Jakie wapno dla papugi?
Jakie wapno dla papugi?
Wapno odgrywa istotną rolę w życiu papug – jest to pierwiastek budujący ich kości i pióra oraz skorupki jajek. Jego niedobór potrafi prowadzić do tragicznych skutków, a sama w sobie papuga potrafi nam oznajmiać, czy nie brakuje jej tego składnika w diecie, głównie w postaci obgryzania ścian. Powinniśmy jednak zwracać jej na to uwagę, ilekroć to robi, gdyż może się przez to zatruć.
Ile wapna dla papug? Ptaszki same powinny pobierać go tyle, ile uważają za konieczne. O przedawkowaniu mówilibyśmy dopiero w sytuacji, gdy – oprócz źródła wapnia – oferowalibyśmy im jeszcze go w innych postaciach – czy to witaminkach wrzucanych do pożywienia ze zwiększoną jego ilością, czy dolewając suplementy do wody. Należy pamiętać o tym, że papużki w okresie lęgów potrzebują większej ilości węglanu wapna do prawidłowego wykształcenia skorupki jajeczka. Przydaje im się on również w okresie karmienia. Takim samiczkom powinniśmy w miarę możliwości zapewnić ciągły dostęp do wapienka.
Na sklepowych półkach najczęściej zauważamy kostki wapienne, swym kształtem nierzadko przypominające cegłówkę. Nie jest to jednak jedyna metoda dostarczania ptakom wapnia. Na ten moment wyróżniamy cztery źródła:
Kostki wapienne
Z reguły spore bloki węglanu wapnia, o których zdrobniale mówimy „wapienko” – i po tej nazwie należałoby ich szukać. Przybierają różne kształty – oprócz standardowych białych „cegłówek” możemy znaleźć również „miseczki” czy też nieco bardziej fantazyjne gwiazdeczki bądź kuleczki. Ich kształt nie zmienia jednak niczego w ptasim przyjmowaniu wapna. Mogą też różnić się kolorami, zapachami, a nawet smakiem – takich jednak tym bardziej powinniśmy się wystrzegać, gdyż z wapna papuga powinna czerpać wyłącznie wapń. Z reguły z tyłu takiego bloczku znajdują się druty, którymi możemy przywiązać kostkę wapienną do klatki.
Niestety przez to, że w składzie często ta informacja jest przemilczana, nigdy nie możemy mieć pewności, czy to, co kupujemy papudze, to na pewno czysty węglan wapnia. Producenci często dosypują do niego substancji, które pozwoliłyby na zaoszczędzenie materiałów, ale które nie są zbyt zdrowe dla papug – jak na przykład gips. Takie kostki trudno jest pokruszyć, ich powierzchnia zdaje się zbyt idealna, z reguły są również odlewane w formach. Naturalny węglan wapnia powinien dać się łatwo pokruszyć.
Skorupki jajek
Składnik często będący produktem ubocznym naszego dania przygotowywanego w ciągu tygodnia. Z powodu możliwości zarażenia się między innymi salmonellą, ważne jest, żeby skorupki jajek były porządnie wygotowane – na przykład po gotowaniu jajek na twardo. Pomimo dostarczania papugom węglanu wapnia, nie są one jednak najlepszym sposobem – często również papugi wybrzydzają i za nimi nie przepadają. Lepszą opcją byłoby zmielenie papudze ugotowanego bez soli jajka (najlepiej skupiając się na żółtku, gdyż to tam zawierają się wszelkie korzyści płynące z jedzenia jajek) wraz ze skorupkami.
Sepia (muszle mątwy)
Jest to z pewnością najbardziej naturalne źródło między innymi węglanu wapnia – nawet dzikie ptaki z niego korzystają. Mątwa jest głowonogiem posiadającym owalną muszlę wewnętrzną, pozostającym na dnie ciepłych mórz nawet po śmierci. Jej muszle często są wyrzucane przez morze i lądują na plażach. Gdybyśmy takową znaleźli przy niezanieczyszczonym morzu, powinniśmy ją najpierw wypłukać z soli morskiej, mocząc przez kilka tygodni w słodkiej, co jakiś czas zmienianej wodzie. Termin ważności sepii wynosi nawet do kilku lat, zanim utraci ona swoje właściwości.
Oprócz dość dużej, bo sięgającej od 80 do nawet 85%, ilości węglanu wapnia, sepia zawiera też mnóstwo przydatnych mikroelementów, w tym magnez, cynk i żelazo.
Leki
Podobnie jak i w przypadku ludzi, leki należy podawać wyłącznie w sytuacjach, w których wymaga tego sytuacja (jak na przykład zaparcie jajka). Nie powinniśmy lekami zastępować naturalnych składników. Musimy również zwrócić uwagę na to, jakie inne związki oraz jaki jest w ogóle skład procentowy mikroelementów, których dostarcza kupiony suplement.
Inne
Do innych źródeł należą:
owies (roślina czy kiełki),
ziarna sezamu,
muszelki wykonane ze żwirku mineralnego.
Te jednak mogą nie być wystarczające.
Jak podawać wapno?
W większości w kupowane przez nas kostki wmontowywane są z ich drugiej strony dwa druciki, które należy naprzemiennie zawiązać pomiędzy prętami klatki, równolegle ze ścianką. Ważne jest, aby uniemożliwić przypadkowe oblanie ich wodą czy pobrudzenie odchodami – w takim wypadku najlepiej będzie jak najszybciej pozbyć się zabrudzonej części, a gdy zdarzyło się to jakiś czas temu – w ogóle pozbyć się wapienka.
Co gdy papuga nie chce jeść wapna?
Jeśli zakupiliśmy kostkę wapienną, możliwe, że papugom zwyczajnie nie odpowiada taka forma przyjmowania węglanu wapna – należałoby wtedy wyposażyć się w sepię. Często też ptaki nie wiedzą, czy umieszczoną w klatce dziwną i obcą im rzecz można jeść – powinniśmy wtedy spróbować zawiesić obok źródła wapna coś, co ptaszek na pewno skojarzyłby z jedzeniem (jak proso czy kolba), bądź po prostu przesunąć ją w rejony karmidełka. Jeśli to nadal w niczym nie pomaga, możemy – oczywiście na oczach wybrednego ptaka – rozłupać niewielki kawałek wapna i dosypać go do karmidełka.
Zdarza się też, że papuga świadomie ani nie myśli tknąć dziobem zawieszonego źródła tego ważnego pierwiastka, gdyż dieta dostarcza jej jego prawidłową ilość. Nadal jednak powinno ono być zawieszone w klatce i musimy wtedy liczyć na to, że kiedyś skubnie go choć odrobinę. Ptaki potrzebują mieć jego stałe źródło.
Jeśli pomimo upływu czasu martwimy się o to, czy dostarczamy papudze odpowiednią jego ilość, możemy spróbować podać jej wymienione wcześniej skorupki jajek. Z reguły jednak naprawdę nie powinniśmy się tym martwić i ptak sam wie, co dla niego w tej kwestii dobre.
Polecane produkty
Popularne teraz
Dieta a zdrowie skóry
Zapalenie wątroby u kotów
Zimne kalkulacje
Pomoc jeżom w zimowych miesiącach
Białko w diecie psów i kotów
