Endokardioza zastawek u psów
Choroba ta może występować u psów wszystkich ras, ale objawy kliniczne najczęściej widoczne są u starszych psów małych ras. Wyjątek stanowią psy rasy cavalier king Charles spaniel, u których choroba może wystąpić już w młodym wieku.
Endokardioza zastawek u psów
Endokardioza zastawki dwudzielnej jest najczęstszą chorobą serca u psów; szacuje się że stanowi 75 % wszystkich chorób serca występujących u psów. Jest to choroba nabyta, która rozwija się długotrwale w stadium subklinicznym (utajonym),a jej objawy kliniczne widoczne są u pacjentów geriatrycznych. Ocenia się że co trzeci pies w wieku 13 lat i powyżej wykazuje kliniczne objawy tej choroby.
Choroba ta może występować u psów wszystkich ras, ale objawy kliniczne najczęściej widoczne są u starszych psów małych ras. Wyjątek stanowią psy rasy cavalier king Charles spaniel, u których choroba może wystąpić już w młodym wieku.
Przebieg choroby
Endokardioza polega na postępujących zmianach w strukturze zastawek, na powierzchni których tworzą się guzki i zgrubienia. Zmienione zastawki nie są w stanie właściwie spełniać swojej funkcji i dochodzi do ich niedomykalności. To skutkuje z kolei niewłaściwym przepływem krwi w obrębie serca, która cofa się z lewego przedsionka do lewej komory. Początkowo organizm dobrze sobie z tym radzi i objawy mogą być niezauważalne dla właściciela. Jednak z czasem niewłaściwy przepływ krwi w obrębie serca, prowadzi do jego przebudowy i dysfunkcji jako mięśnia. Serce będące „pompą” tłoczącą krew do całego organizmu staje się niewydolne, co skutkuje niewłaściwym krążeniem krwi w organizmie i jej zastojem w wielu narządach. Najbardziej niebezpieczny jest zastój krwi w płucach, który może bezpośrednio prowadzić do obrzęku płuc, duszności i śmierci zwierzęcia. Procesy toczące się w zaawansowanym stadium choroby działają na zasadzie „błędnego koła” (jedne zmiany pociągają za sobą inne i odwrotnie) i ciężko je zatrzymać. Dlatego niezwykle ważne jest diagnozowanie choroby oraz wprowadzenie leczenia we właściwym stadium.
Objawy
Endokardioza zastawki dwudzielnej ma szeroki zakres nasilenia objawów. W początkowym stadium u większości pacjentów choroba nie powoduje objawów klinicznych i wykrywa się ja przypadkowo po stwierdzeniu szmeru sercowego w czasie rutynowego badania. Od chwili rozpoznania tej wady przebieg choroby jest bardzo zróżnicowany: u niektórych psów rozwinie się bardzo szybko zastoinowa niewydolność serca, inne wykazują bardzo powolny rozwój choroby, a u części zwierząt w ogóle nie dojdzie do rozwoju niewydolności.
Po przypadkowym stwierdzeniu szmeru diagnostyka pacjenta powinna zostać poszerzona o badania dodatkowe: RTG, w celu oceny powiększenia serca oraz w miarę możliwości USG serca (echo serca). Lekarz powinien również przeprowadzić dokładny wywiad kardiologiczny. W niektórych przypadkach istnieje też konieczność przeprowadzenia badań biochemicznych krwi. Na podstawie zebranych badań i informacji określone zostaje stadium choroby oraz stopień niewydolności serca. Od tego uzależnione jest dalsze postępowanie i ewentualne leczenie.
Gdy dojdzie do rozwoju klinicznego choroby obserwujemy przede wszystkim: kaszel, przyspieszony oddech, duszność, zmniejszoną tolerancję wysiłkowa, omdlenia, wodobrzusze, przyjmowanie przez zwierzę nienaturalnej pozycji (np. przednie kończyny wyciągnięte podczas leżenia czy snu). Wiele z tych objawów podlega subiektywnej ocenie właściciela, a szybsze męczenie się zwierzęcia często tłumaczone jest starszym wiekiem. Dlatego też zwykle pierwszym powodem konsultacji w gabinecie weterynaryjnym jest kaszel.
Często właściciele psów są zaskoczeni faktem że kaszel może być związany z chorobą serca zwykle wiążą go z przeziębieniem lub tym że psu „coś stanęło w gardle”. Kaszel w przebiegu niedomykalności zastawki ma kilka przyczyn. Może być on wywołany uciskiem powiększonego przedsionka serca na oskrzela lub wynikać z obrzęku płuc, wówczas gdy płyn przedostaje się do pęcherzyków płucnych.
Leczenie
Ze względu na nieznaną przyczynę choroby, obecnie brak leczenia które skutecznie spowalniałoby jej rozwój i zapobiegało powstawaniu dalszych zmian w budowie zastawek. Choroba leczona jest objawowo, a podawane leki mają na celu zmniejszenie nasilenia objawów klinicznych, zapewnienie komfortu chorowania oraz wydłużenie życia pacjenta. Terapia jest wieloskładnikowa i opiera się na łączeniu kilku leków z różnych grup, które uzupełniają swoje działanie i pozwalają na zmniejszenie dawek każdego z nich. Lekarz weterynarii dobiera dawki i pory podawania leków indywidualnie do pacjenta. W przypadku leków działających na układ krążenia niezwykle ważne jest by ściśle stosować się do zaleceń lekarza. Są to leki, które nasz zwierzak będzie dostawał do końca życia, dlatego nie możemy pozwolić sobie na jakiekolwiek „odstępstwa” od wyznaczonego schematu. Jeżeli czegos nie rozumiemy lub nie zapamiętamy, poprośmy o dokłądną rozpiskę.
Dodatkowym elementem leczenia jest odpowiednia dieta, która powinna być niskosodowa i zawierać wysoką kaloryczność. W lecznicach weterynaryjnych dostępne są specjalistyczne karmy przeznaczone dla psów cierpiących na choroby serca. Należy również kontrolować ilość wypijanej przez zwierzę wody; dawkę dobową ustala lekarz.
Polecane produkty
Popularne teraz
Norwegia zakazuje hodowli psów ras brachycefalicznych
5 tys. złotych za spacer z psem bez smyczy
Jak poradzić sobie z nadmiernym linieniem psów i kotów na wiosnę?
Jedne z najrzadszych ptaków na świecie wykluły się w ZOO.
Leśnik zwolniony za ratowanie bielików.
