Przymusowe karmienie węży

Węże zazwyczaj nie sprawiają problemów żywieniowych, jeśli pochodzą z hodowli, gdzie były rozkarmione. Przyjmują gryzonie zarówno żywe, jak i martwe. Korzystniej dla węża i dla hodowcy jest jednak karmienie martwymi gryzoniami. Czasami występują pewne komplikacje związane z żywieniem, głownie spowodowane błędami wynikającymi z niedoświadczenia terrarysty. Kiedy znajdziemy i rozwiążemy przyczynę, wąż podejmuje samodzielne jedzenie.

Problemy z żywieniem węży

Węże zazwyczaj nie sprawiają problemów żywieniowych, jeśli pochodzą z hodowli, gdzie były rozkarmione. Przyjmują gryzonie zarówno żywe, jak i martwe. Korzystniej dla węża i dla hodowcy jest jednak karmienie martwymi gryzoniami. Czasami występują pewne komplikacje związane z żywieniem, głownie spowodowane błędami wynikającymi z niedoświadczenia terrarysty. Kiedy znajdziemy i rozwiążemy przyczynę, wąż podejmuje samodzielne jedzenie.

Przyczyny głodówki

Głównym powodem głodówki węża jest zły dobór pokarmu. Węże nie zjedzą zwierzęcia, które jest za duże. Należy dopasować wielkość do danego osobnika. Według przyjętej zasady, podajemy zwierzęta nie większe niż obwód ciała mierzony w najgrubszym odcinku gada. Lepiej podać dwa mniejsze gryzonie, ułatwi to trawienie oraz przesuwanie się w przewodzie pokarmowym. Mrożony pokarm powinien być podawany zawsze w temperaturze nieco wyższej od pokojowej.

Inną przyczyną, równie często spotykaną jak zły pokarm, jest zbyt niska temperatura w terrarium. Jeśli wąż stale przebywa w niższej temperaturze niż zalecana, to procesy związane z trawieniem są opóźnione lub nawet całkowicie wstrzymane. W tym celu należy sprawdzić, czy w terrarium znajdują sie wyspy cieplne i odpowiednia temperatura dla danego gatunku. Zbyt częste wyciąganie węża ze zbiornika też przyczynia się do wychłodzenia organizmu gada.

Ponad to, w terrarium powinny znaleźć się kryjówki. Sytuacja, w której gad nie ma gdzie się ukryć potęguje stres. W naturze w niebezpieczeństwie węże również nie jedzą, ponieważ pełny żołądek ogranicza ucieczkę. Takie samo zachowanie jest widoczne w terrarium.

Wąż nie przyjmuje pokarmu, jeśli zbliża się do okresu wylinki. Skóra robi się matowa, wąż często przebywa w ukryciu. Po linieniu gady mają zazwyczaj duży apetyt, więc należy pamiętać, aby nie 'nadrabiać' okresu głodówki, ponieważ może to doprowadzić do otyłości.

Czasem po prostu nie jest głodny, ponieważ może jeszcze zalegać w układzie pokarmowym poprzednia porcja. Należy odczekać kilka dni i spróbować ponownie, zachęcając węża do jedzenia poprzez poruszanie gryzoniem za pomocą pęsety, imitując naturalne ruchy myszy. Jeśli dalej nie jest zaciekawiony, proponuje zostawić martwą mysz z nakłutą główką w terrarium, wówczas płyn rdzeniowy wydobywa intensywną woń, pobudzając węża do polowania. Jeśli po kilku godzinach dalej nie chce jeść, trzeba wyrzucić mysz i rozmrozić nową. Następnie przygotować ciemne pudełko z wentylacją i umieścić w nim węża z martwym gryzoniem, po czym umieścić pudełko w terrarium. W większości przypadków te metody skutkują.

Pamiętajmy, że pokarm dla węży dotykamy w rękawiczkach lub za pomocą pęsety. Do terrarium wkładamy zawsze pęsetą terrarystyczną. Zapach dłoni zmieniony kosmetykami, nie jest atrakcyjny dla węży. Przed przygotowaniem posiłku, należy umyć dłonie w ciepłej wodzie bez detergentów.

Jednym z pierwszych symptomów choroby jest brak apetytu oraz utrata wagi. Jeśli powyższe metody nie poskutkowały, warto skonsultować niepokojące zachowanie z lekarzem weterynarii. Wąż może posiadać pasożyty, być przeziębiony lub cierpieć na inne problemy zdrowotne.

Przymusowe karmienie węży

Karmienie przymusowe stosuje się w ostateczności, jeśli wszystkie inne metody nie przyniosły oczekiwanego rezultatu. Jest to wyjątkowo stresująca i niebezpieczna czynność dla węża. Zabieg powinien przeprowadzać doświadczony hodowca lub lekarz weterynarii. Tą metodę karmienia stosujemy, gdy zwierzę odmawia posiłku od kilku miesięcy i straciły przy tym ponad 20% masy ciała.

Małą mysz można posmarować olejem, aby ułatwić przesuwanie się w układzie pokarmowym. Należy przytrzymać węża, układając w prostej linii i ruszając przy głowie gryzoniem, nakłoni to do otworzenia pyska. Jeśli się nie uda, trzeba delikatnie otworzyć pysk i włożyć pokarm. Mysz wkładamy imitując naturalny akt jedzenia, więc umieszczamy mysz od głowy. Delikatnie pchać do gardła, a potem pałeczką do momentu, aż pokarm zniknie nam z oczu.

Następnie węża należy masować w kierunku żołądka, aby ułatwić przesuwanie się treści pokarmowej. Żołądek znajduje się w 1/3 długości ciała mierząc od głowy. Gad powinien dalej sam sobie poradzić i strawić mysz.

Inną metodą przymusowego karmienia węży, jest wprowadzanie porcji posiłku za pomocą 'pompki' wykonanej ze strzykawki. Początek strzykawki należy odciąć i zabezpieczyć krawędzie, żeby nie były ostre. Następnie umieścić w niej małą mysz nasmarowaną olejem. Po otwarciu pyska wyciskać treść ze strzykawki do gardła. Tą metoda można podawać również zmiksowane gryzonie.

Rokowania

Jeśli wąż nie podejmie samodzielnego pobierania pokarmu należy pomyśleć o eutanazji. Każdy posiłek podawany przymusowo jest niezwykle stresującą sytuacją dla węża, a przy osłabieniu jest bardziej podatny na choroby. Jeśli zostały już wykorzystane wszystkie sposoby na przywrócenie apetytu, trzeba pogodzić się z myślą, że wąż padnie. Rzadko który ponownie rozpoczyna samodzielne jedzenie. Dalsze postępowanie należy przedyskutować z lekarzem weterynarii.

data publikacji artykułu: 2010-05-26

Popularne teraz

Komentarze