Felinoterapia

Felinoterapia jest jedną z form animaloterapii. Wykorzystuje się ją w terapii osób niepełnosprawnych, starszych, niedołężnych oraz z zaburzeniami psychicznymi (np. autyzmem). Formę tę stosuje się zwłaszcza w przypadku osób, u których wskazany byłby terapeutyczny kontakt ze zwierzęciem, lecz np. boją się one psów, więc dogoterapia nie wchodzi w grę. Kontakt z kotem wpływa bardzo korzystnie na poprawę zdrowia i samopoczucia człowieka. W Polsce felinoterapia nie jest jeszcze tak popularna, jak w krajach zachodnich, jednak zyskuje ona coraz większą rzeszę zwolenników.

Felinoterapia

felinoterapia jest jedną z form animaloterapii. Wykorzystuje się ją w terapii osób niepełnosprawnych, starszych, niedołężnych oraz z zaburzeniami psychicznymi (np. autyzmem). Formę tę stosuje się zwłaszcza w przypadku osób, u których wskazany byłby terapeutyczny kontakt ze zwierzęciem, lecz np. boją się one psów, więc dogoterapia nie wchodzi w grę. Kontakt z kotem wpływa bardzo korzystnie na poprawę zdrowia i samopoczucia człowieka. W Polsce felinoterapia nie jest jeszcze tak popularna, jak w krajach zachodnich, jednak zyskuje ona coraz większą rzeszę zwolenników.

Na czym polega felinoterapia?

felinoterapia najogólniej mówiąc polega na poprawieniu kondycji psychicznej i fizycznej poprzez kontakt z kocim terapeutą, a także jego opiekunem. W zależności od pacjenta, terapia ta może wyglądać różnie. Przede wszystkim jednak jest to kontakt polegający na głaskaniu kociego futerka, przytulaniu zwierzęcia, zabawie z nim, czesaniu, wykonywaniu czynności pielęgnacyjnych, karmieniu, czy choćby trzymaniu kota na kolanach. Także sama obserwacja kota, czy przebywanie w jego towarzystwie może działać terapeutycznie.

Częścią terapii jest także rozmowa z opiekunem na temat jego pupila. Opiekun opowiada, na czym polega opieka nad zwierzakiem, jakie zwyczaje ma jego podopieczny, co lubi i czego nie lubi. Może też przytaczać zabawne historyjki z udziałem swojego kota oraz opowiadać o tym, jak wyglądają jego relacje z kotem. Przy okazji rozmów o kotach, opiekun kota nawiązuje więź z pacjentem, co wpływa pozytywnie na jakość relacji interpersonalnych pacjenta.

Terapia polecana jest w zasadzie dla każdego: dla samotnych, starszych osób, dla niepełnosprawnych, dla ludzi chorych (zarówno na choroby ciała, jak i psychiki), dla dorosłych i dzieci. Koty mogą pomagać dzieciom z domów dziecka, podopiecznym placówek opieki społecznej oraz domów seniorów, pacjentom placówek rehabilitacyjnych, szpitali, hospicjów. Świetnie sprawdzają się też w działaniach edukacyjnych w szkołach i przedszkolach oraz w działaniach mających na celu zapobieganie patologiom społecznym (np. w ośrodkach opiekuńczo-wychowawczych).

Z pewnością terapię z udziałem kotów poleca się dla osób nieśmiałych z niskim poczuciem własnej wartości, zahamowanych społecznie, z zaburzeniami lękowymi, z zaburzeniami zachowania i emocji, dzieci z zespołem Downa i autystycznych, a także dzieci nadpobudliwych z ADHD. Z dobrodziejstw felinoterapii nie mogą skorzystać osoby uczulone na koty, osoby z ailurofobią (lęk przed kotami), a także osoby agresywne wobec zwierząt, i takie które mogą potraktować zwierzę jak żywego pluszaka.

Ze względu na dobro zwierzęcia, terapia nie powinna odbywać się częściej niż raz w tygodniu. Każde spotkanie nie powinno przekraczać godziny. Jest to ważne, aby nie doprowadzić do nadmiernego zmęczenia kota. Jeśli opiekun zauważy, że jego pupil zanadto zmęczył się danego dnia, powinien skrócić czas trwania wizyty w ośrodku, aby kot nie zniechęcił się i nie zestresował.

Cechy kota terapeuty

Idealny kot terapeuta powinien mieć ukończony 1 rok. Dopiero wtedy można określić, czy jest w odpowiednim stopniu zsocjalizowany. Ponadto roczny kot ma już dobrze ukształtowany układ odpornościowy, więc nie ryzykuje się, że zarazi się jakąś chorobą podczas pobytu np. w szpitalu.

Kot taki musi mieć aktualne szczepienia oraz wystawione przez lekarza weterynarii świadectwo, że jest zdrowy. Kot terapeuta nie może bać się psów, hałasów oraz powinien być przyzwyczajony do różnych sytuacji. Dzięki tym cechom kot nie wystraszy się w nowej sytuacji w miejscu, gdzie odbywa się terapia i nie zrobi krzywdy głaszczącemu go podopiecznemu (np. drapiąc lub gryząc ze strachu).

