Chlamydofiloza kotów

Chlamydofiloza kotów

Chlamydofiloza kotów jest dość często spotykana chorobą, wywoływaną przez Chlamydophila felis, znaną wcześniej jako Chlamydia psittaci. Jest to wewnątrzkomórkowy patogen, wywołujący przede wszystkim zmiany w obrębie oczu oraz wikłający schorzenia górnych dróg oddechowych.

Mogą chorować koty w każdym wieku, jednak najbardziej wrażliwe są kocięta w wieku 2-6 miesięcy oraz koty przebywające w grupach, co związane jest z łatwością przenoszenia zarazka między osobnikami (ułatwiony bezpośredni kontakt) oraz obniżoną odpornością (duże zagęszczenie zwierząt, a więc stres oraz obecność innych patogenów ułatwiających kolonizację).

C. felis jest drobnoustrojem wrażliwym na warunki środowiskowe, przeżywalność poza organizmem gospodarza jest bardzo ograniczona, dlatego zakażenie szerzy się głównie poprzez kontakt bezpośredni. Okres inkubacji choroby wynosi 7-10 dni, częste są zakażenia bezobjawowe, a objawy występują przy współistnieniu innych zakażeń (np. herpeswirus i kaliciwirus). Możliwość zakażenia bezobjawowego nie jest zjawiskiem pożądanym, gdyż pozornie zdrowy kot „sieje” zarazek na inne osobniki.

Objawy kliniczne

• zapalenie spojówek (początkowo jednostronne);


• obfite łzawienie, światłowstręt, skurcz powiek (z powodu bolesności);


• kichanie i wypływ z nosa;


• sporadycznie gorączka i zapalenie płuc;


• czasami bezpłodność.

Z powodu różnorodności czynników, mogących wywołać wyżej wymienione objawy, ostateczne rozpoznanie powinno opierać się na izolacji i identyfikacji drobnoustroju ( zwykle wymazy z worka spojówkowego).

Leczenie polega na stosowaniu antybiotyków ogólnych oraz miejscowych (krople lub maści do oczu). Terapię prowadzi się około 4 – 6 tyg., a lekiem z wyboru są tetracykliny. Szczególną ostrożność należy zachować, poddając leczeniu ciężarne kotki oraz kocięta z powodu skutków ubocznych tetracyklin. Terapii powinny zostać poddane wszystkie zwierzęta w grupie, nawet jeżeli nie wykazują objawów chorobowych. Szczepienie nie zapobiega zakażeniu, lecz znacznie ogranicza występowanie objawów oraz czas trwania choroby. W celu uzyskania pożądanego poziomu odporności, należy przestrzegać zaleceń producenta co do częstości stosowania immunoprofilaktyki (najczęściej dwie dawki w odstępie 3-4 tyg., a następnie coroczne szczepienie przypominające).