Żywienie węży

Wszystkie węże są drapieżnikami. W naturze rozwinęły różne techniki łowieckie, mogą posługiwać się jadem, dusić ofiarę lub połykać żywe zwierzęta. Bez względu na metodę polowania oraz gatunek, wszystkie węże połykają zdobycz w całości. Zazwyczaj w skład ich diety wchodzą małe ssaki, takie jak myszy, chomiki, szczury, króliki, ponad to mogą odżywiać się również ptakami, płazami, rybami oraz innymi gadami. Niektóre osobniki wzbogacają swoją dietę w mięczaki i owady. W warunkach terraryjnych, jeśli przestrzega się podstawowych zasad, żywienie większości węży nie jest zbyt skomplikowane.

Wszystkie węże są drapieżnikami. W naturze rozwinęły różne techniki łowieckie, mogą posługiwać się jadem, dusić ofiarę lub połykać żywe zwierzęta. Bez względu na metodę polowania oraz gatunek, wszystkie węże połykają zdobycz w całości. Zazwyczaj w skład ich diety wchodzą małe ssaki, takie jak myszy, chomiki, szczury, króliki, ponad to mogą odżywiać się również ptakami, płazami, rybami oraz innymi gadami. Niektóre osobniki wzbogacają swoją dietę w mięczaki i owady. W warunkach terraryjnych, jeśli przestrzega się podstawowych zasad, żywienie większości węży nie jest zbyt skomplikowane.

Żywy czy martwy pokarm?

Każdy wąż ma osobnicze upodobania co do pokarmu, dlatego też należy urozmaicać dietę. Ze względów bezpieczeństwa pokarm powinien być martwy, najlepiej wcześniej mrożony. Proces ten zapewnia posiadanie gatunków odpowiedniej wielkości (np. oseski, młode myszy) oraz wzbogacenie karmy, bez potrzeby prowadzenia hodowli w domu. Zaletą mrożenia jest także eliminacja pasożytów bytujących w karmówce.

Większość osobników z powodzeniem przyjmuje mrożony pokarm. Wpuszczając żywego gryzonia do terrarium narażamy na niebezpieczeństwo węża, ponieważ zestresowana mysz czy chomik prawdopodobnie go dotkliwie pogryzie. Rany wywołane podczas walki długo się goją, doprowadzając nawet do śmierci gada. Ponad to, pozostawiona bez nadzoru karmówka może pogryźć kable i zniszczyć wystrój terrarium.

Jeśli wąż, po usilnych staraniach terrarysty, odmawia przyjmowania martwego pokarmu, należy bacznie obserwować polowanie i w razie zagrożenia interweniować. Jeśli wąż rozpocznie proces duszenia ofiary i w tym momencie gryzoń zacznie atakować, to nie jesteśmy w stanie nic zrobić. Podawanie mrożonego pokarmu eliminuje tego typu sytuacje. Przypadki, kiedy wąż nie przyjmuje martwego pokarmu zdarzają się sporadycznie.

Jeżeli wąż nie chce jeść, to należy upewnić się, czy są spełnione wszystkie wymagania środowiskowe. Gady te nie przyjmują posiłków z wielu przyczyn, między innymi, jeśli mają za zimno w terrarium, szykują się do wylinki lub jest to ciężarna samica. Może być to również objawem choroby albo, po prostu są już najedzone. Aby zdiagnozować przyczynę, trzeba poznać ich biologię.

Sposoby karmienia mrożonym pokarmem

W profesjonalnych hodowlach uczy się młode osobniki przyjmowania martwego pokarmu. Jeśli w przeszłości wąż jadł żywe zwierzęta, można bardzo łatwo przekonać go do mrożonej karmówki. Przestawianie rozpoczynamy od podania ostatniej żywej ofiary, kolejna porcja powinna składać się ze świeżo zabitego zwierzęcia, a następna z mrożonego. Jeśli gad nie reaguje na martwą karmówkę, należy posługując się pęsetą ruszać nią imitując naturalne ruchy zwierzęcia.

