Enostoza (młodzieńcze zapalenie kości)

Enostoza (młodzieńcze zapalenie kości) to schorzenie dotyczące młodych psów ras dużych i olbrzymich (np. owczarek niemiecki, golden retriever, rottweiler, labrador, dog niemiecki). Jego przyczyną jest stan zapalny jamy szpikowej kości, który powoduje jej degenerację. Prowadzi to do silnego bólu i kulawizny (jednej lub więcej łap). Kulawizna ta ma tendencję do nawrotów i może być naprzemienna (pies kuleje raz na jedną, drugi raz na inną kończynę).

Czym jest enostoza?

Enostoza (młodzieńcze zapalenie kości) to schorzenie dotyczące młodych psów ras dużych i olbrzymich (np. owczarek niemiecki, golden retriever, rottweiler, labrador, dog niemiecki). Jego przyczyną jest stan zapalny jamy szpikowej kości, który powoduje jej degenerację. Prowadzi to do silnego bólu i kulawizny (jednej lub więcej łap). Kulawizna ta ma tendencję do nawrotów i może być naprzemienna (pies kuleje raz na jedną, drugi raz na inną kończynę). Enostoza występuje najczęściej u psów młodych, zwykle w okresie intensywnego wzrostu, w wieku 6-18 miesięcy. Choroba pojawia się częściej u psów niż u suk. Nie stanowi zagrożenia dla zdrowia i życia psa.

Przyczyny

Przyczyny enostozy nie są dokładnie poznane. Zazwyczaj, wśród czynników mogących powodować enostozę wymienia się:
– zakażenie wirusowe
– defekt układu immunologicznego
– predyspozycje genetyczne
– nieprawidłowe ukrwienie kości
– wady przemiany materii.

Objawy

Podstawowym objawem choroby jest pojawiająca się nagle kulawizna kończyn, która nie wiąże się z żadnym urazem. Czasami taka bolesność może zniknąć po kilku dniach, a czasem utrzymuje się nawet do kilku miesięcy.
Inne objawy, towarzyszące chorobie, to osowiałość, utrata apetytu, gorączka. W przypadku nadostrej formy choroby pies ma olbrzymie problemy z poruszaniem się, wstawaniem, odczuwa silne bóle, które potęguje każdy ruch. Zwierzę piszczy, wyje i skomli w wołaniu o pomoc.

Diagnozowanie

Enostozę diagnozuje się na podstawie zdjęcia RTG oraz badania klinicznego. W badaniu klinicznym stwierdza się silną bolesność przy obmacywaniu trzonu kości długich.

Leczenie

Leczenie choroby jest leczeniem objawowym. Choremu psu podaje się niesterydowe środki przeciwzapalne i przeciwbólowe. Ograniczają one stany zapalne i procesy niszczenia kości. W przypadku formy nadostrej podaje się silne leki przeciwbólowe, zmniejszające towarzyszący ból. Leczenie kontynuuje się przez okres 7-10 dni i w tym czasie pies zwykle wraca do poprzedniej formy. Po 2-3 dniach przestaje kuleć, wraca normalny apetyt i zachowanie. Choroba może powracać do ukończenia 2 roku życia przez psa. Wtedy leki podaje się dłużej, przez 2-3 tygodnie.

data publikacji artykułu: 2007-12-22

Popularne teraz

Komentarze