Pożądaną cechą takiego kota jest wysoki próg tolerancji na wszelkie pieszczoty, głaskanie, dotykanie, zwłaszcza przez osoby obce. Powinien lubić kontakt z człowiekiem i nie uciekać na jego widok, a także być łagodny i cierpliwy. Nie może też bać się podróży samochodem i wszelkimi innymi środkami lokomocji, gdyż zazwyczaj musi być dowożony do miejsca, gdzie odbywa się terapia.

Zadania opiekuna kociego terapeuty

felinoterapia nie sprowadza się wyłącznie do kontaktu pacjenta z kotem. Ważny jest także opiekun zwierzęcia. Musi to być osoba otwarta, sympatyczna, łatwo nawiązująca kontakt z drugim człowiekiem i lubiąca rozmawiać. Cierpliwość, spokój i opanowanie to również bardzo pożądane cechy opiekuna kociego terapeuty. Istotne jest też, aby opiekun taki był gotów poświęcić swój czas na odwiedzanie z kotem różnych placówek.

Koci opiekun powinien też wiedzieć, jak rozmawiać z osobami chorymi, starszymi, a także jak wygląda praca z ludźmi niepełnosprawnymi. psycholog lub psychoterapeuta powinien uświadomić opiekunowi kota jak zachowywać się wobec pacjentów, jak prowadzić spotkania w placówkach, na co zwrócić uwagę, aby terapia był jak najskuteczniejsza oraz na czym polegają korzyści płynące z felinoterapii.

Do zadań opiekuna kota należy przede wszystkim rozmowa. Zazwyczaj rozmowa taka zaczyna się od opowieści o zwierzaku, jego charakterze, upodobaniach, o tym jak trafił do opiekuna itp. Często odwiedzana osoba przypomina sobie wtedy o kiedyś posiadanych zwierzętach (niekoniecznie kotach) i rozmowa toczy się wokół wdzięcznego tematu zwierząt. Opiekun kota pokazuje też, na czym polega opieka nad kotem, jak należy go karmić, jak się z nim bawić, jak pielęgnować.

Korzyści płynące z felinoterapii

Od dawna wiadomo, że przebywanie w towarzystwie kota ma korzystny wpływ na samopoczucie i zdrowie. Głaskanie kota działa uspokajająco i antydepresyjnie, co pomaga wyciszyć osoby nerwowe i poprawić nastrój osobom smutnym i chorym na depresję. Ponadto, obecność kota skłania do ciekawych rozmów i dyskusji o zwierzętach, co pomaga przełamać się osobom niepewnym siebie, zamkniętym w sobie, nieśmiałym i mającym trudności z nawiązywaniem kontaktów.

Dzięki obecności kota zmniejsza się poczucie samotności, osoba biorąca udział w terapii mobilizuje się do działania i podejmowania różnych form aktywności (np. głaszcze kota, bawi się z nim, sprząta jego kuwetę, karmi), otrzymuje dużo pozytywnych bodźców. Dotykanie kociego futra sprawia, że pacjent „naładowuje się” dobrą energią.

Dowiedziono, że kontakt z kotem powoduje obniżenie ciśnienia krwi, a także poziomu trójglicerydów i cholesterolu we krwi, dzięki czemu zmniejsza się ryzyko chorób serca i układu krążenia. Ponadto, wszelkie czynności związane z opieką nad kotem, od głaskania i podnoszenia, przez karmienie, po sprzątanie kuwety to znakomita forma aktywności fizycznej. Głaskanie kota łagodzi także dolegliwości reumatyczne.

Dzieci, które przebywają w towarzystwie kota uczą się otwartości, cierpliwości, odpowiedzialności za żywe stworzenie. Kontakt ze zwierzęciem wpływa korzystnie na rozwój emocjonalny dziecka, a także ułatwia komunikowanie się z innymi ludźmi.

Osoby starsze dzięki przebywaniu z kotem lepiej znoszą wszelkiego rodzaju leczenie, poprawia się ich nastrój, nie czują się osamotnione. Głaskanie kota wpływa kojąco na dolegliwości reumatyczne, a ogólna opieka nad kotem poprawia sprawność i zdrowie.

Ludzie zestresowani, nerwowi, podatni na wahania nastrojów dzięki kontaktowi z kotem odprężają się i uspokajają, gdyż zwierzak działa kojąco i relaksująco na psychikę człowieka. Zresztą sam widok brykającego i bawiącego się w najlepsze kota może wywołać uśmiech, a nawet szczery śmiech, gdyż zwierzęta te potrafią zachowywać się w niezwykle zabawny sposób.

Koty pomagają też w uśmierzaniu bólu, gdyż często instynktownie szukają bolących miejsc na ciele i układają się na nich. W ten sposób mogą złagodzić lub całkowicie wyeliminować ból u osób cierpiącym z powodu dolegliwości bólowych.

data publikacji artykułu: 2009-07-28

Popularne teraz

Komentarze