Adopcja dorosłego psa

Decydując się na psa, często nie zdajemy sobie sprawy, że wiąże się to z diametralną zmiana naszego życia. Pies wymaga czasu, aby był odpowiednio wychowany i nie przysparzał problemów. W zależności od wybranej rasy, niektóre potrzebują zdecydowanie więcej uwagi, mają większy temperament i trudniej je wychować.

Przed zakupem zwierzęcia należy przeanalizować w jakim celu potrzebujemy psa i ile czasu możemy mu poświęcić, a dopiero później wyszukać, spełniającą te kryteria, rasę. Nie wolno kierować się jedynie wyglądem psa. Należy wziąć pod uwagę, że niektóre rasy nie są przeznaczone dla osób, które nigdy wcześniej nie miały psa. Wiąże się to z ich trudnym, dominującym charakterem. Niedoświadczone osoby nie poradzą sobie z wychowaniem takiego zwierzaka, obcowanie z nim będzie stanowiło bardzo duży problem, może nawet dojść do pogryzienia. Tego typu konflikty najczęściej kończą się tragicznie dla niewinnego zwierzęcia: porzucenie, schronisko, a nawet eutanazja.

Ponad to czasem zdarza się, że ktoś z członków najbliższej rodziny jest alergikiem, nawet o tym nie wiedząc. Objawy mogą pojawić się nawet po roku czasu obcowania ze zwierzęciem, dlatego też warto się odpowiednio przygotować na wszelkiego rodzaju niepowodzenia tak, aby niczego nie świadome i niewinne zwierzę ucierpiało najmniej.

Decydując się na psa, często nie zdajemy sobie sprawy, że wiąże się to z diametralną zmiana naszego życia. Pies wymaga czasu, aby był odpowiednio wychowany i nie przysparzał problemów. W zależności od wybranej rasy, niektóre potrzebują zdecydowanie więcej uwagi, mają większy temperament i trudniej je wychować.

Przed zakupem zwierzęcia należy przeanalizować w jakim celu potrzebujemy psa i ile czasu możemy mu poświęcić, a dopiero później wyszukać, spełniającą te kryteria, rasę. Nie wolno kierować się jedynie wyglądem psa. Należy wziąć pod uwagę, że niektóre rasy nie są przeznaczone dla osób, które nigdy wcześniej nie miały psa. Wiąże się to z ich trudnym, dominującym charakterem. Niedoświadczone osoby nie poradzą sobie z wychowaniem takiego zwierzaka, obcowanie z nim będzie stanowiło bardzo duży problem, może nawet dojść do pogryzienia. Tego typu konflikty najczęściej kończą się tragicznie dla niewinnego zwierzęcia: porzucenie, schronisko, a nawet eutanazja.

Ponad to czasem zdarza się, że ktoś z członków najbliższej rodziny jest alergikiem, nawet o tym nie wiedząc. Objawy mogą pojawić się nawet po roku czasu obcowania ze zwierzęciem, dlatego też warto się odpowiednio przygotować na wszelkiego rodzaju niepowodzenia tak, aby niczego nie świadome i niewinne zwierzę ucierpiało najmniej.

Przed pojawieniem się psa w domu

Jak już wspomniano, należy wybrać odpowiednią rasę pod względem charakteru oraz ilości dostępnego przez nas czasu do opieki nad nim. Trzeba również wziąć pod uwagę nasze możliwości finansowe, wielkość mieszkania itp.

Mając już dostateczną wiedzę można wybrać hodowlę i zamówić psa. Chcą zakupić szczeniaka należy pamiętać, że będzie on wymagał zdecydowanie więcej czasu. Trzeba liczyć się ze stratami materialnymi, jakie zapewne poniesiemy podczas jego wychowania. Szczeniaki należy nauczyć załatwiać się na zewnątrz, chodzenia na smyczy, zostawać samego w domu bez niszczenia jego zawartości i wiele innych. Wszystkie te elementy wymagają czasu i cierpliwości, bez względu na to, czy wybierzemy rasowego psa z hodowli, czy kundelka ze schroniska.

