Modligroszek różańcowy (paciorecznik)

Nazwa łacińska: Abrus precatorius

Gatunki wrażliwe na zatrucie: koty, psy, konie

Część trująca: nadgryzione lub uszkodzone nasiona

Substancja trująca i jej działanie: abryna wiążąca się z komórkami organizmu i powodująca ich śmierć

Stopień toksyczności: umiarkowany do ciężkiego, potencjalnie śmiertelnego

Abryna zamknięta jest w twardej skorupie zewnętrznej, więc połknięcie całych nasion rzadko powoduje zatrucie, występują jedynie łagodne dolegliwości żołądkowe, gdyż zwykle nawet enzymy trawienne nie są w stanie zniszczyć otoczki. Inaczej sprawa ma się przy uszkodzonych lub kruchych nasionach - wówczas zatrucie staje się bardzo niebezpieczne i do organizmu może zostać wchłonięta śmiertelna dawka substancji.
Jeżeli wiemy, że nasze zwierzę spożyło nasiona, należy działać natychmiast, gdyż nigdy nie mamy pewności czy otoczka była uszkodzona, a więc jak bardzo ciężkie będą skutki spożycia. Nie możemy uśpić naszej czujności, część objawów może pojawić się z dużym opóźnieniem, więc lepiej działać natychmiast oraz pozostać w całodobowym kontakcie z lekarzem weterynarii.

Objawy zatrucia:

Część objawów pojawia się w kilka minut do kilku godzin od spożycia, inne mogą pojawić się z opóźnieniem.

• biegunka, często krwotoczna;
  
• wymioty;
  
• ślinotok;
  
• ból brzucha;
  
• kolka;
  
• drżenia mięśni;
  
• zaburzenia pracy serca;
  
• zaburzenia oddychania;
  
• podwyższone tętno;
  
• gorączka;
  
• wstrząs;
  
• śmierć.
  

Leczenie:

Jeżeli pacjent zgłosi się w krótkim czasie po spożyciu, należy sprowokować wymioty lub przeprowadzić płukanie żołądka. Ponadto działa się objawowo (np. nawadnianie, leki nasercowe, wsparcie oddechowe). Jeżeli stan kliniczny na to pozwoli, wskazane jest wielokrotne podanie węgla leczniczego. Zaleca się wykonanie podstawowych badań krwi w celu monitorowania pracy nerek i wąroby.