Kleszcze

Kleszcze przenoszą wiele niezwykle niebezpiecznych chorób, zarówno dla zwierząt, jak i dla człowieka. Najczęściej przenoszoną przez kleszcze chorobą jest babeszjoza (piroplazmoza). Zdarzają się także przypadki boreliozy (choroba z Lyme), erlichiozy, haemobartenellozy, tularemii, kleszczowego zapalenia mózgu i opon mózgowych, a także gorączki plamistej.

Kleszcze

kleszcze należą do gromady pajęczaków. Na całym świecie występuje około 850 gatunków kleszczy. Posiadają specjalny organ nazywany narządem Haller'a, który pomaga wyczuwać zapach, ciepło i wilgoć, dzięki czemu mogą łatwo znaleźć człowieka czy psa. kleszcze wspinają się na koniec źdźbła trawy bądź uczepiają się spodu liścia i w tym miejscu czekają na swoją ofiarę - kiedy czują, że zwierzę jest blisko - przechodzą na jego sierść. Występują licznie nie tylko na skrajach lasów czy podleśnych łąkach. Coraz częściej słyszy się o przypadkach "złapania" kleszcza przez psa podczas zwykłego, codziennego spaceru w mieście. Coraz częstsze są także tragiczne konsekwencje chorób przez nie przenoszonych - dlatego właśnie odpowiednie zabezpieczenie pupila przed kleszczami jest bardzo ważne.

kleszcze, we wszystkich etapach rozwoju, odżywiają się krwią. Wwiercają w skórę swój aparat gębowy i ssą krew, wpuszczając przy tym do krwi ofiary toksyny i substancje zapobiegające jej krzepnięciu. Jest to bezbolesne dla żywiciela, ponieważ ślina kleszcza ma właściwości znieczulające. Z tego właśnie powodu bardzo trudno jest zlokalizować kleszcza obserwując zachowanie zwierzęcia - nie występuje drapanie czy niepokój.

kleszcze przenoszą wiele niezwykle niebezpiecznych chorób, zarówno dla zwierząt, jak i dla człowieka. Najczęściej przenoszoną chorobą jest babeszjoza (piroplazmoza). Zdarzają się także przypadki boreliozy (choroba z Lyme), erlichiozy, haemobartenellozy, tularemii, kleszczowego zapalenia mózgu i opon mózgowych, a także gorączki plamistej.

Babeszjoza (piroplazmoza)

babeszjoza – najczęściej występująca choroba przenoszona przez kleszcze. Wywołuje ją pierwotniak Babesia canis lub Babesia felis, atakujący i niszczący czerwone krwinki, w wyniku czego dochodzi do anemii i uszkodzenia wątroby i nerek. Bez szybkiej pomocy lekarskiej choroba kończy się śmiercią zwierzęcia. Objawy jej wystąpienia to między innymi gorączka, zmniejszony apetyt, osłabienie, czasem wymioty i utrata masy ciała.

Borelioza (choroba z Lyme)

borelioza – jej przyczyną są bakterie Borrelia burgdorferi, które przenoszą kleszcze. Tylko niektóre gatunki kleszczy są rezerwuarem choroby, która występuje u psów bardzo rzadko. borelioza w nie występuje u kotów. Najczęstszymi jej objawami są problemy z poruszaniem się zwierzęcia. Jego stawy są obrzęknięte, bolące i rozgrzane, pies staje się apatyczny, traci apetyt i gorączkuje. Może wystąpić powiększenie węzłów chłonnych i problemy w oddychaniu.

Erlichioza

Erlichioza – jest to choroba wywoływana przez riketsje z rodzaju Ehrlichia. Są to pasożyty bytujące głównie w krwinkach białych (monocytów, granulocytów) oraz płytek krwi. Choroba ta objawia charakteryzuje się przejściowymi objawami osłabienia, braku apetytu, gorączką, sennością oraz uszkodzeniem nerek.

Haemobartenelloza

Haemobartenelloza – choroba bardzo rozpowszechniona wśród psów i kotów na wielu kontynentach. Za jej występowanie odpowiedzialne są bakterie Haemobartonella canis oraz Haemobartonella felis, przenoszone przez kleszcze, pchły, wszy i komary. Atakuje krwinki czerwone (erytrocyty) i prowadzi do ich degradacji. U kotów przebiega zazwyczaj bardzo łagodnie, jej objawy to nieznaczna utrata apetytu i wagi ciała zwierzęcia, depresja i nierzadko żółtaczka. Jednak w przypadku, kiedy kot zakażony jest FeLV bądź FIV, choroba ta staje się bardzo niebezpieczna.

Tularemia

Tularemia - jest chorobą rozpowszechnioną głównie na półkuli północnej. W naszych warunkach klimatycznych największą liczbę zachorowań obserwuje się od wiosny do jesieni. W zależności, w jakie miejsce w organizmie zwierzęcia wtargną zarazki, jej objawy mogą być następujące: powiększenie węzłów chłonnych, ich martwica i ropica, zapalenie spojówek i ich owrzodzenie, zmiany w migdałkach.

Kleszczowe zapalenie mózgu

Kleszczowe zapalenie mózgu – choroba wirusowa przenoszona przez kleszcze. Choroba ma 4 postaci: oponową, mózgową, mózgowo-rdzeniową lub czwartą, która jest połączeniem poprzednich. Charakteryzuje się podwyższoną temperaturą, zmęczeniem, bólem głowy, brakiem apetytu. Objawy zwykle ustępują po 2-3 tygodniach. Może mieć ciężki przebieg, jeśli wystąpią objawy mózgowe, móżdżkowe lub rdzeniowe. Rzadko ma przebieg śmiertelny. Czasem stwierdza się następstwa pochorobowe pod postacią niedowładów, depresji, zaniku mięśni lub stałych bólów głowy.

Gorączka plamista

Gorączka plamista – najczęściej występuje na obszarach obu Ameryk. Wywołuje ją bakteria Rickettsia rickettsii, przenoszona przez kleszcze i komary. Charakterystyczne objawy to stany podgorączkowe, gorączka, wymioty, bóle mięśni i stawów, brak apetytu. W późniejszym okresie może pojawić się niepokój, bóle brzucha oraz biegunka.

Aby zabezpieczyć naszego pupila przed kleszczami, należy stosować specjalnie do tego przystosowane preparaty. Są one ogólnodostępne na rynku pod postacią sprayów, kropli spot on czy obroży. Stosowane prawidłowo będą zwalczały kleszcze, nie zagrażając zdrowiu naszego ulubieńca. Czworonoga należy w szczególności zabezpieczyć przed kleszczami w sezonie ich występowania, który pokrywa się z okresem urlopowym. Zabierając go ze sobą na urlop, musimy pamiętać, że jest bardziej narażony na atak kleszczy. O zabezpieczeniu należy pamiętać także podczas urlopu spędzanego w domu. Ze względu na fakt, iż nasz klimat uległ ociepleniu, kleszcze mogą być aktywne także przez okres powakacyjny, a czasem nawet zimowy, dlatego warto zabezpieczać przed nimi zwierzę przez cały rok, by nie narazić go na zakażenie którąkolwiek z niebezpiecznych chorób.

data publikacji artykułu: 2007-11-19

Popularne teraz

Komentarze