Nadaktywność u psów

Odpowiednia ilość aktywności

Dużo ludzi nazywa swojego pupila "pies demolka" czy "wariat", ale wielu z nich nie przyznaje się do tego, że ich spacery sprowadzają się do krótkich wyjść po około 15 minut trzy razy dziennie – to stanowczo za mało!

W tej sytuacji nasz zwierzak wcale nie ma problemów z nadpobudliwością, tylko po prostu jest znudzony i nie ma gdzie ani kiedy w odpowiedni sposób rozładować swojej energii. Zorganizujmy czworonożnemu przyjacielowi więcej aktywności nie tylko tej ruchowej, ale też psychicznej.

Długie spacery po lesie, bieganie, aportowanie, zabawy sznurkami i wiele innych zajęć muszą wejść wam w nawyk, aby coś zmienić.

Z czasem może zaczniecie uprawiać psie sporty? – agility,Dog Frisbee, Flyball to tylko kilka przykładów z wielu innych dyscyplin, każdy może znaleźć coś dla siebie. Wiadomo, że często się nie chce, nie ma się czasu lub jest brzydka pogoda – w domu też można zrobić bardzo dużo! Istnieje wiele fajnych rozwiązań, szczególnie zimą, kiedy nie chce się wychodzić z domu – oczywiście nie zapomnijmy też o wysiłku fizycznym.

Zabawki interaktywne, maty węchowe, konga, najróżniejsze smaczki do żucia lub wykonywanie podstawowych komend to fajne rozwiązanie na aktywność psychiczną. Ćwiczenia siad, wstań możesz robić z psem nawet podczas oglądania swojego ulubionego programu telewizyjnego – w przerwie na reklamy.
Takie zajęcia dobrze wpływają na umysł oraz rozwój naszego pupila. Uczą go koncentracji oraz opanowania, a to czasami naprawdę potrafi zmęczyć szczególnie tych ,,wariatów”. Z kolei żucie różnych gryzaków świetnie wpływa na wyciszenie oraz uspokojenie. Nie oceniajmy swoich zwierzaków zanim nie damy im tyle uwagi i ruchu ile powinny dostać.

Pies nadpobudliwy, problemy behawioralne czy niedopasowanie charakterów i stylu życia?

Zdarza się, że ludzie mimo długich spacerów dalej nie radzą sobie z psem i tylko narzekają, że przecież też mają swoje życie, pracę, zainteresowania, a cały czas muszą się nim zajmować . Tu nasuwa się inny problem – wybór odpowiedniego psa.

Jeżeli mieszkasz w kawalerce i wolisz spędzać czas na kanapie lub masz zajęcia, których nie możesz wykonywać z psem to wybierając rasę border collie czy owczarek niemiecki nie jest to dobry pomysł – w tym przypadku lepiej wybrać małego kanapowca – tylko nie zapomnij, że on też wymaga twojej uwagi i poświęcenia czasu.
Należy pamiętać, że każdy pies jest inny. Jednemu wystarczą dwa spacery dziennie plus jeden dłuższy, a dla innego będzie to stanowczo za mało.
Musisz poznać swojego psa, nawiązać z nim kontakt, zastanowić się czy znasz i spełniasz jego potrzeby. Nadpobudliwość oraz problemy behawioralne często wynikają z niezrozumienia.

Zespół nadwrażliwości i nadaktywności u psów

Zdarza się jednak, że nasz zwierzak cierpi na zaburzenia rozwojowe. Nie biorą się ona z nikąd – mają one korzenie w okresie szczenięcym. Nieodpowiednia stymulacja sensoryczna, brak zewnętrznego hamowania reakcji przez matkę, wczesne odizolowanie malucha od suki i rodzeństwa ma duży wpływ na zachowanie w późniejszym okresie. Szczególnie często takie problemy mają psy z pseudohodowli, gdzie maluchy są zbyt wcześnie zabierane od matki oraz nie mają odpowiedniej ilość bodźców, często są trzymane w klatkach.

U takich psów w późniejszym czasie występuje bardzo dużo negatywnych objawów takich jak :

• Agresja – różnego stopnia i występująca w różnych sytuacjach.
  
