Aloes
Z uwagi na potencjalne ryzyko toksyczności, należy chronić zwierzęta przed dostępem do tej rośliny, a wykorzystanie jej leczniczych właściwości zawsze skonsultować z lekarzem weterynarii przed wprowadzeniem jej do użycia.
Zatrucie Aloesem
Nazwa łacińska: Aloe spp.
Część trująca: sok
Substancja trująca i jej działanie: barbaloina (glikozyd antrachinowy) stymulująca perystaltykę jelita grubego
- drażni sploty nerwowe, powodując skurcze jelita grubego
- hamowanie wchłaniania wody w jelicie
- nadmierne wydzielanie wody i śluzu w okrężnicy
- przy długotrwałym narażeniu ogólnoustrojowe zaburzenia gospodarki wodno-elektrolitowej z dalszymi konsekwencjami dla organizmu
Stopień toksyczności: łagodny do umiarkowanego
Aloes jest rośliną bardzo często stosowaną w medycynie, zarówno w formie doustnej jak i miejscowej. U zwierząt, aloes również wykazuje działanie korzystne, jednak musi on być umiejętnie stosowany, aby nie wywołać zatrucia.
Z uwagi na potencjalne ryzyko toksyczności, należy chronić zwierzęta przed dostępem do tej rośliny, a wykorzystanie jej leczniczych właściwości zawsze skonsultować z lekarzem weterynarii przed wprowadzeniem jej do użycia.
Objawy zatrucia:
Pierwsze objawy pojawiają się zwykle 6-12 godzin po spożyciu.
- biegunka;
- wymioty;
- posmutnienie;
- brak apetytu;
- bolesność jamy brzusznej;
- ”burczenie w brzuchu”;
- osłabienie;
- u samic ciężarnych może powodować skurcze macicy a tym samym poronienie;
- zapalenie nerek;
- zaburzenia rytmu serca;
- drżenia mięśni;
- otępienie i drgawki;
- wstrząs.
Spośród wszystkich wymienionych objawów, najczęściej zatrucie ogranicza się do zaburzeń żołądkowo-jelitowych (łagodne do średnich), ciężkie ogólnoustrojowe skutki są niezwykle rzadkie i pojawiają się zwykle jako wynik długotrwałej lub intensywnej, nieleczonej biegunki/wymiotów, co skutkuje zaburzeniami elektrolitowymi.
Leczenie:
Jeżeli pacjent zgłosi się w krótkim czasie po spożyciu, należy sprowokować wymioty lub przeprowadzić płukanie żołądka. Ponadto stosuje się leczenie objawowe, przede wszystkim prawidłową płynoterapię, która zapobiegnie odwodnieniu oraz pozwoli utrzymać równowagę wodno-elektrolitową organizmu.