Kamica pęcherza moczowego

Króliki mają skłonność do schorzeń dróg moczowych. W przypadku kamicy w grupie szczególnego ryzyka, podobnie jak u kotów, występują grube, kastrowane samce. Kamienie moczowe można często znaleźć w różnych odcinkach układu moczowego. Z powodu specyficznego metabolizmu wapnia oraz zasadowego pH moczu zbudowane są one najczęściej z węglanu wapnia, choć mogą zawierać w swoim składzie wiele innych związków chemicznych, np. szczawiany czy fosforany.

Kamica pęcherza moczowego u królików

Króliki mają skłonność do schorzeń dróg moczowych. W przypadku kamicy w grupie szczególnego ryzyka, podobnie jak u kotów, występują grube, kastrowane samce. kamienie moczowe można często znaleźć w różnych odcinkach układu moczowego. Z powodu specyficznego metabolizmu wapnia oraz zasadowego pH moczu zbudowane są one najczęściej z węglanu wapnia, choć mogą zawierać w swoim składzie wiele innych związków chemicznych, np. szczawiany czy fosforany.

Czynniki predysponujące

  • wysoki poziom wapnia w diecie;
  • wytwarzanie zagęszczonego moczu na przykład z powodu niedostatecznej podaży wody (niewłaściwe poidełko, trudności z piciem z powodu chorób zębów) lub jej nadmiernej utraty (odwodnienie spowodowane biegunką, brak stałego dostępu do wody);
  • zaleganie moczu w pęcherzu (np. rzadkie oddawanie moczu przez otyłe, leniwe króliki czy niechęć do oddawania moczu z powodu brudnej lub ustawionej w niewłaściwym miejscu kuwety);
  • pH moczu;
  • wytwarzanie moczu z dużą zawartością związków tworzących kamienie;
  • obecność jąder krystalizacji (np. bakterie, złuszczone nabłonki).

Objawy kliniczne

  • osłabiony apetyt;
  • osowiałość;
  • niechęć do ruchu;
  • zgrzytanie zębami z powodu bólu;
  • bardzo częste oddawanie moczu;
  • oddawanie moczu poza miejscami dotychczas uznanymi za toaletę;
  • krwiomocz;
  • zmiany zachowanie w “toalecie” (np. królik spędza w niej więcej czasu, oddaje małe ilości moczu, oddaje mocz z wokalizacją);
  • brudzenie gęstym osadem moczu (piaskiem) futra pod ogonem;
  • bezskuteczne napinanie się do oddania moczu (bardzo poważny objaw świadczący o niedrożności cewki moczowej i wymagające natychmiastowej interwencji).

Rozpoznanie

  • wywiad oraz badanie kliniczne;
  • badanie moczu;
  • USG;
  • RTG;
  • badanie krwi.

Leczenie

Pierwszy etap polega na oczyszczeniu pęcherza moczowego z zalegających w nim kamieni. Malutkie kamienie, których średnica nie przekracza średnicy cewki moczowego (tzw. piasek), można usunąć poprzez płukanie pęcherza po cewnikowaniu w znieczuleniu. Większe kamienie w pęcherzu moczowym wymagają interwencji chirurgicznej (oczyszczenie pęcherza moczowego poprzez jego nacięcie). Usunięte kamienie, należy poddać badaniu w celu określenia ich składu. Oczywiście stosowane są leki przeciwbólowe, przeciwzapalne, antybiotykoterapia. Drugi etap to postępowanie długoterminowe i są to wszelkie działania, które maja zapobiegać nawrotom choroby, np. zmiana diety, zwiększenie diurezy, zwiększenie ilości ruchu. Podstawą sukcesu jest znalezienie przyczyny kamicy u danego pacjenta, regularne kontrole oraz prawidłowe postępowanie długoterminowe.

data publikacji artykułu: 2014-12-04

Popularne teraz

Komentarze