Ozonoterapia w dermatologii

Ozonoterapię z powodzeniem stosuje się w przypadku problemów dermatologicznych, leczeniu chorób wewnętrznych oraz zakaźnych. Terapia tlenowo-ozonowa odgrywa kluczową rolę w sytuacji, gdy w trakcie leczenia, pojawia się lekooporność u zwierząt.

Ozon przejawia bardzo silne właściwości bakteriobójcze, również w przypadku zakażenia organizmu bakteriami beztlenowymi. Zastosowanie ozonoterapii w formie gazowej powoduje, że bakterie zarówno tlenowe, jak i beztlenowe, giną w przeciągu kilkunastu minut. Do tej pory nie odnotowano lekooporności drobnoustrojów na ozon, co w przypadku zwierząt u których antybiotykoterapia nie przynosi rezultatów, może okazać się jedyną szansą na ich powrót do zdrowia.

Sposób przeprowadzania terapii ozonem

Autohemotransfuzja, czyli podstawowa metoda ozonoterapii stosowanej zarówno u ludzi jak i u zwierząt, polega na pobraniu krwi żylnej, ozonowaniu jej i powtórnym podaniu do łożyska naczyniowego. Jest to niestety dość kosztowna metoda leczenia.

Alternatywą okazuje się zastosowanie małej autohemotranfuzji, która polega na ozonowaniu małej ilości (ok. 5-10 ml) pobranej od zwierzęcia krwi, która następnie zostaje podana domięśniowo.

Ozon można także podawać dożylnie, domięśniowo, podskórnie a także doodbytniczo.

W przypadku schorzeń dermatologicznych, wykorzystuje się specjalne komory ozonowe, w których tworzy się mieszankę ozonowo-tlenową. Działa ona bezpośrednio na zmienioną chorobowo tkankę skórną.

Wszelkie metody leczenia zwierząt ozonem powinny być wykonywane tylko w placówce weterynaryjnej pod okiem doświadczonego lekarza weterynarii.