Narcyz
Nazwa łacińska: Narcissus spp.
Gatunki wrażliwe na zatrucie: koty, psy
Część trująca: cebulki
Substancja trująca i jej działanie: lycorine (likozyna) o silnych właściwościach wymiotnych, ponadto inne alkaloidy i glikozydy powodujące zaburzenia żołądkowo-jelitowe.
Stopień toksyczności: łagodny do umiarkowanego
Stopień toksyczności tej rośliny jest przedmiotem dyskusji. Z informacji, które są dostępne, potencjalne konsekwencje spożycia skrajnie różnią się, w zależności od źródła artykułu. Być może wynika to z faktu, że dotąd nie zostały zidentyfikowane wszystkie szkodliwe substancje zawarte w roślinie.
Objawy zatrucia:
Część objawów pojawia się natychmiast po spożyciu, inne po kilku minutach do kilku godzin. Nieprzyjemny smak rośliny w połączeniu z działaniem wymiotnym raczej zniechęca zwierzęta do przyjęcia większych ilości, w związku z tym ciężkie objawy ogólnoustrojowe są rzadkością.
- ślinotok;
- wymioty;
- nudności;
- biegunka;
- posmutnienie;
- brak apetytu;
- bolesność jamy brzusznej;
- obrzęk, zaczerwienie, podrażnienie w obrębie jamy ustnej;
- dreszcze;
- silne osłabienie;
- spadek ciśnienia krwi;
- hipotermia;
- śpiączka;
- ciemnobrązowy kolor moczu;
- zaburzenia oddechowe;
- zaburzenia centralnego układu nerwowego.
Leczenie:
Stosuje się leczenie objawowe i podtrzymujące. Jeżeli spożycie nastąpiło niedawno, należy przepłukać jamę ustną zimną wodą. Prowokowanie wymiotów jest zbędne, ponieważ takie właściwości posiada sama roślina. Węgiel medyczny może być bardzo przydatny w adsorpcji toksyn, jednak jego użycie jest ograniczone z powodu odruchu wymiotnego. Niezwykle istotna jest odpowiednia płynoterapia, zapewniająca równowagę wodno-elektrolitową organizmu. Należy monitorować czynność wątroby i nerek, gdyż narządy te mogą ulec trwałemu uszkodzeniu w przypadku spożycia dużej ilości.