Jak wybrać klatkę dla papugi?

Klatka to miejsce, w którym ptak spędza większość czasu – powinien czuć się w niej bezpiecznie, wygodnie i oczywiście musi w niej znaleźć wszystkie potrzebne rzeczy. Jaka klatka jest jednak najodpowiedniejsza? Na co warto zwrócić uwagę, kupując nowy domek dla naszego pupila?

Jak wybrać klatkę dla papugi?

Klatka to miejsce, w którym ptak spędza większość czasu – powinien czuć się w niej bezpiecznie, wygodnie i oczywiście musi w niej znaleźć wszystkie potrzebne rzeczy. Jaka klatka jest jednak najodpowiedniejsza? Na co warto zwrócić uwagę, kupując nowy domek dla naszego pupila?

Rozmiar

Najlepsza opcja to oczywiście jak największa klatka. Nie zawsze jednak możemy zapewnić naszej papużce ogromną wolierę – czy to z powodów finansowych, czy mieszkalnych (w końcu im większa klatka, tym więcej miejsca zajmuje). Pamiętajmy jednak, że duże papugi powinny ją posiadać – w innych zwyczajnie będą nieszczęśliwe, a także mogą mieć problemy zdrowotne (np. z powodu niewygodnej pozycji do jedzenia czy małej ilości ruchu).
Odpowiedni minimalny rozmiar klatki zależy oczywiście od samej papugi – nie da się więc podać uniwersalnych wymiarów, które pasować będą do każdego gatunku. Oto jednak minimalne (zawsze jednak dobrze szukać większych klatek) dla popularnych rodzajów ptaków (długość x szerokość x wysokość):
- papużki faliste: 60x35x40 cm,
- papużki nierozłączki: 80x50x50 cm,
- aleksandretty: 50x50x70 cm,
- modrolotki: 80x50x60 cm,
- nimfy: 120x60x90 cm,
- rozelle: 50x60x80 cm.
Większe gatunki powinny mieć możliwość przebywania w osobnym pomieszczeniu, ewentualnie w bardzo dużej wolierze, ale często trzeba je z niej wypuszczać.
Jeśli zamierzamy trzymać w klatce nie jedną, a dwie papugi, nie musi ona być znacznie większa – jej rozmiar zależy bowiem od rozpiętości skrzydeł i możliwości skakania po żerdziach. Dobrze jednak doliczyć kilka centymetrów, żeby dodać drugie karmidełko, poidełko i żerdź do spania.

Kształt

W sklepach znajdziemy przeróżne kształty klatek – od zwykłych prostokątnych, przez te z zaokrągloną górną częścią, aż do tych na planie koła, ozdobnych. Te ostatnie jednak nie są szczególnie lubiane przez ptaki. Przede wszystkim mają one ładnie wyglądać, ale często szczebelki są nieodpowiednio od siebie oddalone lub wszystkie są pionowe, na których trudno zamocować żerdzie, niektóre karmidełka i poidełka, a ptak miewa problemy z poruszaniem się po nich. Raczej się je odradza.
Proste klatki przeważnie są bardziej przestronne i łatwiej je wyposażyć. Warto zwrócić uwagę na to, aby szczebelki ułożone były poziomo – żeby ptak mógł łatwo na nich stawać, ale też żebyśmy bez problemu zamocowali poszczególne elementy wyposażenia klatki. Jakiekolwiek zwężenia, rozszerzenia etc. utrudniają ptakom zorientowanie się i możliwość swobodnego lotu.

Materiał

Obecnie rzadko spotyka się klatki drewniane. Często są one tańsze od metalowych, jednak szybko się niszczą, ptaki zjadają ich części, a dodatkowo trudno utrzymać je w czystości.
Zdecydowanie lepiej sprawdzają się klatki metalowe. Unikajmy jednak takich, których szczebelki zostały ocynkowane – składnik ten wchodzi w reakcję z niektórymi kwasami (np. z owoców) i jest wtedy trujący. Jeśli pręty są pomalowane, upewnijmy się, że użyto bezpiecznej farby lub lakieru. Pamiętajmy też, że z czasem może ona zacząć odpadać lub wydziobywać ją będą nasze papużki. Najlepiej poszukać klatki, której szczebelki w żaden sposób nie zostały zmodyfikowane (dobrze sprawdzają się klatki ze stali nierdzewnej).

