Głuchy kot

Dla kota słuch jest bardzo ważnym zmysłem. Pomaga sprawnie polować, a także ostrzegać przed niebezpieczeństwem. Jeśli z jakichś powodów kot żyjący na wolności utraci słuch, zazwyczaj dość szybko ginie. Nie jest bowiem w stanie usłyszeć np. podbiegającego psa, nadjeżdżającego samochodu, a także skutecznie zdobywać pożywienia.

Głuchy kot

Dla kota słuch jest bardzo ważnym zmysłem. Pomaga sprawnie polować, a także ostrzegać przed niebezpieczeństwem. Jeśli z jakichś powodów kot żyjący na wolności utraci słuch, zazwyczaj dość szybko ginie. Nie jest bowiem w stanie usłyszeć np. podbiegającego psa, nadjeżdżającego samochodu, a także skutecznie zdobywać pożywienia.

Jednak niesłyszące koty domowe bardzo dobrze potrafią dostosować się do nowej sytuacji i z czasem radzą sobie coraz lepiej mimo utraty ważnego zmysłu. Opiekun głuchego mruczka musi mu jednak ułatwić życie i postępować w odpowiedni sposób.

Przyczyny utraty słuchu

Niektóre koty rodzą się głuche. Dotyczy to zwłaszcza kotów o białym umaszczeniu i niebieskich oczach. Ma to związek z tym, że geny odpowiadające za kolor oczu i futra odpowiadają również za słuch. U białych niebieskookich kotów uszkodzony jest gen, który odpowiada za pigmentację i czasem powoduje to jednocześnie głuchotę.

Inną przyczyną utraty słuchu jest atak świerzbowca usznego. Pasożyt ten zagnieżdża się w przewodach słuchowych i żywi się krwią zwierzęcia. Powoduje też silny świąd, więc kot rozdrapuje sobie uszy. Często wdają się wtedy infekcje bakteryjne oraz grzybicze. Odchody pasożyta zmieszane z wydzieliną z uszu kota mogą doprowadzić do zatkania przewodu słuchowego. Jeśli szybko nie podejmie się leczenia, kot może utracić słuch.

Czasami kocięta rodzą się głuche, gdy matka podczas ciąży otrzymywała leki, które mogły uszkodzić słuch płodów. Podobne działanie może mieć zatrucie ciężarnej kotki środkiem chemicznym.

Opieka nad głuchym kotem

Koty niesłyszące stosunkowo szybko przystosowują się do życia w nowej dla nich sytuacji. Koty, które urodziły się głuche lub utraciły słuch jako kocięta traktują swoją ułomność całkiem normalnie i nie sprawia im ona większych problemów. Zwierzęta, które przestały słyszeć w późniejszym wieku mogą być początkowo zaniepokojone tym, że nagle coś się zmieniło. Często bardziej czujnie śpią, denerwują się, gdy ktoś nagle do nich podejdzie (zwłaszcza, gdy zajdzie je od tyłu). Jednak po pewnym czasie oswajają się ze swoją głuchotą.

Opiekun takiego kota powinien zadbać o ułatwienie mu życia. Przede wszystkim głuchy kot nie może wychodzić na dwór bez naszej kontroli. Na zewnątrz narażony jest on na wiele niebezpieczeństw, których może nie usłyszeć: nadjeżdżający samochód, atakujący pies, człowiek, który chce kotu zrobić krzywdę.

Ponadto, ważne jest, aby niesłyszącego kota nie straszyć nagłym podchodzeniem lub dotykaniem, zwłaszcza, gdy śpi lub siedzi odwrócony tyłem. Jest to dla zwierzęcia bardzo stresujące. Zawsze należy ostrzec kota w jakiś inny sposób, np. z daleka zwrócić na siebie jego uwagę machając czymś lub uderzając otwartą dłonią w podłogę (kot zareaguje wtedy na wibracje, w jakie wprawimy podłogę).

Stresujące dla kota może być także nagłe pojawienie się jakiejś osoby w pomieszczeniu. Dlatego, gdy w domu pojawi się gość (a nawet domownik), zwróćmy na niego uwagę kota, aby nie natknął się na tę osobę znienacka. Takie nagłe spotkanie może wprawić zwierzę w stan silnego stresu.

Koty dobrze reagują też na mowę gestów. Możemy nauczyć zwierzaka, że konkretne gesty oznaczają np. zaproszenie do zabawy, porę posiłku itp. Można też przywoływać kota za pomocą uderzeń dłonią w podłogę (najlepiej, gdy w domu nie ma grubych dywanów, gdyż tłumią one wibracje).

Kot niesłyszący, który czuje się w swoim domu bezpiecznie i komfortowo oraz nauczy się bezgłośnego porozumiewania, dość szybko przystosuje się do życia z ułomnością.

data publikacji artykułu: 2009-07-22

Popularne teraz

Komentarze