Choroba Pacheca

Choroba Pacheca

choroba pacheca występuje tylko u papugowatych i wywoływana jest przez alfaherpeswirus (PsHV), który atakuje tkankę limfatyczną, komórki nabłonkowe oraz układ nerwowy. Wirus cechuje się stosunkowo dużą przeżywalnością w środowisku, niszczą go rozpuszczalniki organiczne, wysoka temperatura oraz wahania pH. W Polsce choroba pojawiła się po raz pierwszy w 1985 roku w jednym z ogrodów zoologicznych i występuje do dziś.

Gatunki podatne na zachorowania:

• papużki faliste;
• żako;
• kakadu;
• afrykanki;
• amazonki.

Inne papugi z uwagi na wyższa odporność na zachorowanie, często są bezobjawowymi nosicielami, stanowiąc zagrożenie dla gatunków podatnych. Ponadto każdy ptak, który przeżył zakażenie, pozostaje nosicielem wirusa, który może się okresowo uaktywniać, będąc źródłem zakażenia.

Warunki predysponujące do zachorowania to wszelkie sytuacje wywołujące stres (a co za tym idzie spadek odporności), np. transport, zmiana właściciela, nieodpowiednie warunki zoohigieniczne. Wirus wydalany jest z wydzieliną z nosa oraz z kałem, więc do zakażenia może dojść przez bezpośredni kontakt z tymi wydzielinami oraz przez pył w powietrzu, karmę, wodę.

Objawy kliniczne

• nagła śmierć bez zwiastunowych objawów klinicznych (postać nadostra);
• posmutnienie;
• brak apetytu;
• nastroszenie piór;
• senność;
• zielonkawa, żółtawa lub krwista biegunka;
• zapalenie zatok i spojówek;
• objawy neurologiczne (porażenie skrzydeł i nóg, skurcze mięśni szyi);
• po 1 - 14 dniach od wystąpienia objawów - śmierć (najczęściej z powodu martwicy wątroby).

Diagnostyka

• badanie histopatologiczne wycinków narządów;
• izolacja wirusa na zarodkach;
• badania hematologiczne i biochemiczne krwi;
• przyżyciowe badanie krwi i wymazów z kloaki oraz pośmiertne badanie wycinków narządów techniką PCR.

Leczenie i zwalczanie

• Izolacja osobników chorych i podejrzanych o zachorowanie;
• Dezynfekcja powierzchni, filtrów powietrza, wentylatorów;
• Lekiem z wyboru jest acyklowir, który blokuje namnażanie wirusa;
• Preparaty witaminowe oraz immunostymulatory;
• Przestrzeganie kwarantanny nowo zakupionych ptaków (minimum 6 tyg.).

Choroba pojawia się najczęściej w dużych skupiskach papug i szerzy się błyskawicznie, dlatego wszelkie podejmowane działania muszą być natychmiastowe. Nie należy wprowadzać do środowiska nowych ptaków przed upewnieniem się, że środowisko jest wolne od wirusa. Ostatnie stwierdzenie dotyczy przede wszystkim indywidualnych hodowców, którzy często nie podejmują prób poznania przyczyny nagłej śmierci ptaka, więc nie wiedzą jakie środki podjąć do oczyszczenia środowiska i po jakim czasie otoczenie jest „czyste”.