Mikroczipy serii 616
Mikroczipy produkowane są z normami ISO, a kody w nich zawarte konstruuje się z 15 cyfr. Numery kodów są unikalne, ponieważ nadaje je Międzynarodowy Komitet ds. Rejestracji Zwierząt (ICAR). To ta, instytucja czuwa również nad ich niepowtarzalnością oraz daje gwarancję na ich jakość również w Polsce.
- Kod rozpoczynający się od liczby „900” (współdzielony) jest przydzielany producentom, którzy dopiero rozpoczynają działalność w dziedzinie znakowania i identyfikacji zwierząt.
- Kod rozpoczynający się od liczby „9XX” otrzymują producenci, którzy wcześniej posługiwali się kodem współdzielonym – rozpoczynającym się od „900”. Przydzielany jest producentom pragnącym posiadać indywidualny, charakteryzujący ich działalność kod.
- Kod rozpoczynający się od numeru krajowego „XXX” - zaczyna się od kodu krajowego zgodnego z normą ISO-3166. Taki kod może zostać przydzielony tylko w sytuacji, gdy w danym państwie został do tego wyznaczony organ administracyjny. Kolejne cyfry oznaczają kod producenta.
W naszym kraju nie ma innego organu administracyjnego uprawnionego do znakowania zwierząt towarzyszących. ICAR przydziela, więc w Polsce tylko kody współdzielone i rozpoczynające się od liczby „9XX”. Kwestię mikroczipów i kodu numerycznego „616” poruszył w swoim komunikacie lekarz weterynarii prezes Krajowej Rady Lekarsko-Weterynaryjnej - Jacek Łukaszewicz. Prezes przypomniał, że wymogi techniczne mikroczipów zostały wprowadzone prawem unijnym w oparciu o normy ISO.
• Muszą być zgodne z normą ISO 11784 i wykorzystywać technologię HDX lub FDX-B;
• Możliwe do odczytania przez czytnik zgodny z normą ISO 11785.
Każdy transponder spełniający powyższe wymogi może zostać wykorzystany do znakowania zwierząt – brak jest jakiejkolwiek podstawy do odmowy wszczepienia tranpondera, który spełnia powyższe wymogi – nie ma tutaj w szczególności żadnego znaczenia jego kod początkowy. Z żadnych przepisów powszechnie obowiązującego nie wynika, iż musi być to liczba 616– objaśnił w komunikacie zasady czipowania prezes KRLW.