Kupno i sprzedaż zwierząt egzotycznych

Nabywając egzotyczne zwierzęta często nie zdajemy sobie sprawy, że łamiemy prawo. Większość wymaga odpowiednich pozwoleń, takich jak CITES.

Czym jest CITES?

CITES (Convention on International Trade in Endangered Species of Wild Fauna and Flora), Międzynarodowa Konwencja o Handlu Gatunkami Zagrożonymi Wyginięciem, jest to umowa międzynarodowa zawarta w Waszyngtonie, której celem jest ochrona dzikich gatunków fauny i flory. Obowiązuje ona od 1973 roku, w Polsce zatwierdzona została w 1989roku.

Konwencja reguluje zarówno kwestie eksportu oraz handlu żywymi, jak i martwymi gatunkami, a także produktami pochodzącymi od osobników znajdujących się w wykazie ustawy. CITES obejmuje ochroną ponad 30 tys. gatunków, bez pozwolenia przetrzymywanie jakiegokolwiek nawet fragmentu osobnika jest nielegalne i grozi sankcjami karnymi.

Konwencja została sporządzona w trzech załącznikach:

Załącznik 1 zawiera gatunki, których populacja na świecie podlega ścisłej ochronie. Obrót tymi zwierzętami jest dopuszczony jedynie w szczególnych przypadkach.

Załącznik 2 dotyczy zwierząt, które nie są zagrożone wyginięciem. Gatunki z tej listy mogą zostać umieszczone w załączniku 1, jeśli ich populacja się zmniejszy.

Załącznik 3 obejmuje ochroną te gatunki zwierząt, które zostały zgłoszone przynajmniej przez jedną ze stron konwencji.

Prawo obowiązujące w Unii Europejskiej

Do podstawowych załączników Konwencji Waszyngtońskiej wprowadzono aneksy, które nawiązują do gatunków CITES oraz wprowadzają nowe zwierzęta podlegające ochronie. W rozporządzeniu Rady Europejskiej dotyczącej ochrony zagrożonymi gatunkami znajdujemy:

Aneks A określa wszystkie gatunki wyszczególnione w Załączniku 1 oraz gatunki z Załącznika 2 i 3, dla których Unia Europejska wprowadziła zaostrzenie ochrony.

Aneks B zawiera listę pozostałych zwierząt Załącznika 2, które nie uwzględniono w Aneksie A. Ponad to, znajduje się tu część gatunków z Załącznika 3.

Aneks C obejmuje pozostałe gatunki z Załącznika 3, które nie zostały wyszczególnione w innych aneksach.

Aneks D uwzględnia zwierzęta z Załącznika 3, wobec których UE wprowadziła zastrzeżenia.

Rejestracja

Według art. 64.1 o ochronie przyrody, z obowiązku rejestracji zwolnieni są posiadacze ryb i bezkręgowców. Właściciele pozostałych grup zwierząt, które zostały ujęte w załączniku A lub B, mają obowiązek zgłosić do rejestracji posiadane okazy w terminie nie przekraczającym 14 dni od daty nabycia.

Zgłoszenie zwierzęcia oraz odbiór zaświadczenia o wpisie do rejestracji podlega opłacie uiszczanej w urzędzie skarbowym. Pierwsza opłata dotyczy zgłoszenia zwierzęcia do rejestracji, druga w momencie wydania zaświadczenia o wpisie.

Obowiązek zgłoszenia rejestracji dotyczy każdego posiadacza gatunku objętego Konwencją Waszyngtońską, zaś posiadanie wpisu do rejestracji jedynie u osób prowadzących działalność gospodarczą w tym zakresie.

Chcąc zgłosić do rejestracji zwierzę objęte ochroną CITES, należy dysponować odpowiednim formularzem, w którym znajdują się podstawowe dane właściciela oraz zgłaszanego osobnika.

Sankcje karne

Każdy, kto nie zgłosił do rejestracji posiadanego gatunku umieszczonego na liście CITES, podlega karze pozbawienia wolności lub grzywny. Nie zgłoszenie zmian dotyczących danych osobistych wynikających po zgłoszeniu do rejestracji lub nie wyrejestrowanie zwierząt w wyniku ich utracenia, nie podlega sankcji karnej.

Zanim dokonamy zakupu zwierzęcia, należy sprawdzić, czy znajduje się na liście gatunków objętych ochroną. Zagrożony osobnik powinien być zakupiony z hodowli, która dysponuje odpowiednią dokumentacją potwierdzającą legalność.