Poradnik dla właścicieli kociąt

Dla niewtajemniczonych, świeżo upieczonych opiekunów kociąt przygotowaliśmy przewodnik. Przedstawiamy w nim najistotniejsze aspekty opieki nad malutkim zwierzakiem.

Zapadła decyzja : będziemy mieli kotka! Wśród domowników euforia, w sercu radość. Nareszcie, być może po wielu dyskusjach i długim zastanowieniu, bądź też spontanicznie, z potrzeby serca, przyprowadzamy do domu małego, puszystego kociaka. Jego pojawienie się w naszym życiu to nowe i poważne zobowiązanie. Od tej pory jego stan zdrowia, samopoczucie i ogólna kondycja zależą od naszej odpowiedzialności i świadomości. Dla niewtajemniczonych, świeżo upieczonych opiekunów kociąt przygotowaliśmy przewodnik. Przedstawiamy w nim najistotniejsze aspekty opieki nad malutkim zwierzakiem.

Transport

Podróż do nowego domu może się okazać pierwszą w ogóle. Na pewno ma szansę być stresującą. Maksimum komfortu i bezpieczeństwa zapewnimy kotkowi przewożąc go w specjalnie do tego celu przeznaczonym transporterze. Warto wyścielić go czymś miękkim, aby zdezorientowany kotek miał możliwość przytulenia się do przyjemnego w dotyku kocyka. Nawet spokojne zwierzątko może w chwili stresu zareagować w nieprzewidywalny sposób (gwałtownie uciekać, drapać), nie należy więc ryzykować przewożenia go w zwykłym pudełku czy na rękach.

Przenoszenie kota w nie przeznaczonym do tego pojemniku może się skończyć tragicznie - nie igraj z życiem swojego pupila.

Kontrola weterynaryjna

Bardzo istotne, podczas pierwszych razem spędzonych dni, jest zapewnienie kociakowi jak największego spokoju. Sama przeprowadzka do nowego domu jest już wystarczająco stresująca. Ważnym jest jednak, aby nasz podopieczny jak najszybciej odwiedził gabinet weterynaryjny. Szczególnie koty przygarnięte, niewiadomego pochodzenia, wymagają szybkiej konsultacji lekarskiej.
Lekarz powinien dokładnie obejrzeć wnętrze małżowin usznych - wiele chorób uszu przebiega przez dłuższy czas właściwie bezobjawowo. Zaleca się także wykonanie testów w kierunku tzw. kociej białaczki (FeLV) oraz kociego niedoboru immunologicznego (FIV).

Odrobaczanie

Lekarz weterynarii powinien przeprowadzić odrobaczanie kota a także odpchlić go - oczywiście, jeśli czynności te nie zostały wykonane wcześniej. Określi także terminy kolejnych odrobaczeń. Ważnym jest, aby kotek był odrobaczany przed aplikowaniem szczepionek - obecność pasożytów poważnie zmniejsza skuteczność szczepień.

Szczepienia

Wyznaczenie terminów szczepień kota jest standardowym, ale jednocześnie niezmiernie istotnym aspektem opieki nad kotem.
Brak obowiązujących szczepień może skończyć się dla kota tragicznie - np. ślepotą (koci katar). Każdy koci maluch, nawet wyglądający bardzo zdrowo, powinien być więc dokładnie przebadany przez lekarza weterynarii.

Przygotowanie domu

Moment, w którym próg naszego domu przekracza nowy kot jest tą chwilą, w której wszystkie działania, umożliwiające szybką i efektywną adaptację, powinny już zostać poczynione. Przede wszystkim warto przygotować dla kotka osobne pomieszczenie, ciche i urządzone zgodnie z jego potrzebami (kuweta, miseczki, posłanie, wyprawka dla kota). Bardziej bojaźliwym kotkom takie ograniczenie przestrzeni może ułatwić asymilację. Nie należy na siłę zachęcać zwierzaka do kontaktu. Sam musi - miauczeniem lub ocieraniem się - dać nam do zrozumienia, że pragnie być zauważonym. Na szczęście (dla opiekunów) wiele małych kotków bardzo szybko domaga się głaskania i pieszczot.
Ważne jest,aby pamiętać o kilku czynnikach, które do tej pory mogły wydawać się mało istotne, jak : zamykanie okien i drzwi, opuszczanie pokrywy sedesu czy chowanie jednorazowych reklamówek. Dom bezpieczny dla kota to taki dom, w którym zminimalizowano występowanie powyżej wspomnianych zagrożeń. Do listy tychże można doliczyć także wiele roślin, które - choć ich występowanie jest bardzo powszechne - są trujące dla kotów.

Posiłki

Zapewnijmy naszemu milusińskiemu wybór karm (w małych ilościach), może bowiem odmówić jedzenia zarówno z powodu stresu, jak i ze względu na preferencje smakowe. Najlepiej karmić kotka tym, co dostawał wcześniej, stopniowo wprowadzając modyfikacje. Pamiętajmy, aby przestrzegać schematu częstotliwości podawania posiłków, zgodnie z etapami rozwoju naszego podopiecznego. Jeżeli decydujemy się na jedzenie domowe lub wprowadzenie diety BARF dla kotów, pamiętajmy o odpowiedniej suplementacji. Szczególnie w tym pierwszym przypadku bywa ona niezbędna.
Szczegółom dotyczącym żywienia kociąt poświęcony jest osobny artykuł na portalu Vetopedia.

