Narcyz

Nazwa łacińska: Narcissus spp.

Gatunki wrażliwe na zatrucie: koty, psy

Część trująca: cebulki

Substancja trująca i jej działanie: lycorine (likozyna) o silnych właściwościach wymiotnych, ponadto inne alkaloidy i glikozydy powodujące zaburzenia żołądkowo-jelitowe.

Stopień toksyczności: łagodny do umiarkowanego

Stopień toksyczności tej rośliny jest przedmiotem dyskusji. Z informacji, które są dostępne, potencjalne konsekwencje spożycia skrajnie różnią się, w zależności od źródła artykułu. Być może wynika to z faktu, że dotąd nie zostały zidentyfikowane wszystkie szkodliwe substancje zawarte w roślinie.

Objawy zatrucia:

Część objawów pojawia się natychmiast po spożyciu, inne po kilku minutach do kilku godzin. Nieprzyjemny smak rośliny w połączeniu z działaniem wymiotnym raczej zniechęca zwierzęta do przyjęcia większych ilości, w związku z tym ciężkie objawy ogólnoustrojowe są rzadkością.

• ślinotok;
  
• wymioty;
  
• nudności;
  
• biegunka;
  
• posmutnienie;
  
• brak apetytu;
  
• bolesność jamy brzusznej;
  
• obrzęk, zaczerwienie, podrażnienie w obrębie jamy ustnej;
  
• dreszcze;
  
• silne osłabienie;
  
• spadek ciśnienia krwi;
  
• hipotermia;
  
• śpiączka;
  
• ciemnobrązowy kolor moczu;
  
• zaburzenia oddechowe;
  
• zaburzenia centralnego układu nerwowego.
  

Leczenie:

Stosuje się leczenie objawowe i podtrzymujące. Jeżeli spożycie nastąpiło niedawno, należy przepłukać jamę ustną zimną wodą. Prowokowanie wymiotów jest zbędne, ponieważ takie właściwości posiada sama roślina. Węgiel medyczny może być bardzo przydatny w adsorpcji toksyn, jednak jego użycie jest ograniczone z powodu odruchu wymiotnego. Niezwykle istotna jest odpowiednia płynoterapia, zapewniająca równowagę wodno-elektrolitową organizmu. Należy monitorować czynność wątroby i nerek, gdyż narządy te mogą ulec trwałemu uszkodzeniu w przypadku spożycia dużej ilości.