Aby uniknąć tego trudnego etapu w życiu psa można nabyć już dorosłego osobnika. W tym celu można udać się do schroniska dla zwierząt, gdzie jest bardzo dużo potrzebujących psów. Jest również ogrom wszelkiego rodzaju ogłoszeń w internecie, związanych z prośbą o przygarnięcie psa.

Alergia

Bez względu, czy wybierzemy dorosłego psa, czy szczeniaka, należy wcześniej zrobić testy alergiczne w placówkach medycznych. Ryzyko wystąpienia uczulenia jest powiązane z uwarunkowaniami genetycznymi.

Alergia pojawia się, gdy układ odpornościowy nie funkcjonuje poprawnie. Jest on wyostrzony i interpretacja szkodliwości niektórych substancji jest mylnie oceniana, traktując je jako patogeny. Dlatego u zdrowego człowieka nie ma żadnych objawów podczas kontaktu z alergenem (np. z psem), a alergik ma wówczas silna astmę. Reakcja immunologiczna może być widoczna, między innymi jako postać astmy, kataru, pokrzywki, wyprysków itp. Wywołują ją białkowe antygeny zwierzęce, może to być naskórek, mocz, pióra, ślina, sierść- podszerstek.

Nie zawsze alergia wiąże się z rezygnacją z pupila w domu. Jeżeli uczulenie 'na sierść' (określenie umowne) zostanie wykryte przed pojawieniem się futrzastego lokatora, można wybrać psy, które nie mają aż tak silnego antygenu. Należą do nich basenji, biszon kędzierzawy, chiński grzywacz nagi oraz bardziej popularne pudle i yorkshire terrier.

Warto podkreślić, że chińskie nagie grzywacze, praktycznie nie posiadają sierści. Więc należy zapewnić im ochronę skóry przez nadmiernym słońcem oraz zimą przed chłodem. Jest to rasa bardzo przyjacielska, jednak wymaga socjalizacji oraz częstego kontaktu z nowymi sytuacjami i obcymi osobami. Może on stać się lękliwy, nadpobudliwy. Basenji jest mało popularną rasą. Są to pieski niewielkiego wzrostu z charakterystycznie zawiniętym ogonem, nie wymagają specjalnej pielęgnacji ani wizyt u groomera. Jest to rasa, która zachowaniem bardziej przypomina kota. Myją się łapką, lubią przebywać na podwyższeniu i wylegiwać się na kolanach. Nie szczekają jak standardowe psy, wydają dźwięki zbliżone do miauczenia. Jednak nie są to psy dla każdego, wymagają bardzo dużo ruchu i obecności człowieka. Biszon kędzierzawy jest dość kłopotliwym psem, ponieważ potrzebuje częstszego czesania i wzmożonej opieki na okrywą włosową.

Bardziej popularne rasy, takie jak pudle i yorki, są łatwiej dostępne w porównaniu do wyżej opisanych. Pudle, wg badań, są psami o najwyższym poziomie inteligencji spośród wszystkich ras. Są aktywne i ciekawskie, podobnie jak york wymaga pielęgnacji okrywy włosowej. Yorkshire terriery są w Polsce niezwykle popularne, jednak należy pamiętać, że włosy wymagają pielęgnacji, bo szybko ulegają zniszczeniu. Są to bardzo zadziorne pieski i poprzez błędy wychowawcze szybko stają się dominantami.

Jeśli w domu już jest pies, a alergia pojawiła się, np. po roku czasu od nabycia pieska, warto postarać się o odczulanie. Nie zawsze musi kończyć się to oddaniem zwierzęcia. Równocześnie z kuracją trzeba zadbać o otoczenie psa i alergika. Nie wolno przebywać psu w sypialni osoby uczulonej, zaś z całego domu usunąć dywany, meble z miękkimi obiciami. Posłanie nakrywać ręcznikiem, gdy pies nie korzysta z niego. Prać minimum raz na tydzień koce i posłania psa. Dbać w domu o czystość, stosować specjalne przykrycia na łóżka, odkurzacze z filtrem, często myć podłogi.

