Czeremcha

Zawarte w roślinach cyjanogenne glikozydy uwalniają HCN przy udziale specyficznych enzymów i podczas uszkodzenia tkanek rośliny np. wskutek żucia. Cyjanowodów może doprowadzić do uduszenia w wyniku zablokowania oksydaz cytochromowych. Powoduje to, że tlen z krwi nie jest przyswajany przez komórki.
Śmiertelna dawka cyjanowodoru dla większości gatunków zwierząt wynosi 2mg/kg masy ciała. Ilość HCN w poszczególnych częściach roślin wzrasta w procesie więdnięcia.

Czeremcha

Nazwa łacińska: Prunus spp.

Gatunki wrażliwe na zatrucie: koty, psy, konie, gryzonie, króliki

Część trująca: nasiona (pestki), a według niektórych autorów również łodygi oraz liście

Substancja trująca i jej działanie: amigdalina - glikozyd cyjanogenny, uwalniający cyjanowodór, blokujący przyswajanie tlenu przez komórki

Stopień toksyczności: łagodny do ciężkiego

Zawarte w roślinach cyjanogenne glikozydy uwalniają HCN przy udziale specyficznych enzymów i podczas uszkodzenia tkanek rośliny np. wskutek żucia. Cyjanowodów może doprowadzić do uduszenia w wyniku zablokowania oksydaz cytochromowych. Powoduje to, że tlen z krwi nie jest przyswajany przez komórki.
Śmiertelna dawka cyjanowodoru dla większości gatunków zwierząt wynosi 2mg/kg masy ciała. Ilość HCN w poszczególnych częściach roślin wzrasta w procesie więdnięcia.

Objawy zatrucia:

Zatrucia mają zwykle gwałtowny przebieg. Objawy pojawiają się od 15-20 minut do kilku godzin po spożyciu.


  • biegunki;
  • wymioty;
  • ból brzucha;
  • apatia;
  • duszność i inne zaburzenia oddechowe;
  • niepokój;
  • sinica;
  • drgawki;
  • drżenia mięśni;
  • przekrwienie spojówek;
  • nietrzymanie moczu;
  • śpiączka;
  • wstrząs;
  • śmierć.

Leczenie:

Jeżeli pacjent zgłosi się w krótkim czasie po spożyciu, należy sprowokować wymioty lub przeprowadzić płukanie żołądka. Należy podać węgiel leczniczy oraz zastosować leczenie objawowe. Swoistą odtrutką w zatruciu cyjanowodorem jest wersenian dwukobaltowy.

data publikacji artykułu: 2015-01-27

Popularne teraz

Komentarze