Gdy pies się starzeje

Na pytanie „Kiedy człowiek zaczyna się starzeć?” jesteśmy w stanie odpowiedzieć sami, patrząc na upływ czasu od momentu naszego urodzenia lub zasięgając porady lekarza. Jednak na pytanie „Kiedy pies zaczyna się starzeć?” nie jest już tak łatwo odpowiedzieć. Taki upływ czasu nie istnieje w rozumieniu zwierząt.

Granica ustalona przez specjalistów, po przekroczeniu której psy wchodzą w wiek starczy, to wiek lat 7. W tym momencie w organizmie naszego czworonoga zachodzą nieodwracalne zmiany, związane z jego wiekiem, które nie zawsze możemy zauważyć. Wiadomo także, że granica jest uwarunkowana od rasy psa, jego genów i warunkach, w jakich żyje.

Cały proces starzenia zaczyna się już wtedy, gdy nasz pupil zaczyna mieć trudności podczas spacerów, wchodzenia po schodach czy w momencie wskakiwania na kolana właściciela, staje się mniej ruchliwy i chętny do zabaw, a także słabiej reaguje na wydawane mu polecenia. Potrzebuje natomiast więcej snu i odpoczynku. Objawy, świadczące o tym, że nasz czworonóg staje się seniorem, to także utrata masy ciała, zwiotczałe mięśnie, pojawiające się siwe włosy i zmatowiała sierść, zaburzenia układu pokarmowego i moczowego.

Kiedy nasz pies staje się już seniorem, powinniśmy zacząć dbać o niego inaczej, niż do tej pory. Musimy pamiętać, że jego narządy wewnętrzne gorzej funkcjonują. Pierwszą więc rzeczą, o którą należy zadbać, jest odpowiednio dostosowana dieta. Głównym celem karmienia psów starych jest utrzymywanie ich w dobrej formie, zapobieganie otyłości lub utracie masy ciała, a także ograniczanie liczby potencjalnych chorób. Karma, którą będziemy mu podawać, nie może być energetyczna, gdyż spowoduje to odkładanie się tłuszczu u naszego czworonoga i doprowadzi do nadwagi, która obciąży również mięśnie, stawy, układ oddechowy i serce. Karma musi zawierać zmniejszoną ilość białka, więcej witaminy Ei C, selenu oraz beta-karotenu, zwiększoną ilość L-Karnityny oraz kwasów tłuszczowych Omega 3 i Omega 6.

Kolejną ważną rzeczą są badania okresowe. Chodząc regularnie do weterynarza pomożemy wyeliminować ewentualne choroby, na które nasz czworonóg mógłby zapaść w podeszłym wieku. Dodatkowo szczepienia ochronne pomogą wzmocnić jego słaby już organizm i pomóc mu w walce z różnymi infekcjami.

Ponieważ psy w wieku starczym dużo śpią i odpoczywają, istotną sprawą będzie też zapewnienie mu cichego i spokojnego miejsca do wypoczynku. Legowisko musi być wygodne, położone w takim miejscu, w którym jest dostęp świeżego powietrza i światła dziennego. Nie może się ono znajdować w miejscu, w którym jest przeciąg, ponieważ spowodować to może przeziębienia i choroby. By zapewnić staremu psu komfort życia musimy ograniczyć wszelkie zmiany w umeblowaniu mieszkania do minimum, gdyż z wiekiem traci on wzrok, węch i słuch.

Pamiętajmy także o pomocy w codziennych zabiegach pielęgnacyjnych. W podeszłym wieku pies nie będzie już w stanie podrapać się wszędzie tam, gdzie by chciał, nie zgubi już wystarczającej ilości sierści podczas spaceru i nie skróci sobie podczas niego dostatecznie pazurów. Bardzo pomocne okaże się wtedy częste szczotkowanie sierści, dzięki któremu zapewnimy psu masaż skóry, drapanie i nie narazimy go na tworzenie się uciążliwych kołtunów. Jest to zabieg przydatny również dla nas, gdyż pozwoli ocenić stan i zmiany na skórze zwierzęcia, wypatrzyć pasożyty (np. pchły) i inne zmiany skórne. Regularne obcinanie pazurów jest niezbędne, ponieważ pozwoli uniknąć bólu podczas poruszania się, kiedy będą zbyt długie i nie zezwoli na zmniejszenie aktywności ruchowej naszego czworonoga. Dla zębów naszego pupila pomocne będzie podawanie suchej karmy, co zmniejszy ryzyko chorób przyzębia i osadzanie się kamienia nazębnego. Od czasu do czasu warto zajrzeć do pyska psa w celu sprawdzenia stanu przyzębia, a nawet wyszczotkować jego zęby specjalną szczoteczką z odpowiednim preparatem.

Kolejną istotną sprawą jest zachowanie aktywności fizycznej. Pomimo, że jest ona ograniczona, pies nadal potrzebuje umiarkowanego ruchu fizycznego. Jeśli sam nie wykazuje inicjatywy do zabawy czy wyjścia, należy go do tego zachęcić, np. ulubioną zabawką lub smakołykiem. Z ruchem nie należy jednak przesadzać, gdyż może to spowodować niechęć do ponownego spaceru czy zabawy.

W podeszłym wieku musimy bardziej chronić naszego psa przed narażeniem na stres i choroby. Wzrok, słuch i węch pogarsza się, tak więc i reakcje naszego czworonoga na różne bodźce mogą być spowolnione. Nie oznacza to jednak, że pies ignoruje nasze zawołania lub nas. Należy się więc uzbroić w odpowiednio dużo cierpliwości i wyrozumiałości dla naszego seniora i pamiętać o tym, że nie jest już małym i pociesznym szczeniaczkiem.