Kardiomiopatia u fretki

Kardiomiopatia to grupa chorób prowadzących do powstawania dysfunkcji mięśnia sercowego. W wyniku uszkodzeniu włókien mięśniowych serca (tkanek mięśnia sercowego) i zastępowanie ich tkanką łączną (zabliźnianie), zdolność włókien mięśniowych do przewodzenia impulsów elektrycznych stymulujących skurcze serca zostaje upośledzona, co prowadzi do poważnego zagrożenia życia zwierzęcia.

Kardiomiopatia – choroba mięśnia sercowego u fretki

Kardiomiopatia to grupa chorób prowadzących do powstawania dysfunkcji mięśnia sercowego. W wyniku uszkodzeniu włókien mięśniowych serca (tkanek mięśnia sercowego) i zastępowanie ich tkanką łączną (zabliźnianie), zdolność włókien mięśniowych do przewodzenia impulsów elektrycznych stymulujących skurcze serca zostaje upośledzona, co prowadzi do poważnego zagrożenia życia zwierzęcia.

Jeżeli choroba postępuje, znaczna część włókien zostaje zastąpiona niezdolną do przejęcia ich funkcji tkanką łączną, w wyniku czego mięsień sercowy staje się osłabiony, a następnie całkowicie niezdolny do funkcjonowania. W związku z charakterem schorzenia, jest ono bardzo niebezpieczne, ponieważ zanim pojawią się pierwsze objawy, zwierzę jest już w zaawansowanym stadium, a serce poważnie uszkodzone.

Jest wiele typów kardiomiopatii. U fretek najczęściej spotykane są dwie odmiany: kardiomiopatia rozstrzeniowa oraz kardiomiopatia przerostowa, które wywołują podobne symptomy, jednak różnią się przyczyną ich powstawania.

Kardiomiopatia rozstrzeniowa

(z ang. Dilated Cardiomyopathy, DCM) to najczęstszy typ kardiomiopatii występujący u fretek. Powoduje ją wiotczenie włókien mięśniowych serca, przez co serce nie jest w stanie przepompować całej krwi w organizmie fretki powodując jej zastoje. Nieprzepompowana krew gromadzi się w jamie brzusznej, powodując opuchniecie i nagromadzenie się płynu. Krew może też trafić do płuc zwierzęcia, czego początkowym objawem jest mokry kaszel i spadek energii. Płyn zalegający w opłucnej oraz płyn w jamie brzusznej, który uciska na przeponę utrudniają oddychanie, co może w efekcie doprowadzić do śmierci zwierzęcia.

Kardiomiopatia przerostowa

(z ang. Hypertrophic Cardiomyopathy, HCM) to przerost mięśnia sercowego, który powoduje jego dysfunkcję. Ściany mięśnia sercowego stają się zbyt grube, co zmniejsza objętość komory serca i pompowanie krwi staje się nieefektywne. Ten typ kardiomiopatii jest częściej diagnozowany u fretek młodych.

Objawy

Choroba niestety nie daje widocznych objawów na początku, dopiero w momencie, gdy serce zaczyna być zbyt obciążone, aby prawidłowo funkcjonować, pojawiają się pierwsze symptomy:
opuchlizna
gromadzenie się płynu w brzuchu
kaszel
trudności z oddychaniem
ospałość, spadek energii zwierzęcia.

Diagnoza i leczenie

Objawy kliniczne kardiomiopatii rozstrzeniowej, czyli powiększenie serca, płyn w jamie brzusznej, płyn w płucach, z łatwością można zaobserwować na zdjęciach rentgenowskich. W przypadku drugiego typu - kardiomiopatia przerostowej trzeba zastosować też inne metody, jak np. badanie elektrokardiograficzne (EKG).
Leczenie kardiomiopatii polega na stosowaniu doraźnych środków farmakologicznych likwidujących objawy. Przy kardiomiopatii rozstrzeniowej najważniejsze jest usuniecie płynów z jamy brzusznej i płuc, gdyż to one bezpośrednio zagrażają życiu fretki. Stosuje się w tym celu wszelkiego rodzaju substancje moczopędne. Następnym etapem leczenia jest wzmocnienie mięśnia sercowego oraz obniżenie ciśnienia krwi u fretki.
W przypadku przerostu mięśnia sercowego (kardiomiopatia przerostowa) lekarz przypisze farmaceutyki mające za zadanie działać antyarytmiczne (beta-blokery, werapamil, dizopiramid). Nie należy oczywiście stosować leczenia farmakologicznego na własną rękę, tylko bezzwłocznie skontaktować się z lekarzem weterynarii, który po postawieniu diagnozy opracuje plan leczenia naszego pupila i przypisze odpowiednie lekarstwa.

data publikacji artykułu: 2011-11-22

Popularne teraz

Komentarze