Jeśli natrafimy na wybitnie opornego osobnika, który po wielu próbach stanowczo odmawia jedzenia martwych zwierząt, to najeży umieścić węża w pojemniku wraz z pożywieniem i wstawić do terrarium. Pojemnik powinien być wyposażony w otwory wentylacyjne.

Po wyjęciu z zamrażalnika, karmówkę umieszcza się w ciepłej wodzie na okres około 30min. Karma musi być w temperaturze pokojowej lub kilka stopni wyższa od otoczenia. W celu zniszczenia pasożytów zaleca się podawanie 30 dniowych mrożonek. Należy tak zaplanować zapasy, aby w zamrażarce karma nie leżała dłużej niż 6 miesięcy.

Posiłek, jaki podajemy gadom, powinien pochodzić z pewnego źródła, najlepiej z hodowli karmowej. Nie mogą to być zwierzęta z odłowu, ponieważ gryzonie są żywicielami pośrednimi wielu patogenów. Dodatkowo powinniśmy wzbogacać karmówkę w preparaty mineralno-witaminowe. Mrożony pokarm ułatwia zaaplikowanie tych środków.

Częstotliwość karmienia

Ilość oraz częstotliwość karmienia zależy od wieku i wielkości węża. Wśród terrarystów panuje zasada, że podajemy pokarm wielkości nie przekraczającej obwodu ciała węża, mierzonego w najgrubszym miejscu. U dorosłych osobników zwierzęta karmowe mogą być 1,5 razy większe.

Jeden posiłek może składać się z 1-3 zwierząt karmowych, w zależności od wielkości karmówki oraz wieku węża. Najmłodszym wężom podajemy oseski małych gryzoni. Karmienie młodych węży często stwarza bardzo duże problemy, ponieważ nie chcą przyjmować pokarmu. Nieco starszym wężom podajemy zazwyczaj gryzonie, mogą to być myszy, oseski szczurze, chomiki. Największym osobnikom, takim jak pyton tygrysi, podajemy króliki, świnki morskie, duże szczury.

Posiadając kilka węży w terrarium, należy na czas karmienia rozdzielić osobniki. Uchroni to ewentualne ataki i walkę o pożywienie.

Wyznaczając częstotliwość karmienia, uwzględnia się czas od zjedzenia zwierzęcia do wypróżnienia się. Okres ten zależy od gatunku i wieku hodowanego węża. Młode węże karmimy zazwyczaj 1-2 razy w tygodniu, zaś dorosłe co 2-3 tygodnie. Nadmierne karmienie może spowodować otłuszczenie gadów, zaś nadwyżka pokarmu może zostać zwrócona. Wąż wówczas traci nadmierną ilość płynów z układu pokarmowego, co nie wpływa korzystnie na jego stan zdrowia.

Dostęp do wody

Niezbędnym elementem jest dostęp do świeżej wody. W terrarium powinien znajdować się basen, umożliwiający wężowi zanurzenie. Jeżeli woda zostanie zanieczyszczona odchodami, to trzeba ją wymienić. Węże często piją "sztuczną rosę", która pojawia się podczas spryskiwania terrarium w celu utrzymania odpowiedniej wilgotności.

Czym nie karmić węży

Dieta musi opierać się na potrzebach pokarmowych oraz biologii danego węża. Niektóre odżywiają się świerszczami (świerszczojad), u innych gatunków taki pokarm jest niedopuszczalny.

Nie karmimy gadów kawałkami ryb oraz mięsem po obróbce technicznej (szynki, kiełbasy, mięso mielone itp.). Wąż nie je w określonych stanach fizjologicznych (wylinka, ciąża, sytość). Jeśli bardzo długo nie przyjmuje pokarmu, cały czas zwraca, dodatkowo traci na wadze, to niezbędne jest badanie kału i konsultacja z lekarzem weterynarii.

Zwierzęta karmowe powinny pochodzić z pewnych źródeł, gatunki pozyskane z natury są źródłem pasożytów.

data publikacji artykułu: 2010-05-15

Popularne teraz

Komentarze