Kiedy psu śmierdzi z pyska

Składnikami brzydkiego zapachu z są lotne związki chemiczne, powstające najczęściej w obrębie psiego pyska. Niejednokrotnie są to związki siarki i siarkowodór, dwutlenek siarki, siarczek dimetylu. Niedawno odkryto, że także związki niesiarkowe, będące produktami katabolizmu białek, mogą powodować fetoris ex ore.

Składnikami brzydkiego zapachu z są lotne związki chemiczne, powstające najczęściej w obrębie psiego pyska. Niejednokrotnie są to związki siarki i siarkowodór, dwutlenek siarki, siarczek dimetylu. Niedawno odkryto, że także związki niesiarkowe, będące produktami katabolizmu białek, mogą powodować fetoris ex ore.

Kamień Nazębny

Jedną z przyczyn brzydkiego zapachu z psiego pyska może być kamień nazębny. W początkowym stadium wygląda on jak żółtawy nalot na zębach zwierzęcia. Zaniedbanie uzębienia pupila prowadzić może do narastania coraz większych złogów kamienia, a w konsekwencji do znacznego pogorszenia ogólnego stanu zdrowia. Rezultatem braku pielęgnacji może stać się zapalenie dziąseł o podłoży bakteryjnym. To właśnie tego typu infekcja może być bezpośrednio odpowiedzialna za nieprzyjemny zapach, wydobywający się z pyska zwierzęcia. Zaznaczyć należy, że w wielu przypadkach, mimo stosunkowo dokładnych oględzin psiego uzębienia, objawy zakażenia nie są widoczne. Złogi ropne mogą się bowiem tworzyć w kieszonkach przyzębnych, w początkowym stadium choroby pozostając niewidocznymi. Naturalnie, w większości przypadków, o zapaleniu przyzębia świadczy nie tylko brzydki zapach i obecność kamienia, ale też zaczerwienienie i bolesność dziąseł, także gorączka.

Infekcje bakteryjne gardła

Niewłaściwa dieta i brak higieny jamy ustnej mogą znacząco wpłynąć na jakość oddechu zwierzęcia. Poza wspomnianym kamieniem nazębnym, świetnym podłożem do hodowli bakterii beztlenowych i grzybów są resztki pokarmu, zalegające w zakamarkach pyska pupila. Podobnie jak w przypadku ludzi, zalegające u podstawy języka i w kryptach migdałkowych resztki pokarmu (szczególnie węglowodanowego i białkowego) mogą być przyczyną cuchnącego oddechu. Przewlekłe choroby wnętrza gardła oraz przewodów jamy gardłowo - nosowej również nie sprzyjają zachowaniu neutralnego zapachu oddechu.

Mocznica

Halitoza, czyli nieprzyjemny zapach z pyska zwierzęcia, stanowi jeden z objawów przewlekłej niewydolności nerek. W połączeniu z innymi objawami niespecyficznymi - jak biegunka, wymioty, ogólne osłabienie, męczliwość, matowa sierść itp., świadczyć może o postępującej mocznicy.
Badania krwi, nawet na wczesnym etapie choroby, ujawniają podwyższony poziom mocznika i kreatyniny, co może stać się podstawą do dalszej diagnostyki i podjęcia leczenia. Niewydolności nerek poświęcony jest odrębny artykuł na portalu Vetopedia.

Schorzenia narządów wewnętrznych

Przyczyną występowania przykrego zapachu z pyska psa mogą być schorzenia także innych narządów wewnętrznych. W przypadku psów ogromne znaczenie ma ilość i jakość zawartych w jadłospisie węglowodanów. Zwolennicy bardziej naturalnych metod żywienia zwierząt zaznaczają, że psy, jako zwierzęta posiadające układ pokarmowy drapieżników, w ogóle nie potrzebują węglowodanów. Często to właśnie z ich nadmiarem łączy się przewlekłe stany zapalne żołądka lub jelit, których wynikiem może być także opisywany przykry zapach z pyska.

Także zaburzenia pracy wątroby, odpowiedzialnej za gospodarkę szkodliwymi produktami przemiany materii, stać się mogą pośrednio przyczyną śmierdzącego oddechu. Aby zdiagnozować ewentualne zaburzenia pracy tego "filtra organizmu" należy wykonać badania krwi. Halitoza może również pojawiać się przy cukrzycy.

Leczenie

W przypadku występowania halitozy w powiązaniu z chorobami wewnętrznymi, efekty przynosi zazwyczaj leczenie, dotyczące nadwyrężonego bądź uszkodzonego narządu. Niektórzy lekarze wprowadzają - oprócz ogólnoustrojowych - także antybiotyki miejscowe, aplikowane do gardła zwierzęcia. Zdarzyć się może bowiem, że obszar ten, z powodu osłabienia organizmu, zostanie wtórnie zainfekowany.

W przypadku przewlekłych stanów zapalnych gardła stosuje się również usunięcie migdałków.


W walce z kamieniem, pośrednio powodującym halitozę, ogromne znaczenie ma profilaktyka. Ogryzanie surowych kości przyczynia się do eliminacji kamienia. Warto również od małego przystosowywać psa do czyszczenia zębów. Do tego celu należy użyć zakupionej w sklepie zoologicznym szczoteczki i pasty dla psów. Można skorzystać również ze specjalnego gryzaka dentystycznego. Na rynku dostępny jest szeroki wybór tego typu produktów.
Jeśli mimo naszych zabiegów u psa pojawi się kamień nazębny, można spróbować zaaplikować specjalny spray. Po kilkunastu minutach oddziaływania na zęby, powinien on ułatwić usuwanie osadu wacikiem. Wspomniany specyfik nie działa w spektakularny sposób, przy bardziej zaawansowanych zmianach jego stosowanie nie przynosi większych efektów.
Najskuteczniejszą metodą usuwania kamienia nazębnego jest zabieg jego eliminacji przy pomocy ultradźwięków. Istnieje konieczność przeprowadzania go w pełnej narkozie, przez co nie każde zwierzę może w nim uczestniczyć. Przeciwwskazania do narkozy to m.in. zaawansowany wiek, zły ogólny stan zdrowia, wcześniej przebyte lub wrodzone choroby układu nerwowego.

Niezależnie od choroby, w której opiekujący się psem lekarz weterynarii upatruje genezy halitozy, warto zwrócić uwagę na dietę zwierzęcia. Może się bowiem zdarzyć, że sama jej modyfikacja wystarczy, by znacznie poprawiła się jakość psiego oddechu. Przede wszystkim ograniczeniu (lub eliminacji) powinny ulec węglowodany. Należy również zadbać o dostarczenie zwierzęciu odpowiedniej ilości składników odżywczych w pokarmie. Być może warto pomyśleć o przestawieniu zwierzęcia na dietę BARF dla psów, której zwolennicy zapewniają o dobroczynnym jej wpływie również na jakość oddechu zwierzęcia. Bardziej szczegółowych informacji udzieli opiekunom prowadzący zwierzę lekarz weterynarii. Można także skorzystać z porady psiego dietetyka.

data publikacji artykułu: 2010-06-10

Popularne teraz

Komentarze