Kalia etiopska

Nazwa łacińska: Zantedeschia aethiopica

Gatunki wrażliwe na zatrucie: koty, psy

Część trująca: liście

Substancja trująca i jej działanie: szczawiany wapnia, rafidy (szczawiany wapnia w postaci igieł) oraz proteinazy

• szczawiany wapnia posiadają właściwości drażniące
  
• po wchłonięciu może dojść do zaburzeń w gospodarce wapniowej
  
• proteinazy, czyli enzymy rozkładające białka odpowiadają za stan zapalny, pobudzają receptory bólowe oraz wpływają na ciśnienie krwi
  

Stopień toksyczności: łagodny do ciężkiego

Rośliny zawierają specjalne komórki (idioblasty) wewnątrz których obecne są toksyczne związki w postaci galaretowatej substancji. Kiedy zwierzę żuje roślinę, końcówka idioblastu jest uszkadzana, a materiał drażniący gwałtownie uwalnia się do otoczenia, osadzając się w tkankach i powodując natychmiastowy dyskomfort. Toksyny z idioblastu mogą być wyrzucane jeszcze znaczny okres po spożyciu, drażniąc wyściółkę żołądka i jelit. Reakcja zapalna na zatopione kryształy wapnia będzie potęgowana przez działanie enzymów proteolitycznych.

Objawy zatrucia:

W większości przypadków objawy pojawiają się natychmiast po spożyciu i są reakcją na silny ból i podrażnienie. Niekiedy zwierzę dobrze toleruje roślinę, a ciężkie objawy pojawiają się w kilka minut do dwóch godzin od spożycia.

• różnego rodzaju objawy sygnalizujące ból w obrębie jamy ustnej;
  
• wokalizacja;
  
• manipulacje łapami w okolicy pyska;
  
• gwałtowne potrząsanie głową;
  
• nadmierne ślinienie się;
  
• odruchy wymiotne;
  
• biegunka;
  
• obrzęk i stan zapalny jamy ustnej / gardła / języka;
  
• brak apetytu;
  
• silny ból brzucha;
  
• osłabienie;
  
• gorączka;
  
• rozszerzenie źrenic;
  
• drżenia mięśni;
  
• śpiączka;
  
• tężyczka;
  
• zaburzenia oddechowe;
  
• niewydolność nerek;
  
• zaburzenia sercowo-naczyniowe;
  
• wstrząs;
  
• śmierć.
  

Spośród wszystkich wymienionych objawów najczęściej zatrucie ogranicza się do poważnego miejscowego podrażnienia tkanek. Ciężkie ogólnoustrojowe skutki pojawiają się przede wszystkim przy spożyciu znacznych ilości rośliny, co jest możliwe w przypadku wysokiego progu bólowego danego osobnika. Inną możliwą przyczyną jest pozostawienie zwierzęcia bez pomocy, czego skutkiem może być na przykład silny obrzęk doprowadzający do niedrożności dróg oddechowych, a w konsekwencji do wstrząsu i śmierci.

Leczenie:

Postępowanie lecznicze polega na przemywaniu jamy ustnej wodą lub roztworem sody oczyszczonej. Jeżeli pacjent zgłosił się w krótkim czasie od spożycia należy sprowokować wymioty lub wykonać płukanie żołądka. Ponadto stosuje się leki antyhistaminowe, glikokortykosterydy oraz inne leczenie objawowe (dostosowane do aktualnego stanu pacjenta) zarówno w formie miejscowej jak i ogólnej.