Nazwa łacińska: Convallaria majalis

Gatunki wrażliwe na zatrucie: koty, psy, konie

Część trująca: cała roślina, rówiież dym z palonej rośliny i woda w której umieszczono kwiaty

Stopień toksyczności: umiarkowany do ciężkiego

Substancja trująca i jej działanie: glikozydy nasercowe, podobne do glikozydów naparstnicy i modulujące pracę układu sercowo-naczyniowego. Glikozydy nasercowe hamują działanie pompy sodowo-potasowej w błonie komórkowej mięśnia sercowego, przez co wzrasta potencjał błonowy i może dojść do bloku serca. Substancje te dobrze i szybko wchłaniają się z przewodu pokarmowego a ich toksyczne działanie może być wydłużone ponieważ wydalane są do żółci i ponownie wchłaniane.

Objawy zatrucia:

• biegunka;
  
• wymioty;
  
• posmutnienie;
  
• brak apetytu;
  
• bolesność jamy brzusznej;
  
• ślinotok;
  
• nieprawidłowe tętno;
  
• osłabienie;
  
• rozszerzenie źrenic;
  
• bradykardia;
  
• zaburzenia rytmu serca (częstoskurcz, migotanie przedsionków, skurcze dodatkowe);
  
• w ciężkich przypadkach konwulsje i zatrzymanie pracy serca.
  

Leczenie:

Jeżeli pacjent zgłosi się w krótkim czasie po spożyciu, należy sprowokować wymioty lub przeprowadzić płukanie żołądka. Ponadto stosuje leczenie objawowe i podtrzymujące. Warto podać węgiel aktywowany oraz środki przeczyszczające. Szczególnie ważne jest monitorowanie pracy serca i leczenie zaburzeń rytmu.