Ropnie u królików

Ropnie to jedna z częstszych dolegliwości występujących u królików. Są to jamy wypełnione bardzo gęstą ropą (o konsystencji pasty do zębów) i otoczone zgrubiałą tkanką. Tkanka otaczająca ropień jest w stanie zapalnym. Ropnie powstają wskutek zakażeń bakteryjnych (bakteriami takimi, jak np. Pasteurella multocida, Streptococcus, Pseudomonas, Staphylococcus). Mogą powstać w każdym miejscu na ciele królika (na skórze, korzeniach zębów, kościach, narządach wewnętrznych).

Ropnie u królików

Ropnie to jedna z częstszych dolegliwości występujących u królików. Są to jamy wypełnione bardzo gęstą ropą (o konsystencji pasty do zębów) i otoczone zgrubiałą tkanką. Tkanka otaczająca ropień jest w stanie zapalnym. Ropnie powstają wskutek zakażeń bakteryjnych (bakteriami takimi, jak np. Pasteurella multocida, Streptococcus, Pseudomonas, Staphylococcus). Mogą powstać w każdym miejscu na ciele królika (na skórze, korzeniach zębów, kościach, narządach wewnętrznych).

Przyczyny powstawania ropni

Do najczęstszych przyczyn powstawania ropni należą:

- rany
- ugryzienia
- nakłucia
- rany dziąseł od niewłaściwego pokarmu lub ciał obcych
- ciała obce w nosie
- zakażenie korzeni zębów
- zakażenie kanalików łzowych (spowodowane wrastaniem górnych zębów trzonowych)

W przypadku ropni organów wewnętrznych nie zawsze można ustalić przyczynę powstania dolegliwości.

Diagnozowanie i leczenie

Leczenie ropni jest niezwykle trudne ze względu na gęstość ropy (utrudnia ona oczyszczenie ropnia). Istnieje kilka sposobów leczenia w zależności od miejsca powstania ropnia, jak również od ogólnego stanu zwierzęcia. Choremu zwierzęciu należy zapewnić spokój oraz zadbać o jego odpowiednią dietę i higienę.

Lekarz weterynarii powinien dokładnie zbadać królika, aby ustalić przyczynę powstania ropnia. Wykonuje w tym celu badanie bakteriologiczne, a oprócz niego badanie krwi oraz RTG. Niekiedy konieczne jest zbadanie stanu uzębienia (wykonywane pod narkozą).

Leczenie polega na chirurgicznym usunięciu ropnia oraz włączenie terapii antybiotykowej. Ponadto należy wyleczyć ewentualną chorobę, która mogła przyczynić się do powstania ropnia lub np. usunąć ząb, w obrębie którego umiejscowił się ropień. Podawanie antybiotyku może nie być konieczne, a jeśli jest zalecone, trwa zazwyczaj krótko.

Jeśli chirurgiczne usunięcie ropnia nie jest możliwe, należy go otworzyć, oczyścić oraz wypłukać środkiem dezynfekującym. Przy dużych ropniach zabieg ten wykonuje się w znieczuleniu. Lekarz powinien zalecić odpowiednią kurację antybiotykową. Miejsce po ropniu trzeba dezynfekować 2 razy dziennie, aby uniemożliwić zbyt szybkie zamknięcie się rany (w przeciwnym wypadku dolegliwość powróci). Podawanie antybiotyku może trwać kilka tygodni, a nawet miesięcy.

Jeśli ropień powstał w obrębie kości, zazwyczaj zostaje on wydrenowany i wypełniony wodorotlenkiem wapnia. W przypadku innych tkanek stosuje się często miejscowo działający antybiotyk (działa on do ok. kilku miesięcy, stopniowo wchłaniając się do organizmu). Dawka leku musi być starannie dobrana przez lekarza weterynarii.

Należy pamiętać, aby w razie zauważenia wszelkich niepokojących sygnałów jak najszybciej udać się z królikiem do lekarza weterynarii, gdyż im szybsza interwencja, tym większe szanse wyleczenia choroby. Ropnie należą jednak do dolegliwości nawracających, dlatego musimy się liczyć z tym, że mimo wyleczenia, problem będzie się powtarzał.

W zależności od przyczyny powstania ropnia, szanse na wyleczenie są większe (jeśli przyczyną jest skaleczenie, ciało obce itp.) lub mniejsze (ropnie okolic głowy, pyszczka, korzeni zębów). Najtrudniejsze do wyleczenia są ropnie narządów wewnętrznych – niekiedy zachodzi konieczność uśpienia zwierzęcia.

data publikacji artykułu: 2009-07-09

Popularne teraz

Komentarze