Są różne preparaty umożliwiające zminimalizowanie uwalniania antygenów, np. w postaci aerozolu dla psa.

Adopcja dorosłego psa

adopcja dorosłego psa ma swoje wady i zalety. Przede wszystkim omijamy czas szczenięcy, podczas którego piesek uczył się podstawowych zachowań w domu oraz socjalizacji z otoczeniem. Okres nadpobudliwy i fazę niszczenia powinien mieć już za sobą. Niestety, dorosły pies w schronisku najczęściej ma za sobą również nieciekawą przeszłość i może mieć nawyki, które odbiegają od standardom 'grzecznego psa'. Nie prawdą jest, że starego psa nie można już niczego nauczyć, odrobiną wysiłku oczyiście można osiągnąć zamierzony cel. Nabywając szczenie bez rodowodu, nie mamy pewności jak duży urośnie i jaki będzie miał ostateczny wygląd, również pojawiają się zróżnicowane temperamenty nie zgodne z typem rasy. U dorosłego psa widzimy dorosłą okrywę włosową, docelową sylwetkę, po kilku spacerach i przebywaniu w domu potrafimy także wstępnie ocenić charakter.

Dorosłe psy oddaje się z różnych przyczyn, czasem są to problemy wychowawcze, jednak głównie z powodu braku czasu, zmiany miejsca zamieszkania lub wyjazdu za granicę. Decydując się na dzielenie życia z psem, trzeba wziąć pod uwagę, że jest do związek wieloletni. Psy mogą żyć nawet 20 lat i podczas tego czasu nie zawsze jesteśmy zdolni przewidzieć daną sytuację w jakiej się znajdziemy.

Planując nabyć dorosłego psa, należy odpowiednio się do tego przygotować. Nie może być to pochopna decyzja z dnia na dzień. Dorosły pies wymaga przyzwyczajenia do nowego miejsca, z obcymi dla niego ludźmi. Jeżeli odpowiednio przeprowadzimy okres aklimatyzacji, pies niemalże nie odczuje zmiany otoczenia.

Najlepiej wybrać psa, który mieszka w domu, zaś sytuacja losowa zmusiła właściciela do znalezienia mu nowego opiekuna. Taki pies zapewne był odpowiednio socjalizowany i nie będzie przysparzał większych problemów. Obecnych właścicieli należy wypytać się o stan zdrowia, upodobania i nawyki, reakcje na różne sytuacje, takie jak jazda samochodem, dzieci, koty, czy inne psy. Trzeba zebrać jak najwięcej informacji na temat przyszłego pupila.

Pierwszy kontakt ze zwierzęciem powinien odbyć się na neutralnym terenie, np. na spacerze razem z właścicielem w miejscu, w którym rzadko bywał. Następnie można iść z właścicielem i psem do obecnego domu. Jeśli pies będzie dobrze na nas reagował, wyprowadzamy go na spacer sami, bawić się i nagradzać smakołykami, aby kojarzył naszą osobę z czymś pozytywnym. Po kilku lub nawet kilkunastu spacerach można zabrać zwierze do naszego domu na krótki okres czasu, później na noc i z biegiem czasu wydłużać jego pobyt w docelowym miejscu. Jeśli zyskamy dostatecznie dużo zaufania i pies będzie traktował nas jako domownika, można zabrać na stałe zwierzę do siebie.

W nowym domu powinny znaleźć się zabawki, posłanie i inne rzeczy psa pochodzące z dotychczasowego miejsca pobytu. Znany mu zapach pomoże w aklimatyzacji. Początkowo nie zaleca się zostawiać psa samego zbyt długo. Okres ten zazwyczaj trwa 2-3 tygodnie.

data publikacji artykułu: 2011-11-05

Popularne teraz

Komentarze