Pielęgnacja papug

Aby utrzymać ptaki w odpowiedniej formie, należy odpowiednio zadbać o ich higienę. Odpowiednio utrzymane ptaki nie chorują, minimalizuje się możliwość inwazji pasożytami. Dodatkową korzyścią jest estetyczniejszy wygląd upierzenia.

Pielęgnacja papug

Aby utrzymać ptaki w odpowiedniej formie, należy odpowiednio zadbać o ich higienę. Odpowiednio utrzymane ptaki nie chorują, minimalizuje się możliwość inwazji pasożytami. Dodatkową korzyścią jest estetyczniejszy wygląd upierzenia.

Przycinanie pazurków

Prawidłowo przeprowadzona korekta jest zabiegiem bezbolesnym dla ptaka. Jest to łatwa czynność, więc można ja wykonać samodzielnie. Warto, by pierwsze przycinanie odbyło się u lekarza weterynarii, który pokażę jak prawidłowo je przeprowadzić.

Korektę pazurków dokonuje się, kiedy płytka jest za długa, a nie kiedy jest ostra. Długie pazury przeszkadzają ptakom w poruszaniu się oraz w normalnych czynnościach takich jak chwytanie pokarmu i utrzymanie się na drążkach. Jeśli umieścimy w klatce naturalne gałęzie, ptaki same będą ścierały pazury i ich korekta będzie się odbywać rzadko lub w cale. Żerdzie muszą być odpowiedniej grubości, aby papugi miały możliwość 'objęcia' do połowy grubości. W tym celu najlepiej sprawdzają się nieokorowane gałęzie wierzby, jabłoni lub brzozy. Wygląd kończyn należy stale obserwować, ponieważ nie ma reguły na częstotliwość wzrostu płytki. Pazurki wymagają skrócenia, kiedy zaczynają się hakowato zawijać.

Zabieg wykonujemy za pomocą gilotynki do paznokci dostępnej w sklepach zoologicznych. Pomieszczenie, w którym obcinamy pazurki musi być dobrze oświetlone, aby naczynie krwionośne, które jest w pazurkach, było dobrze widoczne. Jest to lekko różowa część pazura w początkowej części palca. Ta żywa część pazurka jest wyznacznikiem długości skrócenia. Należy obcinać pod kątem, tuż za naczyniem krwionośnym, najlepiej zostawić ok. 1mm zapasu paznokcia.

Nieprawidłowe obcięcie pazurów powoduje problemy z poruszaniem się i chwytaniem pokarmu. Jeżeli przytniemy zbyt blisko naruszając tkankę żywą, to trzeba wymienić żerdzie na mniejsze. W miejscu skaleczenia pojawi się kropla krwi, zaś ptak czując ból będzie się bardziej wyrywał. Rankę należy zdezynfekować. Żerdzie o mniejszym obwodzie nie będą podrażniały ran. Ważną role odgrywa kąt obcięcia. Źle wyprofilowany będzie utrudniał papużce chwytanie jedzenia i utrzymanie równowagi na żerdziach.

Korekta dzioba

Dziób, w porównaniu do pazurów, jest bardzo dobrze unerwiony, więc korekta powinna być przeprowadzana przez lekarza weterynarii. Prawidłowo przeprowadzony zabieg jest bezbolesny, jednak bardzo stresujący dla ptaka. Można wykonywać taki zabieg ze znieczuleniem ogólnym.

Przycinanie dzioba zdarza się niezwykle rzadko i jest zazwyczaj powiązane z problemami chorobowymi lub z defektem genetycznym. Przerost może nastąpić również po złamaniach dzioba. Umieszczając w klatce potrzebną sepię lub wapno w kostkach ptaki same ścierają dziób. Papugi będą również skubać żerdzie, więc jeśli będzie na nich niewiele kory, należy je wymienić. Podawane ziarna nie powinny być łuskane, ptak będzie miał zapewnioną rozrywkę oraz możliwość ścierania dzioba.

Po takim zabiegu ptak może mieć początkowo problemy z jedzeniem, więc podajemy miękką karmę i papki. Jak dziób będzie mocniejszy, papuga sama zacznie normalnie jeść. Jeśli korekta dotyczyła złamanego dzioba, w diecie powinno znaleźć się więcej wapnia i witamin.

Skracanie lotek

Jest bardzo łatwą i bezbolesną czynnością dla ptaka. Zalecana dla większych papug. Duże papugi mogą zrobić sobie krzywdę latając po mieszkaniu, ponieważ mogą rozbić się o meble lub okna. Przycina się 5 lotek I rzędu na obu skrzydłach. Są to najdłuższe i najdalej wysunięte lotki. Wykonując ten zabieg trzeba zwracać uwagę na niewykształcone pióra. Są one unerwione i mogą obficie krwawić po przecięciu. Do momentu pełnego wykształcenia, pióro znajduje się w unerwionej pochwie, która jest później rozrywana przez rozwiniętą chorągiewką. Zazwyczaj twór ten jest ukryty pod piórami, ponieważ jest podatny na złamania.

Kąpiele papug

W tym celu należy przygotować głębokie naczynie (np. dostępną w sklepie zoologicznym wanienkę) i napełnić wodą. Głębokość zależy od wielkości papugi i dobiera się ją indywidualnie. Dla małych papug wynosi 1-3cm. Umieszczając basenik w klatce należy po kąpieli wymienić podłoże, ponieważ papugi chlapiąc moczą teren wokół zbiornika. Mogą tam znajdować się resztki karmy, zawilgocone mogą zaszkodzić ptakom.

W celu zminimalizowania chlapania, można stosować dodatek do baseniku w postaci trawy lub spryskiwać ptaki. Spryskiwanie powinno odbywać po za klatką, ponieważ nie dla każdej papugi jest to przyjemne. Jeśli będzie uciekać, nie należy stosować tej formy pielęgnacji. Woda użyta do kąpieli lub spryskiwania powinna być zdatna do picia, w temperaturze pokojowej. Papużki, przed kąpielą, często piją z takich baseników.

Niektóre posobniki odczuwają niechęć do wodnych kąpieli, więc można zastąpić ją piaskiem. Często zdarza się, że ptaki nie korzystają z basenu się przez dłuższy okres czasu. Nie wolno zmuszać papug do kąpieli, jeśli poczują chęć, same skorzystają z basenu.

Po kąpieli należy zapewnić ptakom spokój, aby osuszyły i poukładały pióra.

data publikacji artykułu: 2010-05-26

Popularne teraz

Komentarze