Burmilla

Kot Burmilla

Kot burmilla jest rasą azjatycką, średniej budowy. Samica u tej rasy jest sporo mniejsza i delikatniejsza niż samiec. Głowa jest dość szeroka, z oddalonymi od siebie uszami i lekko zaokrąglonym sklepieniem. Szczęka szeroka u nasady, zwęża się ku końcowi. Z profilu głowa ma kształt klinowaty z mocną brodą i krótkim nosem. Szeroko rozstawione oczy są okrągłe i wyraziste, mogą mieć kolor od złotego do zielonego. Ciało burmilli jest zwarte i muskularne z silnym prostym grzbietem, łapy średniej długości, przy czym tylne sa nieco dłuższe od przednich. Zwężający się ku zaokraglonemu końcowi ogon ma średnią długość.

Burmilla nie jest tak ruchliwy i hałaśliwy jak kot burmański, ani też tak spokojny jak kot szynszylowy. Bardzo lubi, gdy zwraca się na niego uwagę i być członkiem rodziny. Jest dość wymagający i często podąża krok w krok za człowiekiem domagając się zainteresowania swoją osobą. Sprawia wrażenie, że rozumie co się do niego mówi i odpowiada. Jest to kot bardzo inteligentny, potrafi rozwiązywać postawione przed nim zadania, jak np. problem otwarcia drzwi, czy wydostania zabawki z niedostępnego miejsca. Ich ciekawska i przyjacielska natura naraża je na zewnątrz na niebezpieczeństwa; chetnie wskakują do otwartych samochodów, mogą też zostać ukradzione ponieważ nie boją się ludzi. Lepiej więc nie puszczać ich samopas lub zbudować odpowiednią klatkę na zewnątrz, w której kot bedzie mógł zazyć ruchu i wspinaczki bez możliwości robienia wycieczek. Burmille czują się dobrze w domowych pieleszach, lubią się bawić, należy zapewnić im odpowiednie zabawki i drapaki aby kot nudząc się nie zdemolował szafy lub regału, lubią też bawić się wspólnie z ludźmi. Są bardzo wrażliwe na nastrój właściciela, co czyni z nich wspaniałych, rozumiejących towarzyszy. Zasadniczo nie mają nic przeciwko dzieciom i ich niewyszukanym pieszczotom; jeżeli zmęczą się zabawą odejdą po prostu w niedostępne dla dziecka miejsce i tam odpoczną.

Krótka, leżąca blisko skóry sierść burmilli nie wymaga szczególnej pielęgnacji, choć kot bardzo lubi kazdego rodzaju kontakt z człowiekiem, w tym czesanie.
Rasa burmilla powstała przypadkowo w wyniku mezaliansu szynszylowego samca i liliową kotka burmańską. Kocięta okazały się tak atrakcyjne, że bardzo szybko podbiły serca wszystkich ludzi mających z nimi kontakt. Wzbudziły takie zainteresowanie, że powtórzono tę krzyżówkę i zaczęto ustalać nową rasę. Kocięta wyglądały raczej jak koty burmańskie i miały ich ciekawską przyjazną naturę, ale umaszczenie odziedziczyły po szynszylowych rodzicach.