Bukszpan
Nazwa łacińska: Buxus spp.
Gatunki wrażliwe na zatrucie: koty, psy, konie
Część trująca: cała roślina
Substancja trująca i jej działanie: alkaloidy steroidowe (m.in. buksyna i cyklobuksyna) podrażniające przewód pokarmowy, uszkadzającye nerki, ośrodkowy układ nerwowy oraz czerwone krwinki
Stopień toksyczności: łagodny do ciężkiego
Klinicznie można wyróżnić trzy postacie zatrucia alkaloidami steroidowymi: nerwową, żołądkową i skórną. W przypadku buksyny i cyklobuksyny postać skórna występuje rzadko, więc spokojnie możemy używać rośliny do upiększania wielkanocnych koszyczków. Uważać natomiast należy na spożycie, zarówno u zwierząt jak i ludzi. Najczęściej występuje postać żołądkowa. U koni objawy zatrucia są bardziej nasilone niż u psów czy kotów.
Objawy zatrucia:
Objawy oraz czas ich wystąpienia zależą od ilości spożytej toksyny, wrażliwości osobniczej oraz postaci choroby. Najbardziej gwałtowny przebieg obserwuje się przy postaci nerwowej.
- gorączka;
- stany zapalne skóry głowy, kończyn, podbrzusza, nasady ogona (silny świąd, zaczerwienie, obrzęk, wysypka, pęcherze);
- biegunka;
- wymioty;
- kolki;
- ból brzucha;
- brak apetytu;
- ślinotok;
- nadmierne pragnienie;
- suchość w jamie ustnej;
- osłabienie;
- zmniejszenie wrażliwości na bodźce zewnętrzne;
- porażenia;
- zaburzenia oddychania;
- zaburzenia krążenia.
Leczenie:
Jeżeli pacjent zgłosi się w krótkim czasie po spożyciu, należy sprowokować wymioty lub przeprowadzić płukanie żołądka. Ponadto stosuje się leczenie objawowe, m.in. nawadnianie, leki przeciwalergiczne i przeciwwstrząsowe. Węgiel leczniczy może pomóc w absorpcji toksyn.