Hortensja ogrodowa

Nazwa łacińska: Hydrangea macrophylla

Gatunki wrażliwe na zatrucie: koty, psy, konie

Część trująca: kwiaty, według niektórych autorów niebezpieczne są wszystkie części rośliny

Substancja trująca i jej działanie: hydrangina, glikozydy cyjanogenne, uwalniające cyjanowodór, blokujący przyswajanie tlenu przez komórki

Stopień toksyczności: łagodny do ciężkiego

Zawarte w roślinach cyjanogenne glikozydy uwalniają HCN przy udziale specyficznych enzymów i podczas uszkodzenia tkanek rośliny np. wskutek żucia. Cyjanowodów może doprowadzić do uduszenia w wyniku zablokowania oksydaz cytochromowych. Powoduje to, że tlen z krwi nie jest przyswajany przez komórki.
Śmiertelna dawka cyjanowodoru dla większości gatunków zwierząt wynosi 2mg/kg masy ciała. Ilość HCN w poszczególnych częściach roślin wzrasta w procesie więdnięcia.

Objawy zatrucia:

Zatrucia mają zwykle gwałtowny przebieg. Objawy pojawiają się od 15-20 minut do kilku godzin po spożyciu.

• biegunki;
  
• wymioty;
  
• ból brzucha;
  
• apatia;
  
• duszność i inne zaburzenia oddechowe;
  
• niepokój;
  
• sinica;
  
• drgawki;
  
• drżenia mięśni;
  
• przekrwienie spojówek;
  
• nietrzymanie moczu;
  
• śpiączka;
  
• wstrząs;
  
• śmierć.
  

Leczenie:

Jeżeli pacjent zgłosi się w krótkim czasie po spożyciu, należy sprowokować wymioty lub przeprowadzić płukanie żołądka. Należy podać węgiel leczniczy oraz zastosować leczenie objawowe. Swoistą odtrutką w zatruciu cyjanowodorem jest wersenian dwukobaltowy.