Koci noworodek

Czasami zdarza się, że w nasze ręce trafia zwierzątko, którym jeszcze powinna opiekować się kocica. Przyjęto, że idealny moment adopcji małego kotka to dziewiąty tydzień życia. Dużo młodszy kotek potrzebuje jeszcze "specjalistycznej", matczynej opieki. Jeśli z jakichś przyczyn jej zabraknie, ktoś inny musi przejąć tę rolę. W przeciwnym razie zwierzątko (np. kilkudniowe) ma niewielkie szanse na przeżycie.
Do podstawowych czynności należy zapewnienie kotkowi stałej temperatury, zbliżonej do ciepłoty ciała matki (ok 35 - 40 st.C). Można w tym celu (przy zachowaniu najwyższej ostrożności) umieść w pudełku termofor okryty kocami, w którym to miejscu kotek będzie się ogrzewał i odpoczywał. Bardzo ważny jest w tym okresie pokarm oraz sposób karmienia maluszka. Mleko krowie absolutnie nie jest w stanie zastąpić mleka kociej mamy, może wywołać biegunki i prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych. Można natomiast korzystać z mleka dla ludzkich niemowląt. Odpowiednio rozcieńczone, podawane przez smoczek, będzie wartościowym posiłkiem dla naszego pupilka. Istnieje także specjalne mleko dla kotów - do kupienia w sklepach zoologicznych oraz przez internet.
Bardzo ważna w przypadku maleńkiego kota jest częstotliwość podawania posiłków oraz cała procedura "po" - np.odpowiednie masowanie brzuszka, mające ułatwić wydalanie.
Polecamy artykuł, w całości traktujący o opiece nad kocim oseskiem, na naszym portalu.

Kastracja i sterylizacja

Nie warto zwlekać z decyzją o kastracji/sterylizacji podopiecznego/podopiecznej. Zabieg najlepiej jest wykonać w młodym wieku zwierzęcia. Zmniejsza się tym samym ryzyko powikłań związanych z samym zabiegiem a także maleje prawdopodobieństwo występowania chorób na tle hormonalnym (ropomacicze, zapalenie sutków). Zwierzę musi przed zabiegiem osiągnąć dojrzałość płciowa. U kotów jest to mniej więcej 6 - 9 miesiąc życia (zaczynają znaczyć teren). Kotki dojrzewają w wieku 8 - 10 miesięcy, w wyjątkowych przypadkach może to być jednak piąty miesiąc życia. Najkorzystniej jest wysterylizować kotkę przed pierwszą rują (praktycznie zerowe prawdopodobieństwo wystąpienie w późniejszym okresie chorób na tle hormonalnym), lub tuż po niej.
Nie zapominajmy, że mitem jest opinie, wedle której kotka musi chociaż raz w życiu posiadać potomstwo. Rzeczywistości wokół nas daleko do bycia doskonałą, wciąż rosnąca liczba bezpańskich i zaniedbanych zwierząt powinna być wystarczającym argumentem, przemawiającym za koniecznością sterylizowania zwierząt.
Szczegółowe informacje dotyczące kastracji i sterylizacji są zamieszczone w osobnym artykule na portalu Vetopedia.

Wychowanie

Mały kotek, jak każda żywa istota, jest dla opiekuna swego rodzaju wyzwaniem. Opieka obejmuje wszak nie tylko karmienie i pielęgnację kota. Obcowanie z nim i uczenie go pożądanych zachowań jest nie tylko wskazane, ale wręcz konieczne. Efektem zaniedbań psychicznego aspektu rozwoju zwierzęcia jest nieprzystosowanie do życia w ludzkim środowisku. Trudno wymagać od kogokolwiek, że będzie coś potrafił, jeśli nigdy się tego nie uczył. Oczywiście, od każdej reguły zdarzają się wyjątki. Lepiej jednak nie ryzykować i od najmłodszego wieku wyrobić w kotku pożądane nawyki. Zwierzęta lubią funkcjonować w świecie rytuałów. Stałe pory posiłków, spokojne i stałe miejsce ich spożywania, stałe położenie kuwety, czas kociej zabawy, czas snu, czas spaceru - to wszystko sprawia, że zwierzę jest szczęśliwe i spokojne. Jeśli nie nauczymy pupila funkcjonować w systemie tych zależności, fundujemy sobie i kotu stres. Na dodatek nasze frustracje, będące np. reakcją na zasikany chodnik, wpływają negatywnie na zwierzę.
Należy więc pamiętać, że uczenie kotka zasad panujących we wspólnej przestrzeni a także dostosowanie warunków do potrzeb pupilka jest naszym obowiązkiem. Oczywiście, nie może być mowy o "tresowaniu" kota. Specyfika kociej osobowości może pozwolić jedynie na modelowanie pewnych postaw oraz utrwalanie ich w procesie pozytywnej motywacji. Wiele umiejętności koty nabywają podczas zabawy z opiekunem. Właściwie do piątego miesiąca życia jest ona najbardziej dominującym aspektem ich funkcjonowania. Warto ją więc wykorzystać nie tylko do budowania więzi emocjonalnej z pupilem, ale też w celach edukacyjnych.
Standard nauki obejmuje proces uczenia korzystania z kuwety, spożywania posiłków, respektowania pewnych zakazów (np. zakazu wchodzenia na stół). Opiekunom, których apetyt na kształtowanie umiejętności kota jest większy, polecamy specjalistyczną literaturę - książki, artykuły w sieci, tematyczne fora internetowe, konsultacje z behawiorystami zwierzęcymi.

Przygarnięcie, adopcja czy zakup zwierzaka oznacza niewątpliwie nowy etap życia. Odpowiednie przygotowanie merytoryczne, obok uczucia, jakim darzyć będziemy kotka, stanowi najistotniejszy aspekt udanego i pełnego radości obcowania z pupilem.

data publikacji artykułu: 2010-04-08

Popularne teraz

Komentarze