Lobelia (stroiczka)
Nazwa łacińska: Lobelia spp.
Gatunki wrażliwe na zatrucie: koty, psy, konie
Część trująca: cała roślina
Substancja trująca i jej działanie: lobelina - alkaloid piperydynowy oddziałujący na układ nerwowy
Stopień toksyczności: umiarkowany do ciężkiego
Alkaloidy piperydynowe dobrze wchłaniają się z przewodu pokarmowego oraz skórę i błony śluzowe. Ich wpływ na zwoje nerwowe jest podobny do nikotyny, a w mięśniach poprzecznie prążkowanych do alkaloidów kurary. Działanie lobeliny jest krótkotrwałe - jest ona szybko rozkładana. Kiedyś była powszechnie stosowane w farmakologii np. do reanimacji, jednak jej istotną wadą była bliskość dawki leczniczej i toksycznej.
Objawy zatrucia:
Objawy pojawiają się zwykle bardzo szybko, czyli w kilka minut po spożyciu i ustępują w ciągu kilku godzin.
- wymioty;
- osłabienie mięśniowe;
- niezborność;
- drżenia mięśni;
- rozszerzenie źrenic;
- wypadnięcie trzeciej powieki;
- drgawki;
- pobudzenie;
- zaburzenia koordynacji;
- konwulsje;
- porażenia mięśni szkieletowych rozpoczynające się od kończyn;
- zaburzenia rytmu serca;
- sinica;
- słaby puls;
- w ciężkich zatruciach porażenie ośrodka oddechowego i mięśni oddechowych, które może prowadzić do śmierci (w ciągu 2-3 godzin).
Leczenie:
Jeżeli pacjent zgłosi się w krótkim czasie po spożyciu, należy sprowokować wymioty
lub przeprowadzić płukanie żołądka. Ponadto stosuje się leczenie objawowe, np.
przeciwdrgawkowe. Węgiel leczniczy może pomóc w absorpcji toksyn.