej istotną wadą była bliskość dawki leczniczej i toksycznej.

Objawy zatrucia:

Objawy pojawiają się zwykle bardzo szybko, czyli w kilka minut po spożyciu i ustępują w ciągu kilku godzin.

• wymioty;
  
• osłabienie mięśniowe;
  
• niezborność;
  
• drżenia mięśni;
  
• rozszerzenie źrenic;
  
• wypadnięcie trzeciej powieki;
  
• drgawki;
  
• pobudzenie;
  
• zaburzenia koordynacji;
  
• konwulsje;
  
• porażenia mięśni szkieletowych rozpoczynające się od kończyn;
  
• zaburzenia rytmu serca;
  
• sinica;
  
• słaby puls;
  
• w ciężkich zatruciach porażenie ośrodka oddechowego i mięśni oddechowych, które może prowadzić do śmierci (w ciągu 2-3 godzin).
  

Leczenie:

Jeżeli pacjent zgłosi się w krótkim czasie po spożyciu, należy sprowokować wymioty
lub przeprowadzić płukanie żołądka. Ponadto stosuje się leczenie objawowe, np.
przeciwdrgawkowe. Węgiel leczniczy może pomóc w absorpcji toksyn.