Pobieranie moczu kota
Pobieranie moczu do badań od kota
Badanie moczu jest podstawowym elementem diagnostycznym, głównie w przypadku chorób układu moczowego. Jest to proste i ekonomiczne badanie, które powinno być przeprowadzane okresowo, w celu wykrycia nieprawidłowości we wczesnym stadium. Badanie nie jest skomplikowane, jednak pobranie takiej próbki do badań od zwierzęcia, stwarza problemy wielu właścicielom. Ponad to, po pobraniu należy odpowiednio się z nią obchodzić, aby wyniki były miarodajne.
Na wynik moczu, oprócz biologicznych aspektów, ma wpływ metoda pobrania próbki oraz czas, w którym ta czynność nastąpiła. W celu dokładnej analizy moczu należ pobrać minimum 6 ml, przed rozpoczęciem leczenia. Każda metoda ma wady i zalety. O tym, którą wybrać decyduje stan kliniczny kota, możliwości techniczne oraz cel badania.
Oddając próbkę do analizy należy zaznaczyć, którą metodą był wykonywany zbiór oraz czas pobrania. Dodatkowo zanotować ilość oddanego moczu, czy zwierze było przegłodzone oraz ewentualne metody konserwacji (chłodzenie, chemiczne). Ważną informacja jest również stosowanie leków.
Mocz oddawany w sposób naturalny
W tym celu należy zaopatrzyć się w sterylny pojemniczek na mocz, najlepiej kupiony w aptece. Posiada on wszystkie wymogi, jest niedrogi i łatwo dostępny, dlatego też warto zaopatrzyć się w taką probówkę.
Przed pobraniem, należy wcześniej umyć kotu okolice cewki moczowej, ponieważ bytujące tam mikroorganizmy mogą sfałszować wyniki badań zwłaszcza, jeśli będzie wykonywany posiew. Rano, po zebraniu moczu, należy od razu udać się do lecznicy, ponieważ jest on idealną pożywką i po kilku godzinach namnożą się w nim bakterie.
Jest kilka sposobów pobrania w naturalny sposób moczu. Najwygodniejszą metodą jest wykorzystanie specjalnego żwirku. Zazwyczaj, oprócz żwirku z opakowaniem dołączany jest pojemnik oraz urządzenie do zebrania moczu z kuwety. Żwirek ten nie pochłania ani nie absorbuje żadnych składników, zaś koty dobrowolnie oddają mocz. Wieczorem należy wydezynfekować kuwetę i wsypać specjalistyczny żwirek.
Rano wystarczy zebrać odpowiednią ilość do pojemnika.
Jeśli kot jest nauczony oddawać mocz bez żwirku, należy w tym celu wydezynfekować kuwetę, np. wyparzyć. Na noc nie wsypywać żwirku, zaś rano zebrać mocz z dna za pomocą strzykawki. Ta metoda rzadko się sprawdza, ponieważ zakłóca to ich naturalny odruch zakopywania zanieczyszczeń i niechętnie oddają mocz do pustych kuwet. W tym celu dobrze jest posiadać kuwetę z podwójnym dnem.
Można również pobrać mocz bezpośrednio ze strumienia. Taka próba będzie najbardziej miarodajna. Zminimalizuje ryzyko zakłócenia paramentów przez czynniki zewnętrzne. Ponad to, mocz powinien pochodzić ze środkowego strumienia, w przypadku bezpośredniego pobrania można to regulować. Gdy rano będzie chciał skorzystać z kuwety, jeśli tylko zauważymy ciecz, szybko wkładamy pojemnik pod strumień. Niektóre koty niechętnie się przekonują do tej metody, więc w takim wypadku można skorzystać z innych sposobów.
Zaletą łapania moczu wykorzystując fizjologię, jest jej prostota, dzięki czemu każdy właściciel może sam pobrać próby do badań. Ponad to jest metodą nieinwazyjną, w porównaniu do pozostałych metod, więc wyklucza się wystąpienie krwiomoczu w wyniku pobrania.
Cewnikowanie
Jest użyteczną metodą, jeśli pacjent ma już założony cewnik. Cewnik zakłada się w niektórych stanach zdrowotnych, więc jak już jest to można z niego skorzystać. Pobranie moczu w taki sposób może wykonać tylko lekarz weterynarii. Jest to kontrowersyjne rozwiązanie, ponieważ istnieje bardzo duże ryzyko zranienia nabłonka i zanieczyszczenia próby krwią. Pomocnym narzędziem będzie endoskop, zwłaszcza podczas cewnikowania samic.
Wykonuje się wkładając sterylny cewnik do dróg moczowych zwierzęcia.
Nakłucie pęcherza moczowego
Inaczej zwane cystocentezą, przeprowadzany przez wykwalifikowany personel. Jest najlepszą metoda pobrania moczu do badań mikrobiologicznych, ponieważ pozyskuje się próbę bezpośrednio z organizmu, zanim zanieczyści się dolną częścią układu moczowego lub moczowo- płciowego i czynnikami pozaustrojowymi. Jest to zabieg lepiej tolerowany przez zwierzęta, w porównaniu do cewnikowania. Minimalizuje się również wystąpienie krwiomoczu.
Chcąc przeprowadzić cystocentezę, w pęcherzu musi znajdować się odpowiednia ilość moczu. Następnie należy zlokalizować pęcherz, np. za pomocą badania USG i wprowadzić wydezynfekowana igłę.
Metoda ta jest niewskazana w przypadku zwierząt ze skazami krwiotocznymi. Ściany pęcherza, które wykazują zapalenie mogą sfałszować wyniki, dlatego też nie wykonuje się tego pobrania w określonych stanach zdrowotnych.
Czas pobrania moczu
Jest on równie istotnym czynnikiem, warunkującym prawidłowe wyniki. Na parametry moczu wpływa ilość spożytych płynów i karmy przez kota, a także okres jego zalegania w organizmie.
Poranny mocz tworzy się w organizmie kota długo, ponieważ zwierze nie pobiera nic doustnie. Taka próba jest zalecana podczas sprawdzania wydolności kanalików. Odczyn jest bardziej kwaśny, a osad lepiej skoncentrowany. Mocz poranny zalega dłużej w organizmie, może to wyeliminować niektóre bytujące patogeny, przez co mogą wyjść niewiarygodne wyniki podczas posiewu.
Pobrany mocz 3-6h po posiłku, może pomóc w przeanalizowaniu wpływu diety na konkretne parametry. Wzrasta również możliwość wykrycia cukromoczu hiperglikemicznego. Jednak pokarm wpływa niekorzystnie na rzeczywiste stężenia niektórych elementów w moczu.
Losowo wybrana próbka, to zbiór substancji, w nim zawartych, w okresie kilku minut do paru godzin. Jest on rozrzedzony wypitymi płynami. Z takiej próbki lepiej ocenia się morfologię komórek z osadu oraz występowanie delikatnych drobnoustrojów.
Najlepiej przeprowadzić badania w ciągu 60min od zebrania moczu. Wówczas będą zachowane wszystkie naturalne parametry. Jeżeli nie ma takiej możliwości, należy pojemnik z moczem umieścić w lodówce i dostarczyć kilka godzin później, jednak nie dłużej niż 12h. Są preparaty konserwujące mocz, przedłużające jego użyteczność, lecz mogą wpływać na niektóre związki w nim zawarte.
Polecane produkty
Popularne teraz
Krwawy rytuał na Wyspach Owczych
Dziecko zrzucone z dachu przez małpy.
Świstacze narodziny
Wyrzucił psa z drugiego pietra i topil w misce z woda
Bieganie z psem
