Badania przeprowadzone przez zespół z Huazhong Agricultural University oraz Daiqin Li z Hubei University wykazały, że pająki te wykorzystują sygnały świetlne samców świetlików na swoją korzyść.

Zazwyczaj te świecące owady płci męskiej przyciągane są przez świetlne sygnały samic podczas zalotów. Jednak w sieciach Araneus ventricosus badacze zauważyli obecność wyłącznie samców świetlików, co sugeruje specyficzne zachowanie drapieżne.

Dzięki serii eksperymentów na 161 pajęczynach, zespół odkrył, że sieci zamieszkałe przez pająka oraz świetlika z migoczącym brzuchem przyciągały więcej świetlików niż sieci puste lub te z niemigoczącymi świetlikami. Co więcej, świetlne sygnały świetlików uwięzionych w pajęczynach były zmienione, naśladując te wysyłane przez samice.

Te wyniki wskazują, że pająki manipulują sygnałami świetlików samców, aby przyciągnąć inne samce szukające partnerek, przekształcając je w żywe przynęty. Chociaż dokładny mechanizm tej manipulacji nie jest jeszcze jasny, przypuszcza się, że jad lub sam ukąszenie pająka mogą powodować zmiany w wzorze migotania świetlików.

Ten fascynujący przykład strategii drapieżniczej ukazuje niesamowitą złożoność i zdolność adaptacji świata zwierząt.