Choroba mokrego ogonka u chomika

Choroba mokrego ogonka (choroba mokrego tułowia) wywoływana jest przez bakterie Lawsonia intracellularis. Przypadłość ta dotyka szczególnie młode chomiki, zwykle między 3-6 tygodniem życia. Źródłem choroby jest prawdopodobnie stres związany ze zbyt wczesnym rozdzieleniem z matką, nagłą zmianą otoczenia i sposobu żywienia. Przypuszcza się również, iż może być spowodowana złymi warunkami hodowli i bytowania zwierzęcia. Na chorobę narażone są wszystkie rasy chomików, jednak zaobserwowano większą skłonność u chomików długowłosych, np. chomików syjamskich. Skłonność do choroby może być uwarunkowana genetycznie, dlatego unika się rozmnażania chomików z udziałem wyleczonych z tej choroby.

Choroba mokrego ogonka

Choroba mokrego ogonka (choroba mokrego tułowia) wywoływana jest przez bakterie Lawsonia intracellularis. Przypadłość ta dotyka szczególnie młode chomiki, zwykle między 3-6 tygodniem życia. Źródłem choroby jest prawdopodobnie stres związany ze zbyt wczesnym rozdzieleniem z matką, nagłą zmianą otoczenia i sposobu żywienia. Przypuszcza się również, iż może być spowodowana złymi warunkami hodowli i bytowania zwierzęcia. Na chorobę narażone są wszystkie rasy chomików, jednak zaobserwowano większą skłonność u chomików długowłosych, np. chomików syjamskich. Skłonność do choroby może być uwarunkowana genetycznie, dlatego unika się rozmnażania chomików z udziałem wyleczonych z tej choroby.

Objawy

Choroba mokrego ogonka jest infekcją bakteryjną i wynika z zaburzenia równowagi naturalnej bakterii występującej w żołądku i jelicie chomika. Często mylona jest z biegunką. Częste oddawanie kału powoduje, że chomik jest mokry i zabrudzony kałem od pasa do ogonka. Kupki są jasne, miękkie i mogą zawierać śluz. Mają bardzo nieprzyjemny zapach.
Chore osobniki są apatyczne, tracą apetyt, zaniedbują higienę. Ból brzucha i dyskomfort tym spowodowany powoduje, że chomiki z trudem się poruszają, niejednokrotnie popiskują z bólu. W ostrym przebiegu choroby w odchodach może pojawić się krew. Niejednokrotnie dochodzi do wypadnięcia jelita grubego.
Objawy zwykle trwają 7 dni, jednak zdarza się że chomik umiera w ciągu 24 godz. od pojawienia się pierwszych symptomów. Śmierć następuje zazwyczaj w wyniku odwodnienia lub wygłodzenia.

Leczenie

Chomiki z powyższymi objawami powinny znaleźć się jak najprędzej pod opieką lekarza weterynarii. Leczenie polega na terapii antybiotykowej. Niezbędne jest również wyrównanie w organizmie deficytu wody poprzez podanie środków hamujących biegunkę i zapobiegających odwodnieniu. Lekarz zaordynuje również odpowiednią dietę. Warunkiem niezbędnym do szybkiego powrotu do zdrowia jest utrzymanie czystości otoczenia i zapewnienie spokoju choremu zwierzęciu.
Pamiętać należy iż jest to choroba zaraźliwa i niebezpieczna dla innych chomików, dlatego konieczne jest odizolowanie chorego osobnika. Jego nowe pomieszczenie powinno być często porządkowane i dezynfekowane łącznie ze sprzętami i miseczką nawet co 2 dni.

Zapobieganie

Polega przede wszystkim na ograniczeniu stresu. Przy zakupie chomika warto zwrócić uwagę czy pochodzi on z rodziny gdzie nie miało miejsca występowanie tej choroby oraz wieku (najlepiej kupić chomiki siedmiotygodniowe lub starsze). Chcąc ograniczyć stres pamiętajmy by zapytać o rodzaj karmy stosowany w hodowli lub sklepie by kontynuować ten sam sposób żywienia. No i koniecznie dbajmy o czystość naszych małych podopiecznych.

data publikacji artykułu: 2012-03-28

Popularne teraz

Komentarze