Choroba aleucka u fretek
Choroba aleucka u fretek
Choroba aleucka wywoływana jest przez wirusa ADV (z ang. Aleutian Disease Virus - wirus choroby aleuckiej). Jej nazwa pochodzi od norek aleuckich, u których pierwszy raz wykryto wirusa ADV w połowie XX wieku. Początkowo farmerzy hodujący norki uważali, że przyczyną pojawienia się choroby jest słaba odporność norek aleuckich związana z mutacją genetyczną nadającą ich futrom specyficzną barwę. Jednak później okazało się, że norki o innych barwach futra też zaczęły chorować. W związku z tym, że na farmach obok norek hodowano również fretki, choroba zaatakowała również i te zwierzęta. O ile u norek wirus ADV powoduje natychmiastową śmierć, u fretek wywołuje raczej chroniczną i nieuleczalną chorobę, która może rozwijać się niezauważona przez lata.
Wirus wywołujący chorobę aleucką pochodzi z rodziny parwowirusów, które charakteryzują się szczególną żywotnością. W praktyce oznacza to, że wirus znajdujący się na jakiejś powierzchni np. na meblu czy dywanie, może pozostać zagrożeniem przez okres nawet dwóch lat. Wirus może być z łatwością przenoszony przez ślinę, odchody i inne płyny ustrojowe. Ludzie mogą przenosić wirusa na fretki poprzez kontakt z zarażonymi zwierzętami, np. w schroniskach czy na pokazach.
Mechanizmy działania wirusa wewnątrz organizmu zwierzęcia nie zastały do końca zbadane. Wiadomo tylko, że sam wirus nie powoduje choroby. Inicjuje on jednak gwałtowną odpowiedź układu immunologicznego, która z kolei jest właściwą przyczyną wyniszczenia organizmu fretki. Narastanie przeciwciał nie zabija samego wirusa, ich nadmiar odkłada się natomiast w tkankach oraz organach fretki powodując różnorakie patologie.
Objawy
Często u fretki w ogóle nie występują widoczne objawy. Po około 60 dniach od zarażenia wirusem pojawia się hipergammaglobulinemia, czyli narastanie globulin (białek osocza krwi), co z kolei powoduje stany zapalne odpowiedzialne za dalsze postępowanie choroby. Dodatkowo dochodzi do uszkodzenia różnych organów i tkanek odkładającymi się w nich limfocytami lub plazmocytami. Najczęściej atakowane są nerki i wątroba.
U zarażonych zwierząt mogą pojawiać się czasowo symptomy, które jednak nie są specyficzne tylko dla choroby aleuckiej. Zaliczmy do nich:
jadłowstręt prowadzący w dłuższym czasie do dużego spadku masy ciała (anoreksja)
apatię, otępienie
niedowład kończyn tylnych, postępujący na przednie (wynik uszkodzenia rdzenia kręgowego)
smolisty kał z zawartością krwi
nagła śmierć
Należy przy tym zaznaczyć, że objawy te mogą występować niezależnie od siebie, np. fretka może cierpieć na niedowład kończyn, a przy tym zachowywać się normalnie i żywo reagować na otoczenie.
Objawy kliniczne choroby aleuckiej zależą przede wszystkim od zaatakowanego narządu. W związku z tym, że sam wirus nie powoduje uszkodzenia organów tylko upośledzenie układu immunologicznego, wszelkie efekty jego działania mają charakter wtórny. Dlatego też ciężko przewidzieć przebieg tej złożonej choroby u zarażonego zwierzęcia. Ponadto chora fretka jest narażona na szereg drugorzędnych infekcji bakteryjnych, które mogą zaatakować jej osłabiony organizm.
Diagnoza i leczenie
Zdiagnozowanie wirusa ADV u fretki nie jest łatwe. Można stwierdzić jego obecność poprzez zbadanie wysokości stężenia globulin gamma we krwi zwierzęcia. W zarażonym wirusem organizmie następuje gwałtowny przyrost białek osocza krwi. Jednak sam wynik testu nie jest jednoznacznym potwierdzeniem obecności wirusa u fretki. Potrzebne są też dodatkowe badania i testy laboratoryjne, które wykluczą inne choroby o podobnych objawach. Jeśli mamy podejrzenia, że nasz pupil może być nosicielem wirusa ADV, należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem weterynarii i zapytać go o metody zdiagnozowania stanu zdrowia fretki.
Obecnie nie istnieje żadna szczepionka uodparniająca organizm fretki przeciw wirusowi ADV. W związku z tym, ze jego działanie polega na zaburzeniu funkcjonowania układu immunologicznego zwierzęcia, zastosowanie tradycyjnej szczepionki, czyli wprowadzenie do organizmu osłabionych szczepów wirusa, spowodowałoby przyspieszenie narastania przeciwciał, a to z kolei przyniosłoby efekt odwrotny do zamierzonego.
Leczenie choroby aleuckiej polega głównie na łagodzeniu objawów spowodowanych przez wtórne oddziaływanie wirusa na organizm fretki. W przypadku zdiagnozowania choroby u naszego pupila powinien on pozostać pod czujnym okiem lekarza weterynarii, który przypisze odpowiednie leki.
Zdiagnozowanie choroby aleuckiej jet bardzo istotne w przypadku, gdy posiadamy kilka fretek, lub prowadzimy ich hodowlę. Poprzez odizolowanie osobników, u których testy wykazały nosicielstwo ADV, możemy całkowicie wyeliminować ryzyko zarażenia w stadzie. Należy pamiętać, że mimo iż choroba może pozostać bez symptomów przez kilka lat, fretka może w tym czasie zarażać inne osobniki, dlatego niezwykle ważne jest zachowanie ostrożności w kontaktach z obcymi zwierzętami
Polecane produkty
Popularne teraz
Narodziny niezwykłego nosorożca
Jak wykarmić osierocone kocie oseski?
Badania profilaktyczne u starszych psów i kotów
Miłość silniejsza niż śmierć
Życie kota domowego