• Nieustające pobudzenie – pies cały czas jest nakręcony, nie może się uspokoić. Podwyższone parametry fizjologiczne takie jak tętno, oddechy, temperatura.
  
• Bolesne podgryzanie – najczęściej wynikające z nienauczenia się kontroli i odpowiedniej zabawy ze swoim rodzeństwem w wieku szczenięcym.
  
• Niszczenie przedmiotów – nawet własnego legowiska.
  
• Problemy z nauką – brak koncentracji.
  
• Nadmierny apetyt – zbyt szybkie połykanie jedzenia.
  
• Załatwianie się w domu – wynika to z dużej ekscytacji, częste biegunki.
  
• Trudne wizyty u weterynarza – agresja, brak opanowania.
  
• Konflikty – często z innymi psami, brak samokontroli.
  
• Zaburzenia zachowania – może występować samookaleczenie się lub powtarzające się czynności np. kręcenie się w kółko.
  
• Poznawanie świata w bardzo chaotyczny sposób – brak zachowań hamujących.
  
• Zaburzenia snu – skrócony czas odpoczynku.
  

Leczenie polega na dobrej współpracy lekarza weterynarii, zwierzęcego psychologa i przede wszystkim właściciela czworonoga. Najczęściej jest to połączona terapia behawioralna z farmakologiczną. Leki uspakajające często okazują się bardzo pomocne, lecz najważniejszą rzeczą w całym leczeniu jest odpowiednia komunikacja właściciela z psem. Posiadacz pupila także będzie musiał nad sobą popracować.

W relacji z takim zwierzakiem ważne jest, aby być spokojnym, nie podnosić głosu, ani nadmiernie nie gestykulować swoich zachowań co sprawia u psa jeszcze większe pobudzenie. Wszelkie próby uspokojenia naszego czworonożnego przyjaciela powinny odbywać się w sposób ignorujący jego ekscytacje – krzyki oraz trzymanie go jeszcze bardziej go nakręcą.
Przy problemie nadmiernego i bolesnego podgryzania dobrze działać będzie sygnalizowanie bólu, ale bez nawiązywania kontaktu wzrokowego. Nauka nowych komend, kontakt z innymi psami, wprowadzenie bardziej wyciszającej aktywności. Zabawa z matą węchową, tropienie i gryzaki będą o wiele lepsze niż aportowanie i zabawy silnie pobudzające przynajmniej w pierwszej fazie leczenia. U takiego psa warto także wprowadzić ćwiczenia na koncentracje, masaże relaksacyjne czy techniki T-touch.

Należy także pamiętać o zaspokojeniu podstawowych potrzeb zwierzęcia takich jak:

• Odpowiednie i bezpieczne miejsce do spania
  
• Pełnowartościowe odżywianie
  
• Regularny tryb życia
  
• Aktywność fizyczna
  
• Konsekwencja opiekunów
  

Warto pamiętać, że każdy przypadek zespołu nadwrażliwości i nadaktywności u psa jest inny – objawy, leczenie oraz postęp w terapii będzie indywidualny. Do uzyskania sukcesu niezbędna jest współpraca właścicieli z pupilem oraz dobrze dobrane leki.

Niezależnie od tego jaka jest przyczyna nadmiernych zachowań u psa najważniejsza jest konsekwencja, zrozumienie, a przede wszystkim komunikacja między właścicielem a pupilem.

Zawsze musimy zadać sobie pytanie czy faktycznie spełniamy wszystkie potrzeby swojego przyjaciela, czy problemy nie wynikają przypadkiem z naszego lenistwa i braku świadomości z obowiązków posiadania psa.
Zawsze warto skorzystać z rad behawiorysty oraz lekarza weterynarii. W przypadku zespołu nadwrażliwości i nadaktywności bardzo ważna jest diagnostyka.

Jeśli dopiero planujesz posiadanie psa, kieruj się przemyślanym i odpowiedzialnym wyborem rasy oraz dobrej hodowli – pamiętaj pseudohodowle nie są odpowiednim miejscem na kupno zsocjalizowanego i zdrowego szczeniaka, który w przyszłości nie będzie miał problemów behawioralnych. Jeśli chcesz zaadoptować zwierzaka ze schroniska także masz możliwość dowiedzenia się od wolontariuszy oraz pracowników jaki ma charakter.