Dieta kota z zapaleniem trzustki

Trzustka to organ umieszczony w jamie brzusznej, tuż pod kocim żołądkiem. Spośród kilku jego funkcji wyróżnić należy dwie najistotniejsze. Po pierwsze - produkcja w części wewnątrzwydzielniczej hormonów metabolicznych, insuliny i glukagonu, regulujących gospodarkę cukrową organizmu. Drugim zadaniem trzustki jest wytwarzanie (w części zewnątrzwydzielniczej) enzymów trawiennych (soku trzustkowego), transportowanych z tego gruczołu do jelita.

Ponieważ u kotów przewód trzustkowy często łączy się ze wspólnym przewodem żółciowym, w przypadku zapalenia gruczołu może dojść do powikłań w postaci stanu zapalnego wątroby.
W chorej trzustce enzymy trawienne powodować mogą szkody w tkankach zewnątrzwydzielniczej części organu, czego wynikiem będzie częściowa martwica komórek oraz wtórna cukrzyca. Rozkład komórek trzustkowych uwalnia do krwi wiele silnie toksycznych substancji katabolicznych. Ich obecność może spowodować ogólnoustrojowy stan zapalny.

Pierwsze kroki

Do pierwszych czynności przy objawach zapalenia trzustki należy stosowanie kroplówek elektrolitowych w celu przepłukania organu i zrównoważenia gospodarki organizmu. Obecnie nie stosuje się, niegdyś powszechnej w leczeniu, głodówki. Miała ona zapewnić ograniczoną emisję produktów katabolizmu do krwi. Dzisiaj wiadomo, że ograniczenie podaży pokarmu, w ciągu bardzo krótkiego czasu przyczynia się do dramatycznie szybkiego wzrostu lipidozy wątrobowej, niebezpiecznie obniżającej szanse zwierzęcia na przeżycie.
Należy zwierzęciu zapewnić stały dostęp do wody, a nawet podjąć próby prowokowania kota do jej wypicia.

Dużym problemem w przypadku stanów zapalnych nerek jest niechęć zwierzęcia do jedzenia, co powoduje pogorszenie stanu zdrowia. Należy podjąć wszelkie działania, mające na celu zmobilizowanie kota do spożycia odpowiedniej ilości pokarmu. Oczywiście, nie wolno stosować środków przymusu.
W skrajnie zaawansowanych przypadkach stosuje się u zwierząt hospitalizowanych żywienie enteralne, wprowadzając sondę najczęściej otworem nosowym. Choć metoda ta wydaje się kontrowersyjna, jej zastosowanie zapewnia zwierzęciu wystarczającą podaż kalorii. Dzięki temu (oczywiście, przy jednoczesnym stosowaniu innych elementów leczenia, łącznie z farmakoterapią), postęp degradacji tkanek zewnątrzwydzielniczej części trzustki spowalnia się. W efekcie kot lepiej się czuje, co skutkować powinno zwiększonym łaknieniem. W konsekwencji żywienie enteralne przestanie być konieczne.

Można także spróbować zachęcić zwierze do jedzenia zwiększając smakowitość posiłków, ewentualnie podając tabletki poprawiające apetyt. W ich składzie znajdują się cyproheptadyny lub mirtazapina, silnie stymulujące apetyt. Ich używanie może zalecić jedynie lekarz weterynarii, gdyż działanie uboczne tych specyfików nie jest obojętne dla organizmu.

Dieta

Podstawową zasadą w diecie zwierzęcia z pancreatitis jest stosowanie lekko- i wysokostrawnych składników pokarmowych oraz znaczne obniżenie podaży tłuszczów, z jednoczesnym zachowaniem odpowiedniej kaloryczności posiłku.
Najpowszechniej stosowane są specjalistyczne karmy weterynaryjne ze wskazaniem zwierząt cierpiących na zapalenie trzustki. Kilku wiodących producentów żywności dla zwierząt ma w swojej ofercie takie produkty. Ich zaletą, poza łatwością podawania, jest zbilansowany skład, skomponowany specjalnie z myślą o kotach cierpiących na pancreatitis. Karmy takie zawierają odpowiednia ilość przeciwutleniaczy, witamin z grupy B, wapnia i nienasyconych kwasów tłuszczowych.
Czasami, szczególnie w przypadku diety domowej, lekarz weterynarii zalecić może dodatkową suplementację oraz podawanie enzymów trzustkowych w tabletkach.

Kot z rozpoznanym zapaleniem trzustki do końca życia przestrzegać musi diety. Nawet niewielkie od niej odstępstwa, szczególnie w bardziej zaawansowanych przypadkach, mogą skończyć się dla zwierzęcia tragicznie.