Nazwa łacińska: Buxus spp.

Gatunki wrażliwe na zatrucie: koty, psy, konie

Część trująca: cała roślina

Substancja trująca i jej działanie: alkaloidy steroidowe (m.in. buksyna i cyklobuksyna) podrażniające przewód pokarmowy, uszkadzającye nerki, ośrodkowy układ nerwowy oraz czerwone krwinki

Stopień toksyczności: łagodny do ciężkiego

Klinicznie można wyróżnić trzy postacie zatrucia alkaloidami steroidowymi: nerwową, żołądkową i skórną. W przypadku buksyny i cyklobuksyny postać skórna występuje rzadko, więc spokojnie możemy używać rośliny do upiększania wielkanocnych koszyczków. Uważać natomiast należy na spożycie, zarówno u zwierząt jak i ludzi. Najczęściej występuje postać żołądkowa. U koni objawy zatrucia są bardziej nasilone niż u psów czy kotów.

Objawy zatrucia:

Objawy oraz czas ich wystąpienia zależą od ilości spożytej toksyny, wrażliwości osobniczej oraz postaci choroby. Najbardziej gwałtowny przebieg obserwuje się przy postaci nerwowej.

• gorączka;
  
• stany zapalne skóry głowy, kończyn, podbrzusza, nasady ogona (silny świąd, zaczerwienie, obrzęk, wysypka, pęcherze);
  
• biegunka;
  
• wymioty;
  
• kolki;
  
• ból brzucha;
  
• brak apetytu;
  
• ślinotok;
  
• nadmierne pragnienie;
  
• suchość w jamie ustnej;
  
• osłabienie;
  
• zmniejszenie wrażliwości na bodźce zewnętrzne;
  
• porażenia;
  
• zaburzenia oddychania;
  
• zaburzenia krążenia.
  

Leczenie:

Jeżeli pacjent zgłosi się w krótkim czasie po spożyciu, należy sprowokować wymioty lub przeprowadzić płukanie żołądka. Ponadto stosuje się leczenie objawowe, m.in. nawadnianie, leki przeciwalergiczne i przeciwwstrząsowe. Węgiel leczniczy może pomóc w absorpcji toksyn.