Leptospiroza

Leptospiroza to kolejna groźna choroba,a właściwie grupa chorób, którą ludzie mogą zarazić się od zwierząt. Wywołują ją bakterie z rodzaju Leptospira.

leptospiroza to kolejna groźna choroba,a właściwie grupa chorób, którą ludzie mogą zarazić się od zwierząt. Wywołują ją bakterie z rodzaju Leptospira. Wśród krętków ( bakterie maja kształt śruby i poruszają się w charakterystyczny, skrętny sposób) wyróżnia się około 200 serotypów. Mnogość ich rodzajów ma wyraz w ilości chorób, jakie wywołują. Do najbardziej popularnych należą: zespół Weila, gorączka błotna, czy choroba stuttgarcka psów ( pod wspólna nazwą: leptospirozy ). Krętki różnią się między sobą chorobotwórczością oraz pochodzeniem - od jednego lub wielu gatunków zwierząt.
Leptospiry przedostają się do organizmu czlowieka przez błony śluzowe nosa, oczu, ust, przewodu pokarmowego oraz przez uszkodzoną skórę. Niewykluczone jest także zarażenie przez skórę nieuszkodzoną - np. podczas chodzenia boso po podmokłym, skażonym krętkami terenie.
Bakterie te żyją na całym świecie, jednak głównie w krajach tropikalnych oraz w umiarkowanej strefie klimatycznej. Ich nosicielami są domowe i dzikie zwierzęta, głównie gryzonie i bydło, ale także np. psy.
Zwierzęta mogą zarażać się między sobą. Ich standardowe formy kontaktu - lizanie, obwąchiwanie i inne, sprzyjają rozpowszechnianiu schorzenie. Leptospiry, chociaż obecne głównie w moczu, występują także w innych wydzielinach czworonogów - w mleku, ślinie itp.

Człowiek ulega zarażeniu przez kontakt z glebą lub wodą zawierającą zarazki. Ich obecność w tychże związana jest bezpośrednio z oddawaniem moczu przez chore zwierzę. Chociaż wrażliwe na warunki zewnętrzne ( niskie ph, wilgotność, temperatura, nasłonecznienie ), są leptospiry w stanie - w sprzyjających okolicznościach - przetrwać nawet kilka miesięcy. Bardzo dobrze radzą sobie w środowisku wodnym. Z tego powodu grupami zawodowymi o podwyższonym ryzyku zachorowania są ludzie mający na co dzień styczność ze zwierzętami i wodą - weterynarze, pracownicy oczyszczalni ścieków, pracownicy przemysłu przetwórczego. Zarazić się można podczas kąpieli w skażonym akwenie wodnym. Także spożycie niedomytych, zainfekowanych moczem, płodów rolnych skutkuje inwazją krętka. Oczywistym jest też niebezpieczeństwo zainfekowania organizmu człowieka przez bezpośredni kontakt z tkankami chorego zwierzęcia.

Objawy

Po przedostaniu się przez barierę skóry bądź błony śluzowej krętki. za pośrednictwem krwi dochodzą do tkanek w całym ustroju. Korzystne warunki do dalszego rozwoju znajdują w tzw. układzie siateczkowo-śródbłonkowym, zwłaszcza w wątrobie. Tu się namnażają. Potem następuje wysiew do krwi - objawia się on pierwszym, gwałtownym wzrostem temperatury ciała i dreszczami. Dodatkowo wystąpić mogą bóle głowy, mięśni ( nogi ), nudności i rozstrój żołądka. Niektórym zakażeniom towarzyszy wysypka lub wybroczyny na skórze.

W fazie drugiej bakterie wędrują do różnych narządów. Preferują wątrobę, nerki, opony mózgowo - rdzeniowe, płuca, serce, oczy. Znów pojawia się ostra, wysoka gorączka oraz objawy związane z miejscem, w którym leptospiry się osiedliły. Jednym z nich jest żółtaczka - zwana w tym wypadku chorobą Weila. Do towarzyszących jej powikłań zaliczyć należy tzw. mocznicę oraz skazę krwotoczną.
Postać bezżółtaczkowa leptospirozy uważana jest powszechnie za mniej niebezpieczną.
W przypadku zainfekowania płuc pojawić się mogą lekkie nieżyty, w skrajnych przypadkach zespół ostrej niewydolności oddechowej.
Czas pomiędzy zakażeniem a pojawieniem się objawów może wynosić od 2 dni do 4 tygodni. Choroba trwać może nawet kilka tygodni, nieleczona - kilka miesięcy.


Diagnoza i leczenie

W przypadku leptospirozy właściwe diagnozowanie komplikuje fakt, że miejsca inwazji krętków nie są widoczne na skórze - jak ma to miejsce w przypadku kilku innych chorób, w których absorpcja zarazka przebiega właśnie tą drogą . Podczas rozpoznania ważny jest wywiad epidemiologiczny, w którym znaczenie miała będzie potencjalna możliwość kontaktu pacjenta z moczem zwierząt, szczególnie gryzoni.

Wśród objawów sugerujących leptospirozę są: nagła gorączka z dreszczami, bóle mięśniowe (szczególnie nóg), bóle głowy i nudności, wybroczyny na skórze oraz objawy ze strony wątroby i nerek.
We krwi wzrasta liczba białych krwinek oraz o OB, notuje się też wyższe stężenie mocznika. W moczu pojawia się białko, wzrasta liczba krwinek białych i czerwonych. Wskaźnikiem ew. choroby Weila może być podwyższony poziom bilirubiny. Jeśli zaatakowane są opony mózgowo - rdzeniowe, zmiany obserwujemy również w składzie chemicznym płynu mózgowo - rdzeniowego.

Aby potwierdzić rozpoznanie wykonuje się badania serologiczne.

leptospiroza leczona jest antybiotykami. W bardzo zaawansowanym stadium niezbędne jest podawanie ich dożylnie.

Zapobieganie

Należy zrezygnować z pływania i brodzenia w wodzie podejrzanej o zakażenie moczem zwierząt (szczególnie gryzoni).
Pracownicy leśni, zbieracze runa, pracownicy zakładów oczyszczania oraz inne grupy zawodowe narażone na kontakt z leptospirami, powinny zawsze dysponować odpowiednią odzieżą ochronną.
Właściciele psów powinni zminimalizować ryzyko kontaktu podopiecznych z gryzoniami występującymi w naturze i z bezpańskimi psami (u których prewalencja leptospirozy dochodzi do kilkudziesięciu procent). Kontakt z własnym psem, u którego zdiagnozowano schorzenie, należy ograniczyć, a także przedsięwziąć stosowne środki w celu zapewnienia sobie skutecznej ochrony przed leptospirami.

data publikacji artykułu: 2010-03-02

Popularne teraz

Komentarze