Bluszcz trujący

Nazwa łacińska: Toxicodendron spp.

Gatunki wrażliwe na zatrucie: koty, psy

Część trująca: cała roślina

Substancja trująca i jej działanie: różne nienasycone, długołańcuchowe katechole podstawione o działaniu drażniącym

Stopień toksyczności: łagodny

Nazwa rośliny sugeruje, że jest ona mocno trująca, w rzeczywistości jednak wykazuje niewielki stopień toksyczności. Substancje zawarte w roślinie mają działanie drażniące skórę lub przewód pokarmowy w przypadku spożycia doustnego. Na szczęście zanim olejki dotrą do skóry, muszą pokonać warstwę sierści, która ochrania nasze zwierzęta. Mimo wszystko warto zapamiętać wygląd rośliny i unikać kontaktu z nią, szczególnie, kiedy nasze zwierzę jest alergikiem. Pamiętajmy jednak, że bluszcz podrażni naszą skórę, dlatego nie głaskajmy zwierząt, które miały z nim kontakt, gdyż szkodliwe olejki mogą znajdować się na ich sierści.

Objawy zatrucia:

Objawy pojawiają się zwykle bezpośrednio lub w kilka minut po spożyciu / kontakcie ze skórą.

• stany zapalne skóry, błon śluzowych jamy ustnej i gardła (zaczerwienie, obrzęk, wysypka, pęcherze, strupy);
  
• biegunka;
  
• wymioty;
  
• ból brzucha;
  
• brak apetytu;
  
• ślinotok;
  
• nadmierne pragnienie.
  

Leczenie:

Skórę należy obficie przepłukać wodą oraz zastosować miejscowe lub ogólne leczenie glikokortykosterydami. Jeżeli pacjent zgłosi się w krótkim czasie po spożyciu i występują u niego objawy sugerujące spożycie, należy sprowokować wymioty lub przeprowadzić płukanie żołądka. Jamę ustną przepłukuje się wodą. Ponadto stosuje się leczenie objawowe, m.in. nawadnianie, leki przeciwalergiczne i przeciwwstrząsowe.