Grzybica u królików

Choroby grzybicze u królików mogą mieć różne objawy w zależności od rodzaju grzybów, które wywołują chorobę. Wyróżniamy grzybicę strzygącą, woszczynową, drobnozarodnikową, narządową. Do zakażenia dochodzi zazwyczaj przez kontakt z nosicielami (niekoniecznie królikami), zakażonym sprzętem, przebywanie w pomieszczeniach, w których znajdują się zarodniki grzybów.

Grzybica u królików

Choroby grzybicze u królików mogą mieć różne objawy w zależności od rodzaju grzybów, które wywołują chorobę. Wyróżniamy grzybicę strzygącą, woszczynową, drobnozarodnikową, narządową. Do zakażenia dochodzi zazwyczaj przez kontakt z nosicielami (niekoniecznie królikami), zakażonym sprzętem, przebywanie w pomieszczeniach, w których znajdują się zarodniki grzybów.

Chorują najczęściej króliki młode w wieku 3-6 tygodni. Zwiększone ryzyko zakażenia występuje u zwierząt z obniżoną odpornością, chorych, zestresowanych, zaatakowanych przez pasożyty, chorujących na chorobę zakaźną, niedożywionych lub nieprawidłowo żywionych, osłabionych. Także brak higieny w otoczeniu królika predysponuje go do zarażenia się grzybicą.

Jeśli podejrzewamy grzybicę u swojego królika zawsze należy udać się z nim do lekarza weterynarii, który wykona odpowiednie badania, określi rodzaj grzybicy i zaleci odpowiednie leczenie i postępowanie.

Grzybica strzygąca

Chorobę wywołuje grzyb Trichophyton mentagrophytes. Do zakażenia dochodzi przez kontakt z chorym zwierzęciem, zakażoną ściółką i karmą, zainfekowanymi gryzoniami, pasożytami zewnętrznymi (pchły, wszoły). Grzyb atakuje wszystkie gatunki zwierząt, a także ludzi.

Najczęściej chorują króliki o ciemnym umaszczeniu. U królików starszych występuje zazwyczaj łagodna postać choroby, natomiast młode zapadają zwykle na jej ostrą postać. Choroba rozwija się 8-30 dni.

Objawy:
- powstawanie na skórze okrągłych ognisk z włosami wyglądającymi jak przystrzyżone
- lokalizacja zmian – okolice nosa i oczu, kark, nogi, pazurki
- wypadanie i matowienie włosów
- rogowacenie naskórka
- zaczerwienione i przekrwione łysiny
- strupy, pod którymi znajduje się ropna wydzielina (skutek zakażenia bakteryjnego)
- grzybica pazurków – pazurki łamią się, rozwarstwiają, nabierają ciemnej barwy, występuje obrzęk i przekrwienie skóry wokół pazura, przerzedzenie sierści oraz strupy

Leczenie jest trudne i trwa długo. Najpierw należy ostrzyc miejsca wokół zmian ogniskowych i oczyścić skórę ze strupów (nie wolno zrywać strupów na siłę bez uprzedniego ich rozmiękczenia, zapytajmy lekarza jak je usunąć, aby nie zrobić zwierzakowi krzywdy). W tak przygotowane miejsca należy systematycznie wcierać lek przepisany przez weterynarza. Leczenie obejmuje też antybiotykoterapię oraz dodawanie do karmy jodku potasu i jodku sodu.

Grzybica woszczynowa

Choroba zwana też grzybicą strupieniową, strupieniem lub parchem. Króliki zarażają się przez kontakt z innymi zarażonymi zwierzętami różnych gatunków, a także z pasożytami zewnętrznymi (np. kleszczami). Chorobę wywołuje grzyb, który atakuje włosy i naskórek.

Objawy:
- strupy przypominające pusty plaster pszczeli
- lokalizacja zmian – uszy, głowa, okolice wokół oczu i nosa, w skrajnych przypadkach cały tułów
- początkowo pojawiają się małe plamki
- stopniowo plamki pokrywają się strupami
- rogowacenie naskórka
- charakterystyczne tarczki w kolorze siarkowożółtym

Leczenie odbywa się tak samo, jak w przypadku grzybicy strzygącej.