Wejście do klatki

Wybierając klatkę, zwrócić należy też uwagę na to, ile posiada ona wejść i jakich rozmiarów one są. Drugą kwestię dostosowujemy oczywiście do gatunku naszego ptaka – papuga powinna móc swobodnie zmieścić się w wejściu, a nawet mieć troszkę wolnej przestrzeni.
Jeśli chodzi o liczbę wejść, przydają się przynajmniej dwa – na wypadek, gdyby jedno się zepsuło lub gdybyśmy w jednym umieścili np. basenik (często jest on mocowany właśnie w wejściu klatki, podobnie jak budka lęgowa). Najlepszy scenariusz to trzy otwory na trzech ściankach – mamy wtedy dowolność w ustawieniu klatki tak, aby swobodnie wypuszczać ptaki. To rozwiązanie stosowane jest jednak bardzo rzadko.
Pamiętajmy też, że zawsze warto dodatkowo zabezpieczyć wejście do klatki – np. za pomocą małego karabińczyka. Niektóre ptaki lub inne zwierzęta, które posiadamy, potrafią bowiem samodzielnie je otwierać.

Na co warto zwrócić uwagę?

Jak wspomniano wcześniej, najlepiej, aby klatka miała pionowe szczebelki. Niestety, większość producentów woli te ułożone pionowo – przynajmniej na dwóch ściankach. W miarę możliwości powinniśmy jednak tego unikać, aby zapewnić wygodę i sobie, i ptakom. Same pręty powinny być umieszczone od siebie w odległości maksymalnie 1,2-1,5 cm, a ich średnica nie może być mniejsza niż 2 mm – inaczej zostaną przegryzione.
Bardzo pomocna jest wysuwana szufladka na dnie – ułatwia ona sprzątanie. Żeby ją wyczyścić, wystarczy ją wysunąć, usunąć z niej brud (np. pod prysznicem) i z powrotem umieścić w klatce z odpowiednią wyściółką (najlepiej ręcznikiem papierowym). Jeśli nie ma tej szufladki, sprzątanie dna klatki będzie wymagało jej rozkręcenia. Przy szufladce zwróćmy uwagę na jej kształt wewnątrz – jakiekolwiek zaokrąglenia, zagłębienia etc. utrudniają utrzymanie czystości. Jeśli szufladka wisi nad powierzchnią, a nie stoi na niej, przyjrzyjmy się sposobowi mocowania – najgorsze w takim wypadku są wszelkie plastikowe zaczepy (lepiej sprawdza się metal, również do całej szufladki).
Niektóre klatki na dnie również mają szczebelki, pod którymi znajduje się szufladka. Rozwiązanie to w teorii ułatwia czyszczenie samej szufladki, ale pamiętajmy, że pręty również należy sprzątać, co zajmuje zdecydowanie więcej czasu. Dodatkowo, mają one zbyt małą średnicę, żeby ptak mógł na nim wygodnie stać – płaska powierzchnia sprawdzi się zdecydowanie lepiej.

Dodatkowe udogodnienia

Niektóre klatki posiadają otwory przeznaczone na karmidełka i poidełka. Jest to wygodne, ponieważ miseczki umieszczone są na zewnątrz i nie zabierają papudze miejsca, jednak upewnijmy się, że otwory będą wystarczająco duże dla naszego gatunku ptaka. Nie powinien on móc przez nie wylecieć, ale musi być w stanie swobodnie się pochylać po jedzenie.
Przydatny element to również zdejmowana górna część klatki – czasami bowiem musimy szybko się dostać do jej wnętrza. Musi ona jednak być dobrze przymocowana do ścianek.
W przypadku dużych, ciężkich wolier warto, aby posiadały one kółeczka, dzięki którym łatwo możemy je przemieścić. Co prawda, klatki nie przestawia się często, ale ułatwia to sprzątanie pod nią czy chwilowe przetransportowanie papugi w inne miejsce w mieszkaniu.

data publikacji artykułu: 2017-05-02

Popularne teraz

Komentarze