Grzybica drobnozarodnikowa

Chorobę wywołują grzyby Microsporum canis, Microsporum grypseum i czasami Microsporum audouinii. Atakują one sierść oraz naskórek. Stanowią zagrożenie dla zwierząt futerkowych, domowych, gryzoni, także ludzi.

Objawy:
- wypadanie sierści
- wokół podstawy zaatakowanego przez grzyby włosa powstaje biała otoczka, włos ulega złamaniu
- lokalizacja zmian – głowa, okolice wokół uszu, tułów, łapy
- owalne lub okrągłe plamy, pokrywające się drobnymi strupkami

Leczenie odbywa się tak samo, jak w przypadku grzybicy strzygącej.

Grzybice narządowe

Choroba wywoływana jest przez tzw. grzyby niedoskonałe. Zmiany lokalizują się w narządach wewnętrznych. Do grzybic narządowych należą aspergiloza oraz pleśniawka.

Do zachorowania dochodzi, gdy grzyby, które bytują na powierzchni skóry zaczynają się namnażać wskutek obniżenia odporności organizmu i atakować narządy wewnętrzne. Dzieje się tak zwykle podczas chorób bakteryjnych, wirusowych, inwazji pasożytów, niedoborów witamin, nadmiernego stosowania antybiotyków itp.

Aspergiloza wywoływana jest przez grzyby z rodzaju Aspergillus. Atakują one płuca zwierzęcia. Do zarażenia zwykle dochodzi przez kontakt z zakażoną ściółką. Choroba atakuje zwykle młode króliki. Rozwija się od kilku do kilkunastu dni. Nie jest zaraźliwa.

Objawy aspergilozy:
- martwica tkanki płuc
- guzki różnej wielkości umiejscowione w płucach
- wypływ z nosa (czasem wydzielina jest krwista)
- kaszel
- kichanie
- biegunka
- duszności
- chudnięcie
- wyniszczenie organizmu

Leczenie polega na podaniu odpowiedniego antybiotyku (np. nystatyny) lub leku przeciwgrzybiczego, często w połączeniu z lekiem osłaniającym wątrobę oraz witamin z grupy B. Dawkę leku określa lekarz weterynarii. Może być konieczne dzielenie tabletek na mniejsze części.

Pleśniawka jest chorobą wywoływaną przez drożdżaki Saccharomyces sp. Występują w przewodzie pokarmowym u królików. Ze względu na powszechne występowanie, obecność tych drożdżaków stwierdza się często także u zdrowych królików. Zachorowaniu sprzyja stosowanie antybiotyków oraz niedobory witamin i minerałów w organizmie.

Objawy:
- zaburzenie równowagi mikroflory przewodu pokarmowego
- lokalizacja zmian – przewód pokarmowy
- biegunka
- wzdęcia
- czasami pęknięcie żołądka

Leczenie polega na podaniu środków przeczyszczających i witamin z grupy B. Ważne jest stosowanie odpowiedniej diety, w której głównym składnikiem powinno być dobrej jakości siano.

Informacje dodatkowe

W przypadku grzybic ważne jest postawienie właściwej diagnozy, aby zastosować odpowiednie leczenie. Rozpoznanie stawia się zwykle na podstawie różnych badań. Lekarz może stwierdzić rodzaj grzybicy w oparciu o:

- badanie kliniczne
- badanie w świetle lampy Wooda
- badanie mikroskopowe włosa
- badanie hodowlane
- badanie histopatologiczne

Należy pamiętać, że o rodzaju leczenia zawsze decyduje lekarz weterynarii, dlatego nie wolno stosować żadnych środków na własną rękę. Leki zalecone przez weterynarza należy stosować zgodnie z jego zaleceniami.

Oprócz stosowania leków przeciwgrzybiczych miejscowo lub ogólnie konieczne jest dokładne zdezynfekowanie otoczenia, w którym przebywa królik, jego klatki, naczyń, sprzętu, z którym królik miał kontakt. Utrzymywanie higieny w otoczeniu jest niezwykle istotne. Jeśli mamy więcej zwierząt, należy odizolować zdrowe osobniki od zarażonych. Niektóre grzyby atakują także człowieka, dlatego aby uniknąć zakażenia należy zachować wszelkie środki ostrożności (np. smarując zmienioną chorobową skórę zaleconym lekiem róbmy to w rękawiczkach gumowych).

data publikacji artykułu: 2009-07-28

Popularne teraz